Slag bij Saratoga

Prelude

Begin 1777 vroeg generaal William Howe Londen zijn plan goed te keuren om Philadelphia aan te vallen. Dit zou de opstandige Amerikaanse regering vernietigen. In Canada diende generaal John Burgoyne een plan in om via New York op te rukken en generaal Howe in Albany te ontmoeten. Dit zou de koloniën verdelen. Londen keurde beide plannen goed. Burgoyne begon vanuit Canada op te rukken door de vallei van de Hudson rivier. Hij verdeelde zijn troepen in twee colonnes. De ene, onder kolonel Barry St. Leger, trok oostwaarts vanaf Lake Ontario door de Mohawk vallei. Ze vielen de Amerikanen bij Fort Stanwix aan. De Amerikanen stuurden twee groepen om het fort te ontzetten. De tweede, onder bevel van Benedict Arnold, verdreef de Britten uit het fort. St. Leger's colonne trok zich terug naar Lake Ontario. Burgoyne trok verder naar het zuiden met zijn eigen colonne van ongeveer 7.000 Britse en Hessische soldaten. Hij kreeg gezelschap van ongeveer 500 inheemse Amerikanen, die zich aansloten bij de Britten.

Burgoyne gaf een proclamatie aan zijn Indianen om erop uit te trekken en de vijand aan te vallen. Hij voegde eraan toe dat vrouwen en kinderen, of wie zich niet tegen hen verzette, niet gedood mochten worden. Maar mannen, vrouwen en kinderen werden gedood. Een beroemd incident bracht alle kolonisten in beroering. Een jonge vrouw genaamd Jane McCrea was verloofd met een van Burgoyne's jonge tory officieren. Indianen die haar naar Burgoyne brachten vochten om haar, doodden haar en scalpeerden haar. Burgoyne wilde de Indiaan die haar doodde niet straffen. Dit bewees dat hij zelfs bevriende kolonisten niet kon beschermen. Kranten in de koloniën verspreidden het verhaal. Het gevolg was dat veel neutrale Amerikanen de wapens opnamen tegen de Britten. Het verhaal bereikte zelfs Engeland. In het Lagerhuis sprak Edmund Burke zich uit tegen het Britse beleid om bondgenoten van de indianen te gebruiken.

Slag bij Freeman's Farm

Howe had Philadelphia veroverd. Maar het duurde zo lang dat hij geen troepen naar het noorden stuurde om Burgoyne te steunen. Op 19 september viel Burgoyne de Amerikanen aan die zich verschanst hadden op Bemis Heights bij Saratoga. Hij vocht opnieuw tegen de Amerikanen bij Freeman's Farm. Deze keer waren het Amerikaanse schutters onder bevel van Daniel Morgan. Amerikaanse scherpschutters doodden een groot aantal Britse en Hessische officieren. Dit was bedoeld om verwarring te zaaien onder de Britse troepen. Burgoyne verloor ongeveer 600 slachtoffers. Hij claimde de overwinning, hoewel hij nog steeds op zijn plaats werd gehouden door de Amerikanen.

Slag bij Bemis Heights

Burgoyne probeerde de Amerikanen op 7 oktober opnieuw aan te vallen, maar faalde. Maar de Amerikanen hielden stand tegen hem. Een tegenaanval onder leiding van Benedict Arnold dreef de Britten verder terug tot ze zich uiteindelijk terugtrokken op Saratoga. Deze slag kostte Burgoyne nog eens 600 slachtoffers. De Amerikaanse verliezen waren minder dan 150. Burgoyne's leger was nu omsingeld door een veel groter en groeiend Amerikaans leger. Op 13 oktober 1777 vroeg Burgoyne om een wapenstilstand. Horatio Gates, de Amerikaanse bevelhebber vroeg om Burgoyne's overgave. Maar Burgoyne hield voet bij stuk en gaf geen antwoord. De voorwaarden die Gates gaf waren hard. Uiteindelijk bood Gates betere voorwaarden. Op 17 oktober gaf Burgoyne zich over.

Britse overgave

Burgoyne gaf zijn hele leger van 5.752 man over. Hij gaf 42 kanonnen, 7.000 musketten en al zijn voorraden op. Officieren werden gescheiden van hun mannen en voorwaardelijk vrijgelaten. In tegenstelling tot hun mannen mochten zij hun pistolen houden. Gates nodigde Burgoyne uit om met hem te dineren. De twee mannen waren vriendschappelijk. Ieder toostte op de leider van de ander. De Britse en Hessische soldaten werden naar Boston gemarcheerd. Volgens de overeenkomst zouden ze naar Engeland terugkeren als ze beloofden niet meer te vechten. Sommigen keerden terug naar Engeland, maar het Congres veranderde de voorwaarden. Velen werden naar gevangenissen in de koloniën gestuurd om de oorlog af te wachten.