Translatie (biologie)

Vertaling is het tweede deel van de eiwitbiosynthese (het maken van eiwitten). Het maakt deel uit van het proces van genexpressie.

Voordat de vertaling komt:

transcriptie, die een keten van intriges en exons oplevert.
RNA splicing door spliceosomen die introns verwijderen, en
formulering van de boodschapper RNA van exons.

In eukaryoten gebeurt de vertaling op de ribosomen in het cytoplasma en in het endoplasmatisch reticulum. Bij bacteriën gebeurt de vertaling in het celcytoplasma: ze hebben geen kern.

Ribosomen bestaan uit een klein deel en een groot deel dat het mRNA (messenger RNA) omsluit. In de vertaling heeft mRNA de basissequentie om een specifieke polypeptide te maken. Deze sequentie wordt oorspronkelijk gespecificeerd door het DNA, en gekopieerd door het mRNA. De polypeptide kan een heel eiwit zijn. Of, het kan slechts een deel zijn, wachtend om gecombineerd te worden met andere polypeptiden zodat het een heel eiwit kan maken. De polypeptide moet ook worden gevouwen voordat het werkt als een eiwit.

Aminozuren worden gedragen door specifieke tRNA's met anticodons om verbinding te maken met mRNA's bijpassende codons. Elk tRNA heeft zijn eigen anticodon en draagt een aminozuur. Een anticodon is altijd samen met hetzelfde aminozuur.

Wanneer het tRNA overeenkomt met het mRNA, het aminozuur dat is aangesloten op het tRNA is niet verbonden met het tRNA en wordt verbonden met het aminozuur gebracht door de vorige tRNA.

Dus, een ribosoom werkt veel als een voorraadtikker en tikkerband. Veel ribosomen zullen zich, samen met mRNA, aan het buitenste membraan van het ruwe endoplasmatische reticulum hechten. Alle eiwitten die deze ribosomen maken gaan in de binnenkant van het endoplasmatisch reticulum, waar het waarschijnlijk later in een blaasje terechtkomt. De blaasjes brengen de eiwitten dan naar andere organellen of zelfs naar de buitenkant van de cel.

Diagram dat de vertaling van mRNA en de synthese van eiwitten door een ribosoom laat zien

Vier etappes

De vertaling gebeurt in vier stappen: activering (maak gereed), initiatie (start), verlenging (maak langer) en beëindiging (stop). Deze termen beschrijven de groei van de aminozuurketen (polypeptide).

Aminozuren worden tot ribosomen gebracht en tot eiwitten geassembleerd. In de activeringsfase wordt het juiste aminozuur covalent gebonden aan het juiste transfer-RNA (tRNA). Wanneer het tRNA is verbonden met een aminozuur, wordt het "geladen".
De initiatie is wanneer het kleine deel van het ribosoom zich met behulp van initiatiefactoren (IF) verbindt met het 5' einde van het mRNA.
Elongatie is wanneer de aminozuren die door de "geladen" tRNA's met elkaar verbonden zijn om een polypeptide te vormen.

Sommige antibiotica werken door de vertaling tegen te houden. Prokaryote ribosomen zijn anders dan eukaryote ribosomen. Dus antibiotica kunnen bacteriën doden zonder de eukaryote gastheer te kwetsen. Bijvoorbeeld, zouden de antibiotica die door een mens worden genomen de bacterie kunnen doden die de mens ziek maakt maar de mens niet zou kwetsen.

Overzicht van de vertaling van eukaryote boodschapper RNA

Vragen en antwoorden

V: Wat is vertaling?

A: Vertaling is het tweede deel van de eiwitbiosynthese, het proces waarbij eiwitten worden gemaakt. Het maakt deel uit van genexpressie en omvat de vorming van boodschapper-RNA uit exonen en intronen.

V: Waar vindt vertaling plaats in eukaryoten?

A: In eukaryoten gebeurt de vertaling op ribosomen in het cytoplasma en het endoplasmatisch reticulum.

V: Hoe werken tRNA's tijdens de vertaling?

A: Tijdens de vertaling verbinden tRNA's met anticodons zich met de overeenkomstige codons van het mRNA en vervoeren aminozuren. Wanneer een tRNA overeenkomt met een mRNA, wordt het aminozuur dat ermee verbonden was, losgekoppeld van het tRNA en verbonden met het aminozuur dat door het vorige tRNA werd gebracht.

V: Hoe werkt een ribosoom tijdens de vertaling?

A: Een ribosoom werkt tijdens de vertaling als een ticker en een tickertape. Veel ribosomen hechten zich samen met mRNA aan een buitenmembraan van het ruwe endoplasmatisch reticulum, waar zij eiwitten maken die in blaasjes gaan die ze vervolgens naar andere organellen of buiten de cel brengen.

V: Wat komt er voor de transcriptie?

A: Voor de transcriptie komt genexpressie, die een keten van introns en exons produceert door middel van RNA-splicing door spliceosomen die introns verwijderen.

V: Wat gebeurt er nadat polypeptiden zijn gemaakt tijdens de translatie?

A: Nadat polypeptiden tijdens de translatie zijn gemaakt, moeten zij mogelijk worden gecombineerd met andere polypeptiden zodat zij hele eiwitten kunnen vormen, of worden opgevouwen voordat zij als eiwitten kunnen functioneren.

V: Waar vindt de translatie plaats in bacteriën?

A: In bacteriën vindt de translatie plaats in het cytoplasma van de cel, omdat ze geen kern hebben.