Japans | de officiële taal van Japan
De Japanse taal (Japans: 日本語, geromaniseerd: Nihongo) is de officiële taal van Japan, in Oost-Azië. Japans behoort tot de Japanse taalfamilie, waartoe ook de bedreigde Ryukyuan talen behoren. Eén theorie zegt dat Japans en Koreaans verwant zijn, maar de meeste taalkundigen denken dat niet meer. Andere theorieën over de oorsprong van het Japans zijn dat het verwant is aan de Austronesische talen, de Dravidische talen, of de omstreden Altaïsche taalfamilie. De term die burgers gebruiken voor de studie Japans is "kokugo" (国語), wat nationale taal betekent. Toch wordt Japans door de Japanners nog steeds Nihon-go genoemd.
Het Japans gebruikt drie verschillende schriftsystemen: hiragana, katakana en kanji. Hiragana en katakana zijn fonetische systemen en geven de uitspraak van Japanse woorden weer. Kanji is de Japanse variant van Chinese karakters en geeft de betekenis van Japanse woorden weer. De drie systemen worden door elkaar gebruikt, en alle drie de systemen komen vaak in dezelfde zin voor. De drie systemen worden elk voor verschillende doeleinden gebruikt.
In het Engels is de volgorde van de woorden erg belangrijk. De zinnen "Is it?" en "It is." betekenen bijvoorbeeld verschillende dingen. In het Japans worden verschillen vaak gemaakt door de uitgang van woorden toe te voegen of te veranderen (in het vorige voorbeeld zou men ze zeggen als respectievelijk そうですか sou desu ka en そうです sou desu). Een Japans woord heeft een stam die "lichaam" wordt genoemd, en bijkomende delen (achtervoegsels genoemd). Het veranderen van het achtervoegsel kan de betekenis of de grammatica van het woord veranderen.
Na de Tweede Wereldoorlog kwamen veel Engelse woorden in de Japanse taal terecht. Een voorbeeld hiervan is "アイスクリーム, aisukurīmu", wat "ijs" betekent.
Een replica uit de Man'yōshū, de oudste bewaard gebleven verzameling Japanse poëzie uit de Nara-periode. Geschreven in Chinese karakters, is het in de Japanse taal.
Klinkt
Het Japans kent vijf klinkers die twee verschillende lengtes kunnen hebben. Het zijn a, i, u, e, o. In het IPA worden ze getranslitereerd als /a/, /i/, /ɯ/, /e/, /o/; en in het Engels worden ze uitgesproken als ah, ee, oo, eh, oh. Het verlengen van een klinker kan de betekenis van het woord veranderen: ojisan (おじさん, oom) en ojiisan (おじいさん, grootvader). Japans heeft een klank die lijkt op de Engelse l, maar ook op de Engelse r. (Daarom kan het voor veel Japanners moeilijk zijn om beide klanken te leren maken als ze Engels spreken). Japans heeft een klank die niet ongewoon is in het Engels en die meestal wordt geschreven als Tsu (つ). Deze klank komt voor in "tsunami" (つなみ), het Japanse woord voor grote oceaangolven veroorzaakt door aardbevingen of extreem weer.
Grammatica
Wanneer buitenlanders Japans spreken, is het belangrijk dat ze weten hoe formeel ze moeten zijn wanneer ze spreken met mensen die u al dan niet kent. In Japan kan het als onbeleefd worden beschouwd als u niet formeel genoeg bent.
In het Japans wordt in zinnen de woordvolgorde subject-object-verb (SOV) gebruikt, dus het werkwoord staat aan het einde van de zin en het onderwerp aan het begin. Veel zinnen hebben geen onderwerp, en de luisteraar kan het onderwerp afleiden op basis van de context en de vorm van een werkwoord.
In het Japans wordt Japan Nihon (日本) genoemd, en de taal Nihongo (日本語) (-go betekent taal). Soms worden ook de woorden Nippon en Nippongo gebruikt, maar beide woorden worden nu gezien als meer nationalistisch, en Nihon is een neutraler woord. De kanji van het woord betekenen "oorsprong van de zon". Aangezien Japan aan de oostelijke rand van Azië ligt, kwam voor waarnemers in China de zon op uit de richting van Japan. Daarom wordt Japan "het land van de rijzende zon" genoemd.
