Homotherium

Paleobiologie

Wat we aan bewijs hebben, komt van de skeletten. Aan zijn tanden te zien, zou zijn manier van doden iets anders zijn geweest dan bij de Smilodon. De hoektanden lijken te zijn gebruikt voor een stekende actie in plaats van een snijdende. De bouw van het lichaam is vooraan veel sterker en zwaarder dan bij moderne katten, wat wijst op een hinderlaagstrategie. Dat suggereert weer dekking in bosgebieden, die in het Plioceen en een groot deel van het Pleistoceen zeer algemeen waren.

De schedel heeft opmerkelijke kenmerken. De snijtanden aan de voorkant waren verhoudingsgewijs veel groter dan bij moderne katten, en stonden fier voor de hoektanden. Ze moeten een rol hebben gespeeld bij het vasthouden en trekken van de prooi. De vleessnijdende kiezen aan de achterkant waren enorm. De poten waren tamelijk lang, met de voorpoten langer dan de achterpoten. De korte staart en de korte lendenstreek van de wervelkolom completeren het beeld van een zeer sterk dier, dat in staat was met grote prooien te worstelen. Een redelijke samenvatting is dat Homotherium kenmerken had die een combinatie waren van die van hyena's en moderne grote katten. Hij was in staat tot het jagen in hinderlagen, maar ook tot achtervolgingen over lange afstanden met gematigde snelheid. Hij opereerde in open bosgebied.

Waarschijnlijk werkten al deze sabretooths door op de hals van de prooi te springen, zich vast te houden met hun sterke voorpoten, en zich met hun tanden in de hals van de prooi in te graven. Hun hoektanden konden door de huid van grote zoogdieren dringen, in tegenstelling tot moderne leeuwen, die hun prooi moeten verstikken.

Homotherium skeletten zijn gevonden in combinatie met die van mammoeten, mastodonten en neushoorns. De implicatie is dat jonge olifanten op hun menu kunnen hebben gestaan.

Homotherium crenatidens schedel Paleozoologisch Museum van China