Selecteerbare marker
Een selecteerbare merker is een reporter-gen dat in een cel wordt ingebracht samen met een ingebracht gen. Dit betekent dat de experimentator kan zien dat het juiste gen in de cel zit omdat de marker kan worden gezien of gedetecteerd.
Meestal wordt dit gebruikt voor bacteriën of voor cellen in cultuur. Selecteerbare markers geven het succes aan van een transfectie of een andere procedure die bedoeld is om vreemd DNA in een cel in te brengen. Het is een techniek bij "gene targeting" en "gene knockout".
Selecteerbare merkers zijn vaak antibiotica-resistentiegenen; bacteriën die een procedure hebben ondergaan om vreemd DNA in te brengen, worden gekweekt op een medium dat een antibioticum bevat. Het antibioticum schakelt de cellen uit die niet over de resistente marker beschikken. De bacteriële kolonies die kunnen groeien, hebben het geïntroduceerde genetische materiaal met succes opgenomen en tot expressie gebracht.
Een alternatief voor een selecteerbare merker is een screenbare merker, waarmee de onderzoeker onderscheid kan maken tussen gewenste en ongewenste cellen.
Voorbeelden van selecteerbare markers zijn:
Vragen en antwoorden
V: Wat is een selecteerbare markeerlijn?
A: Een selecteerbare marker is een reporter-gen dat in een cel wordt ingebracht samen met een gen-invoeging waardoor de experimentator kan zien of het juiste gen in de cel zit omdat de marker gezien of gedetecteerd kan worden.
V: Voor welke celtypes wordt een selecteerbare marker het vaakst gebruikt?
A: Een selecteerbare marker wordt meestal gebruikt voor bacteriën of voor cellen in een kweek.
V: Wat is het doel van selecteerbare markers?
A: Het doel van selecteerbare markers is om het succes aan te tonen van een transfectie of een andere procedure die bedoeld is om vreemd DNA in een cel te introduceren.
V: Bij welke techniek worden selecteerbare markers gebruikt?
A: Selecteerbare markers worden gebruikt bij gene targeting en gene knockout.
V: Wat zijn voorbeelden van selecteerbare markers?
A: Voorbeelden van selecteerbare markers zijn antibiotica resistentiegenen.
V: Hoe werkt het antibioticaresistentiegen als een selecteerbare marker?
A: Bacteriën die een procedure hebben ondergaan om vreemd DNA te introduceren, worden gekweekt op een medium dat een antibioticum bevat. Het antibioticum schakelt de cellen uit die de resistente marker niet hebben. De bacteriekolonies die wel kunnen groeien, hebben met succes het geïntroduceerde genetische materiaal opgenomen en tot expressie gebracht.
V: Wat is een alternatief voor een selecteerbare marker?
A: Een alternatief voor een selecteerbare marker is een screenbare marker, waarmee de onderzoeker onderscheid kan maken tussen gewenste en ongewenste cellen.
