Validisme | vooroordelen jegens gehandicapten

Ableïsme of ablecentrisme is een vooroordeel jegens gehandicapten. Het woord werd voor het eerst gebruikt in 1981 en is dus relatief nieuw. Het begrip 'ableism' bestond echter al eerder. Met 'disablisme' kan hetzelfde worden bedoeld. Ableïsme kan opzettelijk of onopzettelijk zijn. Mensen kunnen onbedoeld ableistisch zijn (bevooroordeeld ten opzichte van gehandicapten), omdat ableisme zo gewoon is dat mensen misschien niet merken dat het bestaat. Iemand met zo'n vooroordeel wordt een ablecentrist genoemd. Sommige mensen zeggen dat 'ableism' een vorm van onderdrukking is. Niet iedereen die het over ableisme heeft, is het eens over wat ableistisch is. Mensen met een handicap kunnen ableist zijn, tegenover andere mensen met een handicap of tegenover zichzelf. Sommige mensen ontkennen dat ableisme bestaat.

In sommige landen zijn er wetten gemaakt om gehandicapten te beschermen tegen discriminatie op grond van bekwaamheid, en ook het Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap verbiedt dergelijke discriminaties.




  Veroordeelden, krankzinnigen en vrouwen hebben geen stemrecht in het parlement. Deze poster werd gemaakt in 1908 en werd gebruikt om de rechten van vrouwen te ondersteunen. Hoewel deze poster is gemaakt om campagne te voeren om vrouwen te laten stemmen bij verkiezingen, getuigt hij ook van incompetentie tegenover geesteszieken.  Zoom
Veroordeelden, krankzinnigen en vrouwen hebben geen stemrecht in het parlement. Deze poster werd gemaakt in 1908 en werd gebruikt om de rechten van vrouwen te ondersteunen. Hoewel deze poster is gemaakt om campagne te voeren om vrouwen te laten stemmen bij verkiezingen, getuigt hij ook van incompetentie tegenover geesteszieken.  

Vormen van ableïsme

Ableïsme neemt wereldwijd vele vormen aan. Soms wordt disabilityisme gedaan op een manier die kwetsend bedoeld is. Andere keren zijn mensen bekwaam terwijl ze aardig proberen te zijn. Beide vormen van disabilityisme zijn schadelijk.

De maatschappij is niet gebouwd voor gehandicapten. Er zijn bijvoorbeeld veel winkels die niet toegankelijk zijn voor mensen die een rolstoel gebruiken, omdat de persoon die de winkel heeft gemaakt valide was en er dus geen rekening mee hield dat mensen in een rolstoel zich niet comfortabel zouden kunnen bewegen, of omdat hij/zij daar wel aan dacht maar zich er niets van aantrok.

Mensen met een handicap zijn vaak het slachtoffer van misbruik. De mensen die hen misbruiken zijn meestal mensen zonder handicap. Zij kunnen worden misbruikt omdat hun handicap hen kwetsbaar maakt. Soms wordt iemand alleen misbruikt omdat hij of zij gehandicapt is. Dit wordt haatmisdrijf tegen gehandicapten genoemd. Een haatmisdrijf tegen gehandicapten kan de vorm aannemen van moord. Veel van deze moorden worden gepleegd door verzorgers, zoals de moeders van gehandicapten. Een haatmisdrijf hoeft niet direct tegen een persoon gericht te zijn. Iemand kan bijvoorbeeld een bekwaamheidsleus op de auto van een gehandicapte schrijven om hem een slecht gevoel te geven over zijn handicap. Elk jaar worden wereldwijd duizenden haatmisdrijven tegen gehandicapten gemeld. Gehandicaptenhaatmisdrijven worden vaak niet gemeld. Dit betekent dat de statistieken het probleem kleiner doen lijken dan het is.

Een veel voorkomende manier waarop gehandicapten worden misbruikt is "gehandicaptenpesten". Mensen denken dat pesten iets is dat alleen kinderen op school overkomt en niet ernstig is. Dit is niet waar. Pesten overkomt mensen van alle leeftijden. Pesten veroorzaakt langdurige psychologische problemen zoals een laag zelfbeeld. Sommige mensen plegen zelfmoord omdat ze gepest zijn. Mencap, een liefdadigheidsinstelling die mensen met een verstandelijke beperking helpt, vroeg in een enquête meer dan 500 gehandicapte kinderen en jongeren naar hun mening over pesten. 8 van de 10 kinderen met een verstandelijke beperking zeiden dat ze gepest worden en bang zijn om uit te gaan omdat ze bang zijn dat ze gepest zullen worden.

Meer dan 90% van de mensen met een ontwikkelingsachterstand wordt tijdens hun leven seksueel misbruikt. 49% wordt meer dan 10 keer seksueel misbruikt. Het percentage seksueel misbruik in de algemene bevolking is lager.

81% van de niet-gehandicapten die op de leeftijd zijn dat mensen werken, heeft een baan. 48% van de gehandicapten die op de leeftijd zijn dat mensen werken, heeft een baan. 50% van de gehandicapten