Bermuda tuig
Een Bermudatuig, ook wel Marconi-tuig genoemd, is een voor-en-achtuig dat gebruik maakt van een driehoekig grootzeil. Het zeil is meestal aan de voet aan een giek bevestigd. Het kent een aantal variaties. Door de fysica van de wind hebben de lange dunne zeilen van het Bermudiaanse tuig meer kracht bij het tegen de wind in zeilen dan andere types. Daarom is het zo'n populair tuig bij moderne zeilboten. Het werd een Marconi-tuig genoemd naar de uitvinder Guglielmo Marconi vanwege het systeem van maststagen die leken op de vroege draadloze masten. De naam Bermudatuig was echter al twee eeuwen eerder in gebruik. Het stamt uit de late jaren 1600 toen Europese zeelieden merkten hoe goed de kleine sloepen in Bermuda werkten.
Typisch Bermuda getuigde sloep
Geschiedenis
Het werd ontwikkeld in Bermuda in de 17e eeuw. Het was gebaseerd op het been-van-mons-zeil. De sterke vlagerige winden rond de Bermuda-eilanden bemoeilijkten de navigatie rond de wateren. De heersende winden kwamen uit het westen, dat in de lijn van de eilanden lag. Bovendien vereiste het aantal riffen rond de eilanden voorzichtigheid. De meeste andere zeilontwerpen pakten deze problemen niet aan.
Algemeen wordt aangenomen dat het eerste van deze ontwerpen een voor- en achtertuig was dat in de 17e eeuw door een in Nederland geboren Bermudan werd gebouwd. Hoewel zijn naam niet meer bekend is, heeft hij wellicht de Moorse lateen tuigage gezien die veel werd gebruikt in de tijd dat Spanje over Holland heerste. De Nederlanders veranderden de vroege lateien tuigage door de ra's in schuine masten te veranderen. Dit ontwerp werd in het Nederlands bezaanjacht genoemd (in het Engels betekende dit "been van schaap"). Tegen de 19e eeuw was het ontwerp geëvolueerd naar het gebruik van hoge driehoekige zeilen en fokken. Men gebruikte ook Bermuda ceder voor de rompen, dat veel lichter is dan eikenhout. Dit maakte de Bermuda zeilboten zeer snel en gemakkelijk manoeuvreerbaar. Ze konden met gemak tegen de wind in varen en waren vooral snel als ze benedenwinds voeren. Al snel werd er mee geracet.
Kano uit 1922 met geribbeld been-o-knots zeil, vaak verward met een lateen tuig.
Genoemd naar Marconi
De naam Marconi rig is afkomstig van de zeilrace om de America's Cup die in 1899 in New York werd gehouden. Guglielmo Marconi demonstreerde zijn nieuwe draadloze radio door verslag te doen van de race. De masten van de Bermudan getuigde schepen met hun ondersteunende kabels leken op de draadloze mast van Marconi's radio. Zo kwamen ze aan de naam Marconi-tuig.
Vragen en antwoorden
V: Wat is een Bermudatuig?
A: Een Bermudatuig is een type voor- en achterzeiltuig dat gebruik maakt van een driehoekig grootzeil en dat meestal aan de voet is bevestigd aan een giek.
V: Waarom hebben Bermuda tuigages meer kracht bij het zeilen tegen de wind in dan andere types?
A: Door de fysica van de wind hebben de lange dunne zeilen van de Bermudiaanse tuigage meer kracht bij het zeilen in de wind dan andere types.
V: Waarom is het Bermuda tuig een populair tuig bij moderne zeilboten?
A: Het Bermudatuig is zo populair bij moderne zeilboten omdat het meer kracht genereert bij het zeilen tegen de wind in.
V: Wat is de geschiedenis achter de naam "Marconi-tuig"?
A: Het Marconi-tuig is genoemd naar Guglielmo Marconi, de uitvinder, omdat het systeem van maststagen leek op de vroege draadloze masten.
V: Wanneer werd de naam "Bermudatuig" voor het eerst gebruikt?
A: De naam Bermudatuig was twee eeuwen eerder in gebruik dan het Marconi-tuig en stamt uit de late jaren 1600 toen Europese zeelieden merkten hoe goed de kleine sloepen in Bermuda werkten.
V: Wat maakt het driehoekige grootzeil van een Bermuda tuig uniek?
A: Het driehoekige grootzeil van een Bermuda tuig onderscheidt het van andere voor- en achtertuigen.
V: Hoe wordt het zeil van een Bermuda tuig gewoonlijk aan de boot bevestigd?
A: Het zeil van een Bermuda tuig is meestal bevestigd aan een giek aan de voet.
