Palingachtigen | teleost vis
Echte palingen zijn teleostvissen. Ze hebben een lang en smal lichaam, zoals slangen. Volwassen palingen kunnen zo kort zijn als 10 cm of zo lang als 3 m. Dat hangt af van hun soort. De grote palingen kunnen tot 65 kg wegen.
Palingen hebben minder vinnen dan andere vissen. Ze hebben niet alle buik- en borstvinnen. De rug- en anaalvinnen zijn lang en meestal verbonden met de staartvin. De vinnen hebben geen stekels.
De schouderbeenderen staan los van de schedel. De schubben hebben gladde randen of zijn afwezig.
Palingen komen uit eieren. Baby (larvale) palingen zijn plat en doorzichtig (helder). Ze worden leptocephalus genoemd (Grieks voor "dunne kop"). Een jonge paling wordt een glasaal genoemd. Lange tijd wist men niet waar paling vandaan kwam, omdat baby palingen er heel anders uitzien dan volwassen palingen. Men dacht dat de baby's een andere soort waren.
De meeste alen leven het liefst in de ondiepste delen van de oceaan. Ze leven op de bodem van de oceaan, soms in holen. Alen van de familie Anguillidae komen naar zoet water om daar te leven. Alen van de familie Nemichthyidae zwemmen ongeveer 500 m onder het oceaanoppervlak. Alen van de familie Synaphobranchidae leven tot 4000 m onder het oppervlak.
Handnetvisserij (vangen met netten) is de enige legale manier om paling te vangen in Engeland. Dit gebeurt al duizenden jaren op de rivieren Parrett en Severn.
De meeste alen zijn roofdieren. Ze jagen op hun prooi.
Indeling
Echte palingen behoren tot de orde (groep) Anguilliformes (Latijn voor "palingvormig").
Deze orde heeft 4 onderordes (kleinere groepen), genaamd Anguilloidei, Nemichthyoidei, Congroidei en Synaphobranchoidei.
De onderordes zijn onderverdeeld in 19 families. De families zijn onderverdeeld in 110 geslachten. De geslachten worden vervolgens onderverdeeld in soorten.
Er zijn in totaal 400 soorten palingen.
Gebruikt
Zoetwaterpaling (unagi) en zeepaling (kongeraal, anago) worden gebruikt in Japanse gerechten. Paling wordt gebruikt in Kantonese gerechten (Hong Kong) en in gerechten uit Shanghai.
Sommige mensen eten de Europese paling en andere palingen die in meren over de hele wereld leven. Een traditioneel Londens gerecht is "geleipaling". De Spaanse maaltijd, angulas, bestaat uit gefrituurde glasaaltjes.
Palinghuiden worden gebruikt om sommige portefeuilles en portemonnees te maken.
Een murene
Onderordes en families
Taxonomie gebaseerd op Neslon, Grande en Wilson 2016.
- Suborde Protanguilloidei
- Familie Protanguillidae
- Suborde Synaphobranchoidei
- Familie Synaphobranchidae (sneepalen) [incl. Dysommidae, Nettodaridae en Simenchelyidae].
- Suborde Muraenoidei
- Familie Heterenchelyidae (modderalen)
- Familie Myrocongridae (dunne aal)
- Familie Muraenidae (murenen)
- Suborde Chlopsoidei
- Familie Chlopsidae (valse murenen)
- Suborde Congroidei
- Familie Congridae (congers) [incl. Macrocephenchelyidae; Colocongridae]
- Familie Derichthyidae (langnekpalingen) [incl. Nessorhamphidae]
- Familie Muraenesocidae (snoekslangen)
- Familie Nettastomatidae (eendenbek-alen)
- Familie Ophichthidae (slangenalen)
- Suborde Moringuoidei
- Familie Moringuidae (spaghettipalingen)
- Suborde Saccopharyngoidei
- Familie Eurypharyngidae (pelikaanalen, parelmoeraaltjes)
- Familie Saccopharyngidae
- Familie Monognathidae (eenkaakslakken)
- Familie Cyematidae (bobtail snipalen)
- Suborde Anguilloidei
- Familie Anguillidae (zoetwateralen)
- Familie Nemichthyidae (snipalen)
- Familie Serrivomeridae (zaagtandalen)
· 
Anguilla anguilla, een Anguillidae
· 
Kaupichthys nuchalis, een Chlopsidae
· 
Coloconger raniceps, een Colocongeridae
· 
Conger, een Congridae
· 
Moringua edwardsi, een Moringuidae
· 
Muraenesox cinereus, een Muraenesocidae
· 
Echidna nebulosa, een Muraenidae
· .jpg)
A Nemichthyidae
· 
Venefica tentaculata, een Nettastomatidae
· .jpg)
Myrichthys ocellatus, een Ophichthidae
· 
Serrivomer sp. , een Serrivomeridae
· .jpg)
A Synaphobranchidae
In sommige classificaties wordt de familie Cyematidae van de bobtailsnipalen tot de Anguilliformes gerekend, maar in het FishBase-systeem wordt die familie tot de orde Saccopharyngiformes gerekend.
De sidderaal van Zuid-Amerika is geen echte paling, maar een Zuid-Amerikaanse knifvis die nauwer verwant is aan de karpers en katvissen.
Fylogenie
Fylogenie gebaseerd op Johnson et al. 2012.
| Anguilliformes |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Een murene
Gorgasia barnesi, een soort tuinpaling
Vragen en antwoorden
V: Wat is het groottebereik van volwassen alen?
A: Volwassen alen kunnen, afhankelijk van hun soort, zo kort als 10 cm en zo lang als 3 m zijn.
V: Hebben alen stekels in hun vinnen?
A: Nee, de vinnen van alen hebben geen stekels.
V: Hoe worden baby-alen (larven) beschreven?
A: Baby (larvale) alen worden beschreven als plat en doorzichtig (helder). Ze worden ook leptocephalus genoemd (Grieks voor "dunne kop").
V: Waar leven de meeste alen het liefst?
A: De meeste alen leven het liefst in de ondiepste delen van de oceaan, meestal op de bodem. Sommige soorten komen naar zoet water om daar te leven, terwijl andere soorten ongeveer 500 m onder het oppervlak zwemmen en sommige zelfs tot 4000 m onder het oppervlak leven.
V: Hoe lang worden in Engeland al handnetten gebruikt om palingen te vangen?
A: Handnetten (vangen met netten) worden al duizenden jaren gebruikt op de rivieren Parrett en Severn in Engeland.
V: Zijn de meeste alen roofdieren?
A: Ja, de meeste alen zijn roofdieren en jagen op hun prooi.
