Seksuele selectie
Seksuele selectie is een bijzondere vorm van natuurlijke selectie. Het is een theorie van Charles Darwin dat bepaalde eigenschappen verklaard kunnen worden door competitie binnen een soort.
Darwin definieerde seksuele selectie als de gevolgen van de "strijd tussen de individuen van het ene geslacht, meestal de mannetjes, om het bezit van het andere geslacht". Het zijn meestal de mannetjes die met elkaar vechten. Eigenschappen die door de mannelijke strijd worden geselecteerd, worden secundaire geslachtskenmerken genoemd. Zij omvatten hoorns, geweien, die soms "wapens" worden genoemd.
Eigenschappen die bij de partnerkeuze worden geselecteerd, worden "versieringen" genoemd. Vrouwtjes paren vaak liever met mannetjes met uiterlijke versieringen - overdreven kenmerken van de morfologie. Genen die mannetjes in staat stellen indrukwekkende ornamenten of vechtcapaciteiten te ontwikkelen, kunnen gewoon een grotere weerstand tegen ziekten of een efficiënter metabolisme laten zien. Dit idee staat bekend als de "goede genen"-hypothese. Seksuele selectie wordt vandaag de dag nog steeds onderzocht en besproken.
Eén auteur zegt dat studies over seksuele selectie ons iets belangrijks te vertellen hebben, namelijk "hoe mannetjes en vrouwtjes zijn geworden wat zij zijn".
Illustratie uit The Descent of Man and selection in relation to sex van Charles Darwin met de Tufted Coquette Lophornis ornatus, vrouwtje links, versierd mannetje rechts.
Moderne opvattingen
Ernst Mayr zei:
"Sinds de tijd van Darwin is het duidelijk geworden dat dit soort selectie een veel breder gebied van verschijnselen omvat... in plaats van seksuele selectie kan men beter spreken van selectie op voortplantingssucces... er is sprake van echte selectie, niet van eliminatie, in tegenstelling tot overlevingsselectie. Als ik zie hoeveel nieuwe vormen van selectie op voortplantingssucces jaar na jaar worden ontdekt, begin ik me af te vragen of deze selectie niet nog belangrijker is dan overlevingsselectie, althans in bepaalde hogere organismen".
Concurrentie tussen leden van dezelfde soort
Vandaag de dag zouden biologen zeggen dat bepaalde evolutionaire kenmerken kunnen worden verklaard door concurrentie tussen leden van dezelfde soort. Concurrentie kan voor of na de geslachtsgemeenschap plaatsvinden.
Concurrentie tussen mannetjes en vrouwtjes
- Vóór de paring kan intraseksuele selectie - meestal tussen mannetjes - de vorm aannemen van man-tegen-man gevechten. Ook interseksuele selectie, of partnerkeuze, vindt plaats wanneer wijfjes kiezen tussen mannelijke partners. Eigenschappen die geselecteerd worden door gevechten tussen mannetjes worden secundaire geslachtskenmerken genoemd (zoals hoorns, geweien, enz.), die Darwin omschrijft als "wapens", terwijl eigenschappen die geselecteerd worden door partnerkeuze (meestal tussen vrouwtjes) "versieringen" worden genoemd.
- Na de paring kan de concurrentie tussen mannetjes en mannetjes de vorm aannemen van spermaconcurrentie, de concurrentie tussen het sperma van twee verschillende mannetjes om een eicel te bevruchten. in 1970. Meer recent is er belangstelling ontstaan voor cryptische vrouwelijke keuze, waarbij een vrouwtje zich ontdoet van het sperma van een mannetje zonder dat deze dat weet. Dit komt voor bij een groot aantal soorten.
Seksueel conflict
Tenslotte zou er sprake zijn van seksuele conflicten tussen voortplantingspartners, die soms leiden tot een evolutionaire wapenwedloop tussen mannetjes en vrouwtjes. Dit is gebaseerd op het simpele feit dat de belangen van mannetjes en vrouwtjes bij de voortplanting fundamenteel verschillend zijn.
Mannetjes: hun belang is te paren met een groot aantal volkomen trouwe wijfjes, waardoor hun genen wijd verspreid worden in de populatie.
Vrouwtjes: Hun belang is te paren met een groot aantal fitte mannetjes, en zo een groot aantal fitte en gevarieerde nakomelingen voort te brengen. 92
Vrouwelijke paringsvoorkeuren worden algemeen erkend als de oorzaak van de snelle en uiteenlopende evolutie van secundaire geslachtskenmerken bij mannen. Vrouwtjes van veel diersoorten paren liever met mannetjes met uiterlijke versieringen - overdreven kenmerken zoals uitgebreide geslachtsorganen. Anderzijds kunnen genen die mannetjes in staat stellen indrukwekkende ornamenten of gevechtscapaciteiten te ontwikkelen, gewoon een grotere weerstand tegen ziekten of een efficiënter metabolisme laten zien. Deze kenmerken zouden waarschijnlijk door de nakomelingen van beide geslachten worden geërfd.
Verwante pagina's
Vragen en antwoorden
V: Wat is seksuele selectie?
A: Seksuele selectie is een speciaal soort natuurlijke selectie die bepaalde eigenschappen verklaart door competitie binnen een soort.
V: Hoe definieerde Charles Darwin seksuele selectie?
A: Charles Darwin definieerde seksuele selectie als de strijd tussen individuen van het ene geslacht, meestal mannetjes, om het bezit van het andere geslacht.
V: Wat zijn secundaire geslachtskenmerken?
A: Secundaire geslachtskenmerken zijn eigenschappen die geselecteerd worden door de mannelijke strijd, zoals hoorns en geweien.
V: Wat zijn versieringen in de context van seksuele selectie?
A: Versieringen zijn kenmerken die geselecteerd worden door partnerkeuze en zijn overdreven kenmerken van de morfologie.
V: Hebben vrouwtjes bij seksuele selectie een voorkeur voor mannetjes met uitwendige versieringen?
A: Ja, vrouwtjes paren vaak liever met mannetjes met uitwendige versieringen.
V: Wat is de "goede genen"-hypothese bij seksuele selectie?
A: De 'goede genen'-hypothese suggereert dat genen die mannetjes in staat stellen om indrukwekkende versieringen of gevechtscapaciteiten te ontwikkelen, ook gewoon een grotere ziekteresistentie of een efficiënter metabolisme kunnen vertonen.
V: Wat is volgens één auteur het belang van het bestuderen van seksuele selectie?
A: Volgens één auteur hebben studies over seksuele selectie ons iets belangrijks te vertellen, namelijk "hoe mannetjes en vrouwtjes zijn geworden wat ze zijn".
