Kinderpornografie
Kinderporno is pornografie waarbij kinderen worden uitgebuit. Het is in veel landen tegen de wet. Kinderpornografie wordt gemaakt door foto's of video's, of vaker geluidsopnamen, te maken van kinderen die minder of geen kleding dragen of verkracht worden. Het kan ook worden gemaakt met behulp van illustraties van kinderen. Kinderpornografie wordt soms "beelden van seksueel misbruik van kinderen" genoemd omdat het gaat om beelden (foto's) van een kind dat seksueel wordt misbruikt. Kinderporno kan worden gemaakt door een camera of ander opnameapparaat op te stellen en een kind te molesteren.
Kinderpornografie kan ook worden getekend, geschreven of gecreëerd door een computer. In dat geval wordt het "gesimuleerde kinderpornografie", "virtuele kinderpornografie", "niet-fotografische kinderpornografie" of "pseudofotografische kinderpornografie" genoemd: het kind in de pornografie is gesimuleerd, virtueel of getekend, wat betekent dat het kind niet echt is.
Er zijn verschillende mogelijke redenen waarom iemand naar kinderporno kijkt. De meest voorkomende is dat de kijker een pedofiel, hebefiel of ephebofiel is die minderjarigen seksueel aantrekkelijk vindt en pornografie met minderjarigen gebruikt om opwinding te veroorzaken. Kijkers kunnen nieuwsgierig zijn naar het onderwerp. Of een persoon die van plan is statutaire verkrachting te plegen, kan van plan zijn de pornografie aan een minderjarige te tonen als een vorm van grooming om de minderjarige ervan te overtuigen dat het normaal is dat minderjarigen seks hebben met volwassenen. Mexico is de grootste distributeur van kinderporno ter wereld.
Wetten over kinderporno
Tussen 2016 en 2018 hebben veel landen hun kinderpornowetten meer op elkaar afgestemd, waardoor de politie van verschillende landen gemakkelijker kan samenwerken. Met name het woord "kind" in de nieuwe kinderpornowetten wordt gebruikt als synoniem voor legale minderjarigen onder de 18 jaar. Dit kan verwarrend zijn omdat met "kind" gewoonlijk een persoon wordt bedoeld die de puberteit nog niet heeft bereikt. In 2007 hadden de Verenigde Staten echter al wetten die pornografie met modellen onder de 18 verboden, en de meeste mensen die rond die tijd werden gearresteerd voor het bezit van kinderporno hadden afbeeldingen van kinderen die de puberteit nog niet hebben bereikt.
Sommige landen beschouwen virtuele of niet-fotografische kinderporno die kinderen afbeeldt die niet echt zijn, als een type kinderporno dat illegaal is, terwijl andere landen dit type kinderporno niet als illegaal beschouwen. Het illegaal maken van dit soort kinderporno is controversieel. Dit heeft meerdere redenen: de mening dat het zinloos is om kinderen te beschermen die niet echt zijn, de mening dat dergelijke wetten mensen hun rechten ontnemen, de angst dat deze wetten onschadelijk materiaal kunnen dekken, en de angst dat het mogelijk is om dergelijke wetten te misbruiken om onschadelijke personen aan te klagen met zwaar onevenredige aanklachten. Een andere kritiek die vaak wordt geuit op de illegale aard van pornografische afbeeldingen van fictieve kinderen is de bewering dat het wegnemen van de mogelijkheid voor een potentiële pedofiel om toegang te krijgen tot een alternatief voor het "echte werk", hem ertoe zal aanzetten echte kinderen te misbruiken. Onderzoek naar de vraag of dit waar is of niet heeft gemengde resultaten opgeleverd.
In Engeland is door een wet uit 2009 in principe alle niet-fotografische kinderpornografie illegaal, zelfs als het om iets onrealistisch gaat, zoals een anime-tekening. Aanklachten voor onrealistische niet-fotografische kinderpornobezit of -creatie waarbij geen echte kinderen betrokken zijn, worden echter meestal door rechters afgewezen tijdens rechtszaken en worden niet al te serieus behandeld.
Het internet is een gebruikelijke plaats voor mensen om kinderporno te delen, vooral op het dark web. Wanneer politieagenten kinderporno op het internet vinden, is het moeilijk voor hen om de dader en de andere mensen die de opname hebben bekeken, op te sporen.
Misbruik en schade toegebracht aan het kind
Er is sprake van kindermisbruik wanneer een volwassene een kind aanraakt in de genitale zone (tussen de benen), billen of borsten, of wanneer een kind wordt gedwongen een volwassene in die zones aan te raken. Een volwassene die een lichaamsdeel van een kind aanraakt zonder toestemming van het kind, wordt ook wel molestatie genoemd. Molestatie is zeer schadelijk voor kinderen en kan hen jarenlang of voor de rest van hun leven traumatiseren. Een volwassene die een geval van molestatie opneemt als kinderporno, brengt het kind ook schade toe. Deze schade van de opname komt bovenop de schade van de molestatie zelf. De wetenschap dat de molestatie is opgenomen, kan de genezing van het kind van het misbruik vertragen. De volwassene die de opname heeft, kan de opname verkopen, of dreigen deze te delen met andere volwassenen om het kind in de opname bang te maken en te zorgen dat het de volwassene gehoorzaamt.
Vragen en antwoorden
V: Wat is kinderpornografie?
A: Kinderporno is elke vorm van pornografie waarbij kinderen worden uitgebuit. Het kan worden gemaakt door foto's of video's, of vaker geluidsopnames, te maken van kinderen die minder kleding dragen dan normaal, geen kleding dragen of verkracht worden. Het kan ook worden gemaakt met behulp van illustraties van kinderen. In sommige gevallen wordt het "gesimuleerde kinderporno", "virtuele kinderporno", "niet-fotografische kinderporno" of "pseudofotografische kinderporno" genoemd omdat het kind op de afbeelding gesimuleerd, virtueel of getekend is en niet echt.
V: Is het legaal om kinderporno te bekijken of te bezitten?
A: Nee, in veel landen is het illegaal om elk type kinderpornografie te bekijken of te bezitten.
V: Wat zijn enkele mogelijke redenen voor iemand om naar kinderporno te kijken?
A: De meest voorkomende reden voor iemand om naar dit soort materiaal te kijken is dat hij een pedofiel, hebefiel, ephebofiel is die minderjarigen seksueel aantrekkelijk vindt en de beelden gebruikt als een vorm van opwinding. Andere redenen kunnen zijn: nieuwsgierigheid naar het onderwerp of iemand die van plan is statutaire verkrachting te plegen, kan de beelden tonen als onderdeel van een groomingproces om een minderjarige ervan te overtuigen dat het normaal is dat minderjarigen seks hebben met volwassenen.
V: Wie produceert de meeste kinderporno ter wereld?
A: Mexico produceert de grootste hoeveelheid van dit soort materiaal ter wereld.
V: Hoe maken mensen gesimuleerde vormen van kinderporno?
A: Gesimuleerde vormen kunnen worden gecreëerd door een camera of ander opnameapparaat op te stellen en een minderjarige te molesteren, of door geschreven werken en computergegenereerde beelden te tekenen waarop minderjarigen te zien zijn die seksuele activiteiten ontplooien.
V: Welke andere termen worden gebruikt voor niet-fotografische vormen van kinderpornografie?
A: Niet-fotografische vormen zoals tekeningen en computergegenereerde beelden worden soms "gesimuleerde kinderpornografie", "virtuele kinderpornografie", "niet-fotografische kinderpornografie", of "pseudofotografische kinderpornografie" genoemd.
