Beornwulf van Mercia
Beornwulf († 826) was een Merciaanse edelman die koning van Mercia werd. Hoewel hij zelf niet tot de Merciaanse koninklijke familie behoorde, nam hij in 823 de troon over van Ceolwulf. Hij regeerde over Mercia tot zijn dood drie jaar later.
De nederlaag van Beornwulf in de Slag bij Ellandun betekende het einde van de Merciaanse overheersing.
Koning van Mercia
Er is weinig bekend over de familie van Beornwulf. Hij speelde een grote rol in het verlies van de troon van Ceolwulf I in 823. Hij volgde Ceolwulf op als koning in de zomer van 823. Beornwulf zette de door Coenwulf en zijn broer Ceolwulf I begonnen campagne tegen Powys voort. Eind 823 was Powys in handen van Mercia. In 825 had Beornwulf zijn gezag uitgebreid tot Kent, Essex en Middlesex. In 825 viel Beornwulf Wessex binnen. In wat Frank Stenton noemt "een van de meest beslissende veldslagen uit de Angelsaksische geschiedenis" versloeg Egbert Beornwulf in de Slag bij Ellandun. Dit was het einde van de Merciaanse koningen die Engeland domineerden. Egbert stuurde zijn zoon Athelwulf met een leger om Baldred, de Merciaanse onderkoning, ten val te brengen. Het resultaat was dat heel Kent, Surrey, Sussex en East Anglia zich onderwierpen aan Egbert van Wessex. Egbert was echter voorzichtig. Hij wist dat Mercia een machtig leger had en viel Mercia niet direct aan. In plaats daarvan zette hij de East Anglians aan tot een opstand tegen Beornwulf. Toen Beornwulf in 826 probeerde East Anglia te heroveren, werd hij daarbij gedood. Hij werd opgevolgd door een van zijn ealdormen, Ludeca van Mercia.
