Maurice Duruflé
Maurice Duruflé (geboren Louviers, 11 januari 1902; overleden Louveciennes, 16 juni 1986) was een Frans componist en organist. Hij was zeer zelfkritisch en vernietigde alle composities die hij niet echt goed vond. Daarom hebben we nu slechts een klein aantal van zijn werken. Hij schreef koormuziek en muziek voor het orgel. Zijn beroemdste werk is zijn Requiem.
Maurice Duruflé, c.1962
Leven
Duruflé werd geboren in Louviers, Haute-Normandie. In 1912 trad hij toe tot het koor van de kathedraal van Rouen, waar hij piano en orgel studeerde. Op zijn 17e ging hij naar Parijs en kreeg privé-orgelles van Charles Tournemire. Hij werd Tournemire's assistent in de Basilique Ste-Clotilde in Parijs tot 1927. In 1920 ging Duruflé studeren aan het Conservatoire de Paris. Zijn orgelleraar was Eugène Gigout. Bij zijn afstuderen behaalde hij eerste prijzen voor orgel, harmonie, pianobegeleiding en compositie.
In 1929 werd Duruflé organist aan de St. Étienne-du-Mont in Parijs, een baan die hij de rest van zijn leven behield.
In 1939 gaf hij de eerste uitvoering van het Orgelconcert van Francis Poulenc. In 1943 werd hij hoogleraar harmonie aan het Conservatoire de Paris, waar hij tot 1970 werkte. In 1947 schreef Duruflé zijn beroemde Requiem op. 9, voor solisten, koor, orgel en orkest. In hetzelfde jaar werd Marie-Madeleine Chevalier zijn assistent-organiste in St-Étienne-du-Mont. Zij trouwden in 1953, nadat Duruflé van zijn eerste vrouw was gescheiden. Het echtpaar reisde vaak samen om samen orgelconcerten te geven. Ze besteedden altijd vele uren aan het oefenen op de orgels waarop ze moesten optreden, waarbij ze vaak veel oefenden zonder geluid, zodat hun vingers echt gewend waren aan het gevoel van het orgel.
In 1975 raakte Duruflé zwaar gewond bij een auto-ongeluk en moest hij zijn optreden opgeven. Zijn vrouw, die niet zo zwaar gewond was bij het ongeluk, kon nog wel spelen en bleef het orgel bespelen in St-Étienne-du-Mont.
Duruflé overleed in 1986 in Louveciennes (bij Parijs), 84 jaar oud.
Duruflé liet slechts enkele van zijn werken na voor publicatie. Zijn twee belangrijke orgelwerken zijn de Suite, op. 5 met een beroemde Toccata als laatste deel, en zijn Prelude en Fuga sur le nom d'Alain. Zijn Requiem blijft een geliefd werk voor koren. Duruflé's muziek maakt gebruik van het gregoriaans, modale harmonieën en polyfone schriftuur. Hij was een groot bewonderaar van de muziek van Louis Vierne en Charles Tournemire en maakte transcripties van enkele van hun improvisaties.
