Voor en achter tuig
Een voor-en-achtertuig is een zeiltuig dat hoofdzakelijk zeilen heeft die langs de lijn van de kiel staan in plaats van er loodrecht op. Dergelijke zeilen worden omschreven als voor-en-achter getuigd.
Zeilschip met voor- en achterzeilen
Geschiedenis
Twee van de vroegste voor-en-achter getuigde zeilontwerpen waren de Chinese jonk en de driehoekige lateenzeilen van de Egyptische Felucca's en dhows. Het lateenzeil werd al in de 9e eeuw door Griekse schepen gebruikt. Tegen de 11e eeuw werd het voor- en achterzeil gebruikt in de Italiaanse stadstaten en de Middellandse Zee. Het algemeen zachte klimaat maakte het gebruik ervan praktisch. Er zijn geen gegevens over de eerste toepassing in Noord-Europa. De vierkantgetuigde zeilen kwamen het eerst in het Noorden. De Vikingen gebruikten vierkant getuigde zeilen die populair werden in Groot-Brittannië en Noord-Europa. Zij hadden het gebruik ervan zeker gezien in de handel en tijdens de kruistochten. De Renaissance bracht hier verandering in. Langzaam kwam het voor- en achtertuig in gebruik op rivieren en in riviermondingen in Groot-Brittannië, Noord-Frankrijk en de Lage Landen. Het vierkante tuig bleef standaard voor de zwaardere omstandigheden van de open Noordzee en voor de trans-Atlantische vaart. Het lateinzeil was wendbaarder en sneller, terwijl het vierkante tuig onhandig maar zeewaardig was.