Het Japans is ook een agglutinatieve taal, vooral in de werkwoorden. De woorden hebben een kort "lichaam", en voorvoegsels of achtervoegsels worden gemakkelijk toegevoegd om de betekenis te veranderen of te herdefiniëren.
Japanse woorden komen uit drie belangrijke bronnen. De eerste is wago (和語), dat zijn inheemse Japanse woorden en kunnen ook yamato kotoba (大和言葉) worden genoemd. De tweede is kango (漢語), die Chinese leenwoorden zijn. De derde is gairaigo (外来語), dat zijn leenwoorden uit andere talen dan het Chinees (meestal Engels sinds de Tweede Wereldoorlog).
Schrijfsysteem
Het Japans kent drie hoofdschriftsystemen:
Hiragana is een Syllabary, wat betekent dat elk teken een lettergreep of klinker vertegenwoordigt. Hiragana is het standaard, fonetisch schrijfsysteem in het Japans en wordt gebruikt voor grammaticale woorden of partikels, bijv. は、を (wa - Subject partikel, o - Object Partikel); woorden die geen Kanji-tekens hebben, bijv. こんにちは (kon'nichiwa - hallo); of voor beginners om Kanji te schrijven. De symbolen werden oorspronkelijk overgenomen van Kanji-tekens en zijn in de loop der tijd veranderd in hun aparte, ronde vormen (bijv. 以 →い).
Katakana is ook een Syllabary, waarbij elk Hiragana karakter een karakter heeft in Katakana (bijv. あ = ア こ = コ). Katakana wordt gebruikt voor impact (vergelijkbaar met cursief in het Engels) en voor gairaigo-woorden en directe transliteraties uit het Engels, bijv. メニュー (Menyuu - Menu). Katakana werd oorspronkelijk gemaakt door boeddhistische monniken om Japanse mensen Chinees te leren lezen.
Kanji is een aanpassing van het Chinese logografische schrift, wat betekent dat elk symbool oorspronkelijk bedoeld was om te lijken op het woord dat het beschreef. Elk symbool kan een woord vertegenwoordigen, bijvoorbeeld 音 (oto - geluid) of een lettergreep in een groter woord. Er zijn meerdere uitspraken voor elk Kanji-teken, ingedeeld in On'yomi (音読み) of Kun'yomi (訓読み), afhankelijk van de herkomst van het woord.
Vragen en antwoorden
V: Wat is de officiële taal van Japan?
A: De officiële taal van Japan is Japans.
V: Tot welke taalfamilie behoort het Japans?
A: Het Japans behoort tot de Japanse taalfamilie, waartoe ook de bedreigde Ryukyuan talen behoren.
V: Zijn Japans en Koreaans verwant?
A: Eén theorie zegt dat Japans en Koreaans verwant zijn, maar de meeste taalkundigen denken dat niet meer.
V: Hoeveel schriftsystemen gebruikt het Japans?
A: Het Japans gebruikt drie verschillende schriftsystemen - hiragana, katakana en kanji.
V: Waarin verschillen deze systemen van elkaar?
A: Hiragana en katakana zijn fonetische systemen en geven de uitspraak van Japanse woorden weer, terwijl kanji een variant van Chinese karakters is die de betekenis van woorden weergeeft.
V: Waarin verschillen Engelse zinnen van die in het Japans?
A: In het Engels worden verschillen tussen zinnen vaak gemaakt door de woordvolgorde te veranderen; in het Japans kan dit echter worden gedaan door achtervoegsels aan het einde van woorden toe te voegen of te veranderen.
V: Zijn er na de Tweede Wereldoorlog Engelse woorden in de Japanse taal terechtgekomen?
A: Ja, veel Engelse woorden zijn na de Tweede Wereldoorlog als leenwoord in het Japans terechtgekomen. Een voorbeeld hiervan is "アイクリーム" (aisukurīmu), wat "ijs" betekent.