Zelfmoordpreventie

Zelfmoordpreventie is wanneer plaatselijke organisaties, psychiatrische artsen en verpleegkundigen, en psychologen proberen mensen ervan te weerhouden een zelfmoordpoging te ondernemen. Een van de manieren is om mensen die op het punt staan een zelfmoordpoging te doen, te stoppen. Een andere manier om te voorkomen dat mensen een zelfmoordpoging doen, is de symptomen van depressie te behandelen, mensen te helpen zich te redden in crisistijd, de problemen te verminderen waardoor mensen het risico lopen een zelfmoordpoging te doen, en mensen hoop te geven op een betere toekomst.

Zelfmoord is niet alleen een medische of geestelijke gezondheidskwestie. Door ervoor te zorgen dat mensen vrienden en familie hebben om hen te helpen en door gevaarlijke voorwerpen weg te nemen, kunnen mensen ook worden weerhouden van zelfmoordpogingen.

In de VS is er een Nationale Strategie voor Zelfmoordpreventie. Deze is in 2001 opgesteld door het ministerie van Volksgezondheid en Human Services. Suïcidepreventieactiviteiten omvatten boodschappen gericht op mensen en boodschappen voor iedereen in de gemeenschap.

Bij wijze van zelfmoordpreventie moedigt dit bord op de Golden Gate Bridge mensen die overwegen te springen, aan een speciale telefoon op de brug te gebruiken om een crisis-hotline te bellen.Zoom
Bij wijze van zelfmoordpreventie moedigt dit bord op de Golden Gate Bridge mensen die overwegen te springen, aan een speciale telefoon op de brug te gebruiken om een crisis-hotline te bellen.

Nationale strategieën

In 2001 heeft het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services een Nationale Strategie voor Suïcidepreventie opgesteld. In het document wordt nagegaan hoe zelfmoord in de gemeenschap kan worden gestopt. De strategie zegt niet hoe individuele mensen moeten worden geholpen. Het document heeft de volgende doelstellingen:

  1. Mensen laten weten dat zelfmoord voorkomen kan worden
  2. Steun ontwikkelen voor het voorkomen van zelfmoord
  3. Zorg ervoor dat mensen zich niet slecht voelen als ze hulp zoeken omdat ze zich suïcidaal voelen
  4. Starten van zelfmoordpreventieprogramma's in de gemeenschap
  5. Het moeilijker maken voor mensen om aan gevaarlijke dingen te komen, zoals wapens.
  6. artsen en verplegend personeel opleiden om te weten wanneer iemand een zelfmoordpoging onderneemt
  7. Artsen en verpleegkundigen helpen om mensen met zelfmoordneigingen beter te helpen
  8. Meer banden tussen gemeenschapsdiensten tot stand brengen
  9. Zorg ervoor dat TV-nieuws en kranten op de juiste manier over zelfmoord praten
  10. Onderzoek naar zelfmoord en zelfmoordpreventie aanmoedigen
  11. Meer systemen creëren om mensen in de gaten te houden die een zelfmoordpoging kunnen doen

Specifieke strategieën

Om mensen van zelfmoordpogingen af te houden, zijn vele methoden gebruikt:

  • Vertrouwelijke telefonische hulp.
  • Het aanmoedigen van optimisme en banden met familie en vrienden.
  • Mensen voorlichten over zelfmoord, inclusief risicofactoren, waarschuwingssignalen en hulp.
  • Het opleiden van artsen en verpleegkundigen en het opzetten van crisistelefoonlijnen.
  • Terugdringing van huiselijk geweld en drugsmisbruik
  • Beperking van de toegang tot giftige stoffen en handvuurwapens
  • Vermindering van de hoeveelheid geneesmiddelen in verpakkingen van geneesmiddelen zonder recept, bv. aspirine.
  • Proberen om risicogroepen te helpen.
  • Onderzoek. (zie onder)

Er is ook gesuggereerd dat de nieuwsmedia zelfmoord kunnen helpen voorkomen door zelfmoord in verband te brengen met negatieve resultaten, zoals pijn voor de door de familie gevoelde pijn.

