Violette Szabo
Violette Reine Elizabeth Szabo GC (née Bushell; 26 juni 1921 - ca. 5 februari 1945) was een Frans/Britse agent tijdens de Tweede Wereldoorlog. Haar rol stond bekend als Special Operations Executive (SOE). Zij werd tweemaal geparachuteerd in Frankrijk om het Franse verzet te helpen tegen de Duitse strijdkrachten (de Wehrmacht).
Tijdens haar tweede missie, werd Szabo gevangen genomen door de Duitsers. Ze werd ondervraagd en naar het concentratiekamp Ravensbrück in Duitsland gestuurd, waar ze hard werd behandeld. Net als de meeste andere gevangenen moest ze hard werken in ijskoude omstandigheden met weinig kleren aan. Tegen het einde van de oorlog werd ze gefusilleerd. Na haar dood werd zij onderscheiden met het George Cross, het Croix de Guerre en de Medaille de la Resistance.
Szabo's vader was Brits, en haar moeder was Frans.
Vroege leven
Violette Szabo werd op 26 juni 1921 in Parijs geboren als Violette Reine Elizabeth Bushell. Haar vader was taxichauffeur en autoverkoper, en haar moeder was kleermaakster. Tijdens haar jeugd woonde Violette op verschillende tijdstippen zowel in Frankrijk als in Engeland. Ze kon beide talen goed spreken. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, werkte ze in Le Bon Marché, een warenhuis in Brixton.
Szabo trouwde in 1940 met Étienne Szabo. Hij was een Hongaarse onderofficier in het Franse Vreemdelingenlegioen. Violette was 19, Étienne was 31.
Na haar huwelijk werd Violette telefoniste bij de General Post Office in het centrum van Londen, waar ze tijdens de Blitz werkte. Verveeld door haar baan, ging ze op 11 september 1941 bij de Auxiliary Territorial Service (ATS). Binnen enkele weken ontdekte Szabo dat ze zwanger was, dus verliet ze de ATS om naar Londen terug te keren voor de bevalling.
Violette stuurde haar baby naar kinderoppas terwijl ze werkte in de vliegtuigfabriek in South Morden waar haar vader was gestationeerd. Toen kreeg ze te horen dat haar man in de strijd was gesneuveld. Étienne was gesneuveld op 24 oktober 1942 aan het begin van de Tweede Slag om El Alamein; hij had zijn dochter nooit gezien. Het was Étienne's dood die Violette het aanbod deed in te gaan op een opleiding tot veldagent bij de Britse Special Operations Executive (SOE). Het was haar beste manier om de vijand te bestrijden.
Special Operations Executive
Szabo werd naar de SOE "finishing school" gestuurd in Beaulieu, Hampshire, waar zij leerde ontsnappen en ontwijken, uniform herkenning, communicatie en cryptografie. Ze kreeg training in wapens. De laatste fase van de training was parachute springen. Bij haar eerste poging verstuikte Szabo haar enkel en werd naar huis gestuurd om te herstellen (het was deze enkel die haar later in Frankrijk in de steek zou laten). Zij kon de cursus parachutespringen opnieuw volgen en slaagde met een tweede klas in februari 1944.
In 2012 schreef Max Hastings dat Szabo "aanbeden werd door de mannen en vrouwen van SOE, zowel om haar moed als om haar eindeloze aanstekelijke Cockney lach", terwijl Leo Marks haar herinnerde als "Een donkerharig ondeugend....dat haar onstuimigheid nog versterkte".
Awards
Szabo was de tweede vrouw aan wie het George Cross werd toegekend. Zowel Violette als Étienne Szabo werden onderscheiden met het Franse Croix de Guerre voor hun moed in het veld. Op 17 december 1947 ontving hun vijfjarige dochter Tania het George Cross uit handen van Koning George VI namens haar overleden moeder. Violette en Étienne Szabo worden beschouwd als het meest gedecoreerde echtpaar van de Tweede Wereldoorlog.
Vragen en antwoorden
V: Wie was Violette Szabo?
A: Violette Szabo was een Frans/Britse agent tijdens de Tweede Wereldoorlog.
V: Wat was haar rol tijdens de oorlog?
A: Haar rol stond bekend als Special Operations Executive (SOE).
V: Hoe vaak werd ze in Frankrijk geparachuteerd?
A: Ze werd twee keer naar Frankrijk geparachuteerd om het Franse verzet tegen de Duitse troepen te helpen.
V: Wat gebeurde er met haar tijdens haar tweede missie?
A: Tijdens haar tweede missie werd Szabo door de Duitsers gevangen genomen en naar het concentratiekamp Ravensbrück in Duitsland gestuurd.
V: Hoe werd ze in Ravensbrück behandeld?
A: Ze werd hard behandeld en moest hard werken in ijskoude omstandigheden met weinig kleren aan.
V: Kreeg ze medailles na haar dood?
A: Ja, na haar dood kreeg ze het George Cross, het Croix de Guerre en de Medaille de la Resistance.
V: Wat was Szabo's achtergrond?
A: Szabo's vader was Brits en haar moeder was Frans.
