Geoffrey II van Anjou
Geoffrey II, genaamd Martel ("de Hamer"), was een Franse edelman die van 1040 tot 1060 graaf van Anjou was. Hij was de laatste graaf die in mannelijke lijn afstamde van Ingelger. Het graafschap ging via zijn zuster Ermengarde-Blanche van Anjou over op haar zoon Geoffrey III.
Vroege carrière
Geoffrey werd geboren op 14 oktober 1006. Hij was de zoon van Fulk de Zwarte en Hildegard van Lotharingen. Als graaf van Vendome trouwde Geoffrey rond 1032 met Agnes van Bourgondië. Rond 1038 werd Geoffrey door Herbert Braco gevraagd hem te helpen tegen Gervais, de bisschop van Le Mans. Tijdens de korte oorlog tussen hen brak Geoffrey zijn heup. Hierdoor moest Geoffrey een aantal van zijn vazallen overdragen aan bisschop Gervais.
Graaf van Anjou
Bij de dood van zijn vader in 1040 volgde Geoffrey Martel hem op. Samen met koning Hendrik I van Frankrijk voerde Geoffrey oorlog tegen de graaf Theobald van Blois. Terwijl de macht van Blois werd verminderd, nam de macht van Anjou toe. Maar Geoffrey werd te machtig en eind 1040 keerde de koning zich tegen hem.
Rond 1047 begon Geoffrey naar het noorden te kijken voor meer land. Geoffrey viel het kasteel Château-du-Loir van bisschop Gervais aan. Hij veroverde het kasteel niet, maar verbrandde een deel ervan. Geoffrey nam bisschop Gervais gevangen en gooide hem in de gevangenis. Het concilie van Reims in 1049 beval Geoffrey zijn gevangen bisschop vrij te laten of ze zouden hem excommuniceren. Zelfs toen de paus Geoffrey het jaar daarop excommuniceerde, liet hij de bisschop niet vrij.
Geoffrey verwierf vervolgens de kastelen van Alençon en Domfront aan de zuidelijke grens van Normandië. Van daaruit trok hij Normandië binnen. In 1051 trok hertog Willem op tegen Domfront, maar kon het fort niet verslaan. Willem liet het kasteel vervolgens belegeren om het tot overgave te dwingen. Dit zorgde ervoor dat Geoffrey Maine verliet en terugkeerde naar Anjou.
Begin 1052 vond een politieke verschuiving plaats. Koning Hendrik I verzoende zich met Geoffrey Martel en ongeveer tegelijkertijd keerde hij zich tegen hertog Willem van Normandië. In hetzelfde jaar, 1052, toen de graaf van Maine, Hugh, stierf, nam Geoffrey Maine zonder slag of stoot over. Hij regeerde Maine tot aan zijn dood. Bisschop Gervaise kocht uiteindelijk zijn vrijheid van Geoffrey door hem Château-du-Loir te schenken en te beloven niet terug te keren naar Le Mans. Gervais ging naar het hof van hertog Willem van Normandië. Een andere gebeurtenis in 1052 in Normandië zou koning Hendrik en graaf Geoffrey samenbrengen tegen Willem van Normandië. Willem van Arques, een vazal en verwant van hertog Willem kwam in opstand. In 1053 trok de koning samen met Geoffrey van Anjou Normandië binnen om Willem van Arques bij te staan tegen hertog Willem. De hertog had het kasteel van Arques belegerd. Maar de hulpverlening mislukte en koning Hendrik en graaf Geoffrey werden gedwongen Normandië te verlaten. In 1054 viel de koning, vergezeld door Geoffrey Martel opnieuw Normandië binnen. De broer van de koning, Odo, leidde een tweede troepenmacht die Normandië vanuit het westen aanviel. Odo's troepen werden verslagen, waardoor de koning en graaf Geoffrey Normandië weer moesten verlaten.
In 1058 kreeg Geoffrey bezoek van de koning in Anjou. De twee planden hun volgende aanvallen op Normandië. In augustus van dat jaar leidden de twee een gecombineerde troepenmacht naar Normandië om te plunderen en verbranden wat ze konden. Bij een oversteek van de rivier de Dives werd hun troepenmacht overvallen door het opkomende tij. Geoffrey en de koning waren aan de andere kant toen het grootste deel van hun leger werd aangevallen en verslagen door hertog Willem. Het enige wat Geoffrey en de koning konden doen was Normandië zo snel mogelijk verlaten. De dood van de koning in de zomer van 1060 en de dood van Geoffrey in november van datzelfde jaar maakten een einde aan hun oorlogen.
Familie
De eerste vrouw van Geoffrey II was Agnes van Bourgondië, de weduwe van Willem V van Aquitanië; zij en Geoffrey trouwden in 1032, maar waren in 1050 gescheiden.
Zijn tweede vrouw heette Grace.
Zijn derde vrouw was Adèle, de dochter van een "Graaf Odo" van Blois.
Zijn laatste vrouw was Adelaide "La Teutonne".
Geoffrey stierf kinderloos.
Vragen en antwoorden
V: Wie was Geoffrey II van Anjou?
A: Geoffrey II van Anjou was een Franse edelman die van 1040 tot 1060 graaf van Anjou was.
V: Wat was de bijnaam van Geoffrey II van Anjou?
A: De bijnaam van Geoffrey II van Anjou was Martel, wat "de Hamer" betekent in het Frans.
V: Wat is het belang van Geoffrey II van Anjou als laatste mannelijke afstammeling van Ingelger?
A: Het belang van Geoffrey II van Anjou als laatste mannelijke afstammeling van Ingelger is dat het graafschap via zijn zus Ermengarde-Blanche van Anjou overging op haar zoon Geoffrey III.
V: Wanneer regeerde Geoffrey II van Anjou als graaf van Anjou?
A: Geoffrey II van Anjou regeerde als graaf van Anjou van 1040 tot 1060.
V: Wie erfde het graafschap Anjou van Geoffrey II van Anjou?
A: Het graafschap Anjou werd geërfd van Geoffrey II van Anjou door zijn zus Ermengarde-Blanche van Anjou, die het doorgaf aan haar zoon, Geoffrey III.
V: Wat is de betekenis van de overdracht van het graafschap aan Geoffrey III door Ermengarde-Blanche van Anjou?
A: De overdracht van het graafschap van Ermengarde-Blanche van Anjou aan Geoffrey III betekende het einde van de mannelijke afstammelingenlijn van Geoffrey II van Anjou die als graaf van Anjou regeerde.
V: Wanneer is Geoffrey II van Anjou overleden?
A: De tekst bevat geen informatie over wanneer Geoffrey II van Anjou is overleden.
