Hart

Structuur

Het menselijke hart heeft vier kamers of gesloten ruimten. Sommige dieren hebben maar twee of drie kamers.

Bij de mens zijn de vier kamers twee boezems en twee kamers kamers. Atria betekent twee kamers; boezem betekent één kamer. Er is een rechterboezem en een rechterhartkamer. Deze krijgen het bloed dat naar het hart komt. Ze pompen dit bloed naar de longen. In de longen neemt het bloed zuurstof op en laat het kooldioxide vallen. Het bloed uit de longen gaat naar de linkerboezem en de linkerhartkamer. De linkerboezem en de linkerhartkamer sturen het bloed naar buiten, naar het lichaam. De linkerhartkamer werkt zes keer harder dan de rechterhartkamer omdat deze zuurstofrijk bloed vervoert.

Bloed wordt vervoerd in bloedvaten. Dit zijn slagaders en aders. Bloed dat naar het hart gaat, wordt vervoerd in aders. Het bloed dat van het hart wegstroomt, wordt vervoerd in slagaders. De belangrijkste slagader die uit de rechterhartkamer komt, is de longslagader. (Pulmonaal betekent over longen.) De belangrijkste slagader die uit de linker hartkamer komt is de aorta.

De aders die in de rechterboezem uitkomen zijn de vena cava superior en de vena cava inferior. Deze brengen het bloed van het lichaam naar de rechterhartkamer. De aders die naar de linkerboezem gaan, zijn de longaders. Deze brengen het bloed van de longen naar de linkerhartkamer.

Als het bloed van de boezems naar de hartkamers gaat, gaat het door hartkleppen. Als het bloed uit de hartkamers gaat, gaat het door kleppen. De kleppen zorgen ervoor dat het bloed maar op één manier naar binnen of naar buiten kan.

De vier kleppen van het hart zijn:

• Atria naar ventrikel kleppen

• Tricuspidalisklep - het bloed gaat van de rechterboezem naar de rechterhartkamer
• Mitralisklep - bloed gaat van linkerboezem naar linker hartkamer

• Ventrikels naar slagaders

• Pulmonaklep - het bloed gaat uit de rechterkamer naar de longen (via de pulmonale slagader)
• Aortaklep - bloed gaat uit de linker hartkamer naar het lichaam (via de aorta)

Het hart bestaat uit drie lagen. De buitenste laag is het pericardium. Dit is een taaie zak die het hart omgeeft. De middelste laag is het myocardium. Dit is de hartspier. De binnenste laag is het endocardium. Dit is de dunne gladde bekleding van de kamers van het hart.

Hartstructuur: Pijlen tonen de richting van de bloedstroom.

Hartcyclus

Een hartslag is wanneer de hartspier samentrekt. Dit betekent dat het hart naar binnen duwt en dit maakt de kamers kleiner. Hierdoor wordt het bloed uit het hart in de bloedvaten geduwd. Nadat het hart samentrekt en naar binnen duwt, ontspant de spier of stopt met naar binnen duwen. De kamers worden groter en het bloed dat terugstroomt naar het hart vult ze op.

Wanneer de hartspier samentrekt (naar binnen duwt), wordt dit systole genoemd. Wanneer de hartspier ontspant (stopt met naar binnen te duwen), wordt dit de diastole genoemd. Beide hartboezems doen samen de systole. Beide ventrikels doen samen de systole. Maar de atria doen systole vóór de ventrikels. Hoewel de atriale systole voor de ventriculaire systole komt, doen alle vier de kamers tegelijkertijd de diastole. Dit wordt de diastole van het hart genoemd.

De volgorde is: atriale systole → ventriculaire systole → cardiale diastole. Wanneer dit één keer gebeurt, wordt het een hartcyclus genoemd.

Bloedstroom door de hartkleppen

De pacemaker van het hart

Systole (wanneer het hart samenknijpt) gebeurt omdat de spiercellen van het hart kleiner worden. Wanneer ze kleiner worden zeggen we ook wel dat ze samentrekken. Elektriciteit die door het hart gaat doet de cellen samentrekken. De elektriciteit begint in de sino-atriale knoop (acroniem SA-knoop) De SA-knoop is een groep cellen in de rechter boezems. Deze cellen geven een elektrische impuls. Deze elektrische impuls bepaalt de snelheid en timing waarmee alle hartspiercellen samentrekken. Deze beweging wordt "atriale systole" genoemd. Eenmaal gaat de elektrische impuls door de atrio-ventriculaire knoop (AV-knoop). De AV-knoop zorgt ervoor dat de impuls langzamer gaat. Het vertragen zorgt ervoor dat de elektrische impulsen later in de hartkamers terechtkomen. Daardoor vindt de ventriculaire systole plaats na de atriale systole, en verlaat al het bloed de atria voordat de ventrikel samentrekt (d.w.z. samenknijpt).

Nadat de elektrische impuls door de AV-knoop is gegaan, gaat de elektrische impuls door het geleidingssysteem van de hartkamer. Conductie betekent warmte of elektriciteit die ergens doorheen gaat. Dit brengt de elektrische impuls naar de hartkamers. Het eerste deel van het geleidingssysteem is de bundel van His. His is genoemd naar de arts (Wilhelm His, Jr) die het heeft ontdekt. Bundel betekent snaren of draden die parallel gegroepeerd zijn. Zodra de bundel (d.w.z. een groep snaren of draden die in parallelle richtingen gaan) door de hartkamer gaat, splitst hij zich in twee bundeltakken, de linker bundeltak en de rechter bundeltak. De linkerbundeltak gaat naar de linkerhartkamer en de rechterbundeltak gaat naar de rechterhartkamer. Aan het einde van de bundeltakken gaat de elektrische impuls via de Purkinje-vezels naar de hartkamer. Hierdoor vindt de samentrekking van de hartkamers plaats en wordt de ventriculaire systole gevormd.

De volgorde is: Sino-Atriale knoop → Atria (systole) → Atrio-Ventriculaire knoop → Bundel van His → Bundeltakken → Purkinje Vezels → Ventrikels (systole)

ECG

ECG is een acroniem voor ElectroCardioGram. In het Duits wordt het ook EKG voor ElectroKardioGram geschreven. Het ECG laat zien wat de elektriciteit in het hart doet. Een ECG wordt gemaakt door elektroden op de huid van een persoon te plaatsen. De elektroden zien de elektriciteit door het hart gaan. Dit wordt door een machine op papier geschreven. Dit opschrift op het papier is het ECG.

Artsen leren meer over het hart van een persoon door naar het ECG te kijken. Het ECG laat bepaalde hartziekten zien, zoals hartaanvallen of problemen met het hartritme (hoe de elektriciteit door het geleidingssysteem van het hart gaat).

Het ECG toont atriale systole. Dit wordt een P-golf genoemd. Daarna volgt de ventriculaire systole. Dit wordt het QRS of QRS-complex genoemd. Het wordt een complex genoemd omdat er drie verschillende golven in zitten. De Q-golf, de R-golf en de S-golf. Dan toont het ECG ventriculaire diastole. Dit wordt de T-golf genoemd. Atriale diastole gebeurt dan ook. Maar het wordt niet los gezien van ventriculaire diastole.

Het PR-Interval is de ruimte tussen atriale systole (P) en ventriculaire systole (QRS). Het QT-interval is de tijd tussen het begin van de QRS en het einde van de T. Het ST-segment is de ruimte tussen de QRS en de T.

ECG - elektrocardiogram


ECG "Ritmestrook" - Elke QRS is één hartslag