Een zelfmoordpreventie poster van het leger van de Verenigde StatenZoom
Een zelfmoordpreventie poster van het leger van de Verenigde Staten

Een telefoon verbonden met een crisis hotline in Niagara FallsZoom
Een telefoon verbonden met een crisis hotline in Niagara Falls

Interventies

Er bestaan veel methoden om zelfmoord te stoppen. Deze omvatten praten met de persoon, zoeken naar risico's, en het moeilijker maken voor mensen om aan gevaarlijke voorwerpen te komen.

Rechtstreekse gesprekken

De Wereldgezondheidsorganisatie zegt dat een goede manier om mensen te helpen die suïcidaal zijn, is om met hen te praten. De persoon kan ook worden gevraagd naar zijn depressie en of hij van plan is een zelfmoordpoging te ondernemen. Praten met mensen over zelfmoord leidt niet tot suïcidale gedachten. De arts moet bezorgdheid en medeleven tonen. Artsen moeten proberen het verdriet te verminderen en de persoon te laten weten dat men om hem geeft. De WHO zegt niet te zeggen dat alles goed zal komen. Sommige mensen die over zelfmoord hebben gepraat, hebben echter een poging gedaan. Dit betekent dat artsen ervoor moeten zorgen dat de persoon zich op zijn gemak voelt om over zijn of haar gevoelens te praten.

Screening

De U.S. Surgeon General zegt dat er manieren zijn om uit te vinden welke mensen risico lopen op zelfmoord. Dit kan de beste manier zijn om kinderen en adolescenten van zelfmoordpogingen af te houden. Er zijn instrumenten zoals vragenlijsten om artsen te helpen weten wie risico loopt. Een voorbeeld is de Beck Hopelessness Scale. Deze vragenlijsten zijn goed om adolescenten en jongvolwassenen op te sporen die misschien een zelfmoordpoging willen doen. Artsen moeten mensen interviewen die een risico lijken te lopen. Vragenlijsten vertellen artsen niet altijd welke persoon een zelfmoordpoging zal doen Vragen naar zelfmoord verhoogt het risico niet.

Bij ongeveer 75 procent van de zelfmoorden waren de mensen het afgelopen jaar bij een arts geweest. Ongeveer 45 tot 66 procent van de mensen zag een arts in de maand dat ze zelfmoord pleegden. Ongeveer 33 tot 41 procent van degenen die zelfmoord pleegden, had in het voorafgaande jaar gebruik gemaakt van de geestelijke gezondheidszorg. Ongeveer 20 procent gebruikte geestelijke gezondheidszorg in de maand voordat ze zelfmoord pleegden. Hieruit blijkt dat artsen beter moeten weten welke mensen een zelfmoordpoging zullen doen.

Dodelijk betekent vermindering

Het mensen moeilijk maken om aan gevaarlijke dingen te komen is een belangrijk onderdeel van zelfmoordpreventie. Het moeilijk maken voor mensen om aan gevaarlijke dingen te komen kan leiden tot minder zelfmoorden. Het plaatsen van hekken bij bruggen en kliffen vermindert zelfmoorden. Het plaatsen van borden of het opvoeren van patrouilles is niet zo nuttig. Een voorbeeld van het minder beschikbaar maken van gevaarlijke zaken is kolengas in het Verenigd Koninkrijk. Tot de jaren vijftig van de vorige eeuw was vergiftiging door het inademen van kolengas de meest voorkomende manier van zelfmoord plegen in het Verenigd Koninkrijk. In 1958 werd in plaats daarvan aardgas gebruikt. Aardgas is veel minder gevaarlijk. Dus pleegden minder mensen zelfmoord.

In de Verenigde Staten tonen studies aan dat vuurwapens het risico op zelfmoord verhogen. Omdat vuurwapens snel en gevaarlijker zijn dan andere zelfmoordmethoden, leiden ze tot meer zelfmoorden.

Een foto-illustratie geproduceerd door het Defense Media Agency over zelfmoordpreventieZoom
Een foto-illustratie geproduceerd door het Defense Media Agency over zelfmoordpreventie

Behandeling

Behandelingen om het risico op zelfmoord te verminderen kunnen bestaan uit medische benaderingen, voorgeschreven medicijnen en gesprekstherapie.

