Muur van Hadrianus | stenen en turf versterking gebouwd over het noorden van Groot-Brittannië
De muur van Hadrianus (Latijn: Vallum Aelium of Vallum Hadriani) is een vestingwerk van steen en turf dat in het begin van de tweede eeuw door het Romeinse Rijk werd gebouwd in het noorden van Groot-Brittannië. De Romeinse keizer Hadrianus bouwde de muur om de barbaren onder controle te houden: de oude Britten ten noorden van de muur. De muur ligt nu in Engeland, en loopt tussen de Solway Firth en de rivier de Tyne in Noord-Engeland. Toen de Romeinen de muur bouwden, was het de noordgrens van het Romeinse Rijk.
De Romeinse legioenen (legers) van de gouverneur van Romeins Brittannië, Platorius Nepos, bouwden de muur tussen 122 en 126 voor de keizer. De muur was ongeveer 118 kilometer lang. Het grootste deel van de muur - 67 kilometer - was van steen. Ten westen van dit deel - 46 kilometer - was de muur van turf. Het stenen deel van de muur was 3 meter dik en ongeveer 4,2 meter hoog. Het turfgedeelte van de muur was 6 meter dik en ongeveer 4,2 meter hoog. Het oostelijke uiteinde van de muur lag aanvankelijk bij Newcastle upon Tyne (Latijn: Pons Aelius), maar later bouwden de Romeinen nog een stenen muur van 6 kilometer naar het oosten, tot Wallsend on Tyne. Voor de muur (aan de noordzijde) lag een greppel. De gracht lag op 6 meter afstand van de muur. De gracht was ongeveer 3 meter diep en was normaal gesproken ongeveer 8,2 meter breed. De Romeinen gebruikten de muur minstens tweehonderd jaar.
De muur van Hadrianus maakt deel uit van het UNESCO werelderfgoed Grenzen van het Romeinse Rijk. Hij werd in 1987 door de UNESCO tot werelderfgoed verklaard. Hij deelt deze vermelding met de Antonijnse Muur in Schotland en de Duitse vestingwerken die bekend staan als de Limes Germanicus. De muur van Hadrianus was de eerste van de twee "grote muren" die de Romeinen in Groot-Brittannië bouwden. De ruïnes ervan zijn beter zichtbaar dan de minder bekende Antonijnse Muur in het noorden. Er stonden ook kleine wachttorens/forten langs.
Het Vallum is een enorm aardwerk dat verband houdt met de muur van Hadrianus. Het loopt van kust tot kust ten zuiden van de muur.
De Staffordshire Moorlands beker, een geëmailleerde Romeinse bronzen schaal (diameter 89,5 mm) waarop de namen van verschillende Romeinse forten op de westelijke sector van Hadrian's Wall staan vermeld.
De overblijfselen van het fort van Housesteads
Kaart van de muur van Hadrianus in Noord-Engeland en de Antonijnse muur in Schotland
Ruïnes van de muur van Hadrianus bij Greenhead
Bouw
Begonnen in 122 na Christus, tijdens de heerschappij van keizer Hadrianus, was het de eerste van twee vestingwerken die in Groot-Brittannië werden gebouwd. De tweede was de Antonijnse Muur (nu in Schotland), de minder bekende van de twee.
De oorspronkelijke muur was 20 voet hoog en 8 voet breed. Hij had om de 7 mijl een fort dat een leger van meer dan 500 soldaten herbergde en voor elke mijl waren er kleinere forten en wachttorens. Er werkten drie legioenen aan en in 10 jaar tijd was hij bijna klaar.
De muur was de zwaarst versterkte grens in het Rijk. Behalve als militaire versterking zouden veel van de poorten door de muur hebben gediend als douaneposten om handel mogelijk te maken en belasting te heffen.
Toerisme
Een aanzienlijk deel van de muur bestaat nog, met name het middengedeelte, en over een groot deel van de lengte kan de muur te voet worden gevolgd via het Hadrian's Wall Path of op de fiets via de National Cycle Route 72.
"Hadrian's Wall, dat zich over 73 mijl over Noord-Engeland uitstrekt, is het belangrijkste monument van Romeins Brittannië en de bekendste grens van het hele Romeinse rijk".
English Heritage beschrijft het als "een van de grootste prestaties van de militaire techniek en een monument voor de macht van een van de grootste rijken in de wereldgeschiedenis".
Gerelateerde pagina's
- Lijst van werelderfgoederen van het Verenigd Koninkrijk
- Vindolanda
- Antonijnse muur
- Grenzen van het Romeinse Rijk
Vragen en antwoorden
V: Wat is de muur van Hadrianus?
A: De muur van Hadrianus is een vestingwerk van steen en turf dat in het begin van de tweede eeuw door het Romeinse Rijk werd gebouwd in het noorden van Groot-Brittannië. Hij werd gebouwd om de barbaren onder controle te houden, met name de oude Britten ten noorden van de muur.
V: Hoe lang was de muur van Hadrianus?
A: De muur was ongeveer 118 kilometer lang. Het grootste deel van de muur - 67 kilometer - was van steen, en 46 kilometer van turf.
V: Hoe dik en hoog waren delen van de muur van Hadrianus?
A: Het stenen deel van de muur was 3 meter dik en ongeveer 4,2 meter hoog, terwijl het turfgedeelte 6 meter dik en ook ongeveer 4,2 meter hoog was.
V: Waar begon en eindigde de muur van Hadrianus?
A: Het oostelijke einde van Hadrian's Wall begon oorspronkelijk bij Newcastle upon Tyne, maar later werd er meer stenen muur toegevoegd voor een extra 6 kilometer (3,7 mijl), eindigend bij Wallsend on Tyne.
V: Welke andere kenmerken werden met de muur van Hadrianus in verband gebracht?
A: Voor de muur liep een gracht van 3 meter diep en 8,2 meter breed, evenals kleine wachttorens/forten langs de lengte, bekend als Vallum, die van kust tot kust ten zuiden van de muur liepen.
V: Wanneer gebruikten de Romeinen dit bouwwerk?
A: De Romeinen gebruikten dit bouwwerk minstens tweehonderd jaar tot hun vertrek uit Groot-Brittannië in 410 na Christus, toen zij al hun fortificaties in Groot-Brittannië, inclusief Hadrian's Wall, opgaven.
V: Wanneer werd de muur door de UNESCO op de Werelderfgoedlijst geplaatst?
A: De muur van Hadrianus werd in 1987 door de UNESCO op de Werelderfgoedlijst geplaatst, samen met de Antonijnse muren in Schotland en de Duitse vestingwerken die bekend staan als de Limes Germanicus.
