Aino (taal)
De Ainu-taal is de taal van het Ainu-volk in het noorden van Japan. Het werd pas in de 19e eeuw geschreven. Sindsdien wordt ze geschreven in katakana of het Latijnse alfabet.
In de 19e eeuw werd Ainu gesproken in Ezo (inclusief het eiland Hokkaidō en het zuidelijke deel van de Chishima-eilanden), het zuidelijke deel van Karapto (Sachalin) en het noordelijke deel van de Chishima-eilanden (Kuril-eilanden). Nu wordt het alleen nog gesproken in Hokkaidō.
Ainu hadden vele dialecten, waaronder Chitose, Saru, en Karapto. Nu is alleen het Hokkaidō-dialect nog over. De dialecten verschilden zo sterk van elkaar dat een spreker van het ene dialect een spreker van een ander dialect niet kon verstaan.
Historisch leefden de sprekers van het Ainu in de nabijheid van sprekers van het Japans en het Itelmen (uit Kamtsjatka). Het Nivkh, dat in het noordelijk deel van Sachalin werd gesproken, is een andere geïsoleerde taal.
Grammatica
Het Ainu heeft een onderwerp-voorwerp-werkwoordvolgorde, net als het Japans. Ainu zinnen hebben links vertakkende structuren: het woord voor een eigenschap komt voor het woord voor een persoon of ding.
Voorbeeldwoorden
Het woord ainu betekent "mens" en is de naam die de Ainu gebruiken om naar zichzelf te verwijzen. Kamuy daarentegen betekent "god". De Ainu denken dat al het bestaan dat een geest heeft en een rol speelt in deze wereld kamuy zijn. Mussen of staande bomen zijn kamuy. In het wereldbeeld van de Ainu gaat alles goed en kan de mens ook gelukkig zijn als ainu en kamuy elkaar helpen.
De meeste taalkundigen denken dat het Ainu-telwoordsysteem op twintig gebaseerd is.
| Cijfers | |||
| nummer | Ainu (in Saru-dialect) | Nivkh | Japans |
| 1 | siné | ñaqř | hi |
| 2 | tu | meqř | hu |
| 3 | re | ţaqř | mi |
| 4 | íne | nəkř | yo |
| 5 | asíkne | t'oqř | itsu |
| 6 | iwán | mu | |
| 7 | árwan | na | |
| 8 | tupésan | ya | |
| 9 | sinépesan | ko | |
| 10 | wan | mxoqř | tō |
- Ape - vuur.
- Iyomante - Een festival om de ziel van een beer naar de hemel te sturen.
- Kunnechupu - De maan.
- Kotan - dorp.
- Konru - ijs.
- Sumari - (uitgesproken als in "Shumari") - vos.
- Seta - hond.
- Tonoto - sake.
- Nonnobloem.
- Huci - (uitgesproken als in "Hoochi") - grootmoeder, Oude vrouw.
- Pone - bot.
- Pirka - Schoonheid, schattig.
- wakka - "drinkbaar" water.
Relaties met andere taalfamilies
De Ainu-taal wordt geclassificeerd als een geïsoleerde taal, hoewel er verschillende theorieën over een genetische relatie bestaan. Sommige taalkundigen suggereren een verband met Altaïsche talen, terwijl anderen een verband met Indo-Europese talen suggereren. Er bestaan ook overeenkomsten met de noordelijke inheemse Amerikaanse talen.
Vragen en antwoorden
V: Wat is de Ainu taal?
A: De Ainu-taal is de taal van het Ainu-volk in het noorden van Japan.
V: Werd de Ainu-taal vóór de 19e eeuw geschreven?
A: Nee, het werd pas in de 19e eeuw geschreven.
V: In welk schrift wordt de Ainu-taal tegenwoordig geschreven?
A: De Ainu taal wordt geschreven in katakana of het Latijnse alfabet.
V: In welke regio's werd de Ainu-taal in de 19e eeuw gesproken?
A: De Ainu taal werd gesproken in Ezo (inclusief Hokkaidō eiland en het zuidelijke deel van de Chishima eilanden), het zuidelijke deel van Karapto (Sachalin) en het noordelijke deel van de Chishima eilanden (Kuril eilanden).
V: Heeft de Ainu-taal vandaag de dag nog steeds meerdere dialecten?
A: Nee, nu overleeft alleen het Hokkaidō-dialect.
V: Waren de Ainu-dialecten onderling verstaanbaar?
A: Nee, de dialecten verschilden zo sterk van elkaar dat een spreker van het ene dialect een spreker van een ander dialect niet kon verstaan.
V: Welke andere talen werden in het verleden gesproken in de buurt van Ainu sprekers?
A: Historisch gezien leefden sprekers van het Ainu in de buurt van sprekers van het Japans en het Itelmen (uit Kamchatka). Het Nivkh, dat werd gesproken in het noordelijke deel van Sachalin, is een andere geïsoleerde taal.