Ongeveer 10% van de mensen met psychiatrische problemen kan een medische aandoening hebben die de arts niet kent en die de symptomen veroorzaakt. Ongeveer 50% kan een medische aandoening hebben die de arts niet kent en die de symptomen verergert. Illegale drugs en voorgeschreven medicijnen kunnen ook problemen veroorzaken. Behandeling van medische aandoeningen kan het risico op suïcidale ideeën verminderen.

Recent onderzoek toont aan dat lithium het risico op zelfmoord verlaagt voor mensen met een bipolaire stoornis. Lithium verlaagt ook het zelfmoordrisico bij mensen met een gewone depressie.

Gesprekstherapie kan suïcidale ideeën verminderen, zoals Dialectische Gedragstherapie (DBT). De voordelen zijn onder meer een vermindering van zelfbeschadigend gedrag en suïcidale ideeën. Cognitieve gedragstherapie voor suïcidepreventie (CBT-SP) helpt adolescenten met een hoog risico op suïcidepogingen.

Respect en eigenwaarde

De Wereldgezondheidsorganisatie stelt dat "wereldwijd zelfmoord behoort tot de top vijf van doodsoorzaken in de leeftijdsgroep van 15 tot 19 jaar. In veel landen staat het op de eerste of tweede plaats als doodsoorzaak bij zowel jongens als meisjes in deze leeftijdsgroep". De organisatie zegt dat tieners hulp nodig hebben bij moeilijke en stressvolle levenssituaties". De organisatie zegt ook dat leraren pesten en geweld op scholen moeten voorkomen.

Ondersteuningsgroepen

Er bestaan veel non-profitorganisaties die zelfmoord proberen te voorkomen. Voorbeelden zijn de American Foundation for Suicide Prevention in de Verenigde Staten, die crisis-hotlines beschikbaar stellen. Daarnaast maken sommige groepen, zoals To Write Love on Her Arms, gebruik van sociale media om meer mensen te bereiken.

Verwante pagina's

Vragen en antwoorden

V: Wat is zelfmoordpreventie?


A: Zelfmoordpreventie verwijst naar de inspanningen van artsen, verpleegkundigen, psychologen en lokale organisaties in de geestelijke gezondheidszorg om mensen ervan te weerhouden zelfmoordpogingen te ondernemen.

V: Wat zijn enkele manieren om mensen ervan te weerhouden een zelfmoordpoging te doen?


A: Er kunnen verschillende methoden gebruikt worden om zelfmoord te voorkomen, zoals het tegenhouden van mensen die op het punt staan zelfmoord te plegen, het behandelen van depressiesymptomen, het bieden van ondersteuning tijdens een crisis, het verminderen van risicofactoren voor zelfmoord en het bevorderen van hoop op een betere toekomst.

V: Is zelfmoordpreventie alleen een medische of geestelijke gezondheidskwestie?


A: Nee, suïcidepreventie houdt ook in dat mensen steun krijgen van vrienden en familie en dat ze geen toegang hebben tot gevaarlijke voorwerpen.

V: Bestaat er een nationale zelfmoordpreventiestrategie in de Verenigde Staten?


A: Ja, het Ministerie van Volksgezondheid en Human Services heeft in 2001 een nationale strategie voor zelfmoordpreventie opgesteld.

V: Wie zijn er betrokken bij zelfmoordpreventie?


A: Professionals in de geestelijke gezondheidszorg, zoals artsen en verpleegkundigen, psychologen, lokale organisaties en vrienden en familieleden kunnen een cruciale rol spelen bij het voorkomen van zelfdoding.

V: Zijn er verschillende soorten zelfmoordpreventieboodschappen?


A: Ja, zelfmoordpreventieboodschappen kunnen gericht zijn op individuen of op hele gemeenschappen.

V: Wat zijn enkele specifieke manieren om de risicofactoren voor zelfdoding te verminderen?


A: Enkele methoden om de risicofactoren voor zelfdoding te verminderen zijn het verbeteren van de toegang tot geestelijke gezondheidszorg, het aanpakken van drugsmisbruik, het verminderen van stigma's en het bevorderen van een open discussie over geestelijke gezondheid, en het verbeteren van economische en sociale omstandigheden.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3