Messier 87
Messier 87 (ook bekend als M87, Maagd A of NGC 4486) is een superreus elliptisch sterrenstelsel. Het werd in 1781 ontdekt door de Franse astronoom Charles Messier, die het catalogiseerde als een nevelig kenmerk. Het is het op één na helderste sterrenstelsel binnen de noordelijke Virgo Cluster, het is ongeveer 16,4 miljoen parsecs (53,5 miljoen lichtjaren) van de aarde.
In tegenstelling tot een schijfvormig spiraalvormig sterrenstelsel heeft Messier 87 geen kenmerkende stofbanen. Het heeft een bijna karakterloze, ellipsvormige vorm. De helderheid neemt af met de afstand tot het centrum. In de kern van dit ongewoon grote melkwegstelsel bevindt zich een ongewoon groot supermassief zwart gat. Dit is een sterke bron van straling op vele golflengten, vooral radiogolven. Dit zwarte gat is het eerste en tot nu toe enige waar sterrenkundigen een direct beeld van hebben kunnen maken. Een radio-opname gemaakt door de Event Horizon Telescoop in 2017 is gepubliceerd op 10 april 2019. Het beeld toont de schaduw van het zwarte gat, omgeven door een stralingsring met een diameter van 3,36×10-3 parsecs (0,0110 lichtjaren).
Een straal van energetisch plasma, bekend als een blazoen, wordt door het zwarte gat met de snelheid van het licht naar buiten geslingerd. Het gaat minstens 1500 parsecs (5.000 lichtjaren) naar buiten. Op foto's genomen door de Hubble-ruimtetelescoop in 1999 werd de beweging van de straal van Messier 87 gemeten met vier tot zes keer de lichtsnelheid. Deze beweging is waarschijnlijk een optische illusie die wordt veroorzaakt door de relativistische snelheid van de straal.
Messier 87
Dit is de straalstroom van plasma vanuit het actieve centrum, bekeken door verschillende instrumenten.
Sterren
De sterren in dit sterrenstelsel vormen ongeveer een zesde van de massa van Messier 87. Ze zijn symmetrisch verspreid, maar de dichtheid van de sterren neemt af met de afstand tot de kern. De galactische omhulling strekt zich uit tot een straal van ongeveer 150 kpc (490 kly), waar hij stopt - mogelijk afgesneden door een ontmoeting met een ander melkwegstelsel. Tussen de sterren bevindt zich een diffuus interstellair gas dat chemisch verrijkt is met elementen die door geëvolueerde sterren worden uitgezonden.
In een baan om het melkwegstelsel bevindt zich een enorm aantal van ongeveer 12.000 bolvormige sterrenhopen, vergeleken met 150-200 bolvormige sterrenhopen in een baan om de Melkweg.
Messier 87 is een van de meest gigantische elliptische sterrenstelsels in de buurt van de aarde, en een van de helderste radiobronnen aan de hemel, het is een populair doelwit voor zowel amateur- als professionele astronomiestudies.
Vragen en antwoorden
V: Wat is Messier 87?
A: Messier 87 (ook bekend als M87, Virgo A of NGC 4486) is een superreus elliptisch sterrenstelsel.
V: Wanneer werd het ontdekt?
Antwoord: Hij werd in 1781 ontdekt door de Franse astronoom Charles Messier.
V: Hoe ver is het van de aarde?
Antwoord: Hij is ongeveer 16,4 miljoen parsecs (53,5 miljoen lichtjaar) van de aarde verwijderd.
V: Hoe ziet het eruit?
A: In tegenstelling tot schijfvormige spiraalstelsels heeft Messier 87 geen kenmerkende stofbanden en is het bijna karakterloos van vorm, elliptisch van vorm en neemt de helderheid af met toenemende afstand tot het centrum.
V: Wat is de kern ervan?
Antwoord: In de kern van dit ongewoon grote sterrenstelsel bevindt zich een ongewoon groot superzwaar zwart gat, dat een krachtige bron is van straling op vele golflengten, met name radiogolven.
V: Welke afbeelding is in 2017 gemaakt door de Event Horizon-telescoop?
A: Het beeld dat de Event Horizon-telescoop in 2017 heeft gemaakt, toont de schaduw van een zwart gat omgeven door een emissiering met een diameter van 3,36×10-3 parsecs (0,0110 lichtjaar).
V: Hoe snel beweegt de straal?
Antwoord: Op beelden die in 1999 door de Hubble-ruimtetelescoop zijn gemaakt, is de beweging van de straal van Messier 87 gemeten als vier tot zes keer de lichtsnelheid, hoewel dit een optische vertekening kan zijn vanwege de relativistische snelheid van de straal.
