Schelp (zoölogie)
Een schild is een harde buitenlaag, die zich heeft ontwikkeld bij een zeer grote verscheidenheid van verschillende dieren, waaronder weekdieren, zee-egels, schaaldieren, schildpadden en schildpadden, gordeldieren, enz.
Een tentoonstelling van schelpen van mariene weekdieren, waaronder zeeoor, sint-jakobsschelp en blauwe mossel.
Zeeschelpen
Zeeschelpen zijn misschien wel de bekendste en meest voorkomende schelpen, zowel in de natuur als voor de verkoop als siervoorwerp. Ze bestaan meestal uit calciumcarbonaat, in de vorm van calciet of aragoniet. Dit kan verschillende vormen hebben, een daarvan is nacre of parelmoer. Andere soorten dierlijke schelpen bestaan uit chitine, bot en kraakbeen, of silica.
Gebruik van schelpen
Schelpen van vele soorten waren populair als menselijke decoraties, hetzij in hun geheel gebruikt of in stukken gesneden. Men gebruikte ze voor allerlei soorten hangers, kralen, knopen, broches, ringen en haarkammen.
Kleine stukjes gekleurde schelp en iriserende schelp zijn gebruikt voor mozaïeken en inlegwerk waarmee grotere voorwerpen zoals dozen en meubels zijn versierd. Grote aantallen hele schelpen, gerangschikt om patronen te vormen, zijn gebruikt om door de mens gemaakte grotten te versieren.
Verschillende soorten zeedieren hebben exoskeletten die men na hun dood in strandverstuivingen kan vinden. Vaak plukken strandjutters ze. Maar meestal worden alleen die van weekdieren (ook wel gespeld als "mollusken") schelpen genoemd.
Klassen
De meeste schelpvormende weekdieren behoren tot twee klassen: Gastropoda (eencelligen of slakken) en Bivalvia (tweekleppigen of kokkels, oesters, sint-jakobsschelpen, enz.).
Galerij
· 
De mariene buikpotige Cypraea chinensis, de Chinese kauri, vertoont een gedeeltelijk verlengde mantel
· 
De reuzenmossel (Tridacna gigas) is de grootste tweekleppige...
· 
Tonicella lineata de "gevoerde chiton" uit de gematigde oostelijke Stille Oceaan, een lid van de klasse Polyplacophora
· 
De witlippenslak (Cepaea hortensis) is een landslak
