Kestrel
De naam torenvalk is gegeven aan verschillende leden van het valkengeslacht Falco. Torenvalken zweven ongeveer 10-20 meter boven open land, en duiken neer op prooien, meestal kleine zoogdieren, hagedissen of grote insecten. Andere valken zijn meer aangepast aan de actieve jacht op de vleugel. Bovendien hebben torenvalken veel bruin in hun verenkleed.
Torenvalken kunnen in stilstaande lucht vliegen, zelfs binnen in schuren. Tijdens het zweven staan ze met hun gezicht naar elke lichte tegenwind. Dit leidt ertoe dat de torenvalk in sommige gebieden een "windhover" wordt genoemd.
Ongebruikelijk voor valken verschilt het verenkleed vaak tussen het mannetje en het vrouwtje, hoewel het vrouwtje zoals gewoonlijk bij monogame roofvogels iets groter is dan het mannetje. Hierdoor kan een paar een iets andere prooi eten op hun thuisbasis. Torenvalken zijn brutaal en hebben zich goed aangepast aan de mens. Ze nestelen in gebouwen en jagen via de hoofdwegen. Torenvalken bouwen hun eigen nesten niet, maar maken gebruik van nesten die door andere vogels zijn gebouwd.
De meeste torenvalken vormen een duidelijke clade onder de valken, zoals gesuggereerd door vergelijking van mtDNA cytochroom b sequentiegegevens en morfologie. Deze clade verschilde van andere Falco's rond het Mioceen tot Plioceen ongeveer 7-3,5 miljoen jaar geleden (mya). De meest basale "echte" torenvalken zijn drie soorten uit Afrika en omgeving.
Ongeveer 2,5-2 mya, de belangrijkste stamboom van echte torenvalken kwam tevoorschijn. Ook deze lijkt zich in Afrika te hebben ontwikkeld en zich vervolgens over de Oude Wereld te hebben verspreid, totdat ze enige tijd in het Midden-Pleistoceen, minder dan een miljoen jaar geleden, Australië bereikten. Deze groep bevat verschillende taxa die op eilanden in de Indische Oceaan zijn gevonden. Een groep van drie voornamelijk grijze soorten uit Afrika en Madagaskar worden meestal beschouwd als torenvalken door hun algemene vorm en gewoontes, maar zijn waarschijnlijk verschillend van de echte torenvalken die hierboven zijn besproken.
Er is maar één torenvalk in Amerika, met een breed scala aan habitats. Het is Falco sparverius. Het mannetje is feller gekleurd dan normaal voor torenvalken, met een roodachtige rug en staart.
Mannelijke Amerikaanse torenvalk
Vragen en antwoorden
V: Hoe heten verschillende leden van de valkfamilie?
A: De naam "windhawk" wordt gegeven aan verschillende leden van de valkfamilie Falco.
V: Hoe jagen torenvalken op hun prooi?
A: Torenvalken zweven ongeveer 10-20 m boven de open grond en duiken neer op prooien, meestal kleine zoogdieren, hagedissen of grote insecten.
V: Wat is het typische verenkleed van een torenvalk?
A: Torenvalken hebben veel bruine veren.
V: Kunnen torenvalken stationair in de lucht vliegen?
A: Ja, torenvalken kunnen stationair in de lucht vliegen, zelfs binnenshuis in schuren.
V: Is er een verschil in het verenkleed van mannelijke en vrouwelijke weerhanen?
A: Ja, ongewoon voor valken zijn de veren van het mannetje en het vrouwtje verschillend, hoewel het vrouwtje iets groter is dan het mannetje, zoals bij monogame roofvogels.
V: Waar nestelen torenvalken meestal?
A: Torenvalken zijn moedig en goed aangepast aan de mens, dus ze nestelen in gebouwen en jagen langs hoofdwegen. Ze bouwen hun eigen nesten niet, maar gebruiken nesten van andere vogels.
V: Wanneer zijn de echte soorten torenvalken ontstaan?
A: Ongeveer 2,5 tot 2 miljoen jaar geleden (mya) ontstond de hoofdlijn van de echte soorten zandhoenders in Afrika en verspreidde zich vervolgens over de Oude Wereld tot ze ergens tijdens het Midden-Pleistoceen, minder dan een miljoen jaar geleden, in Australië aankwamen.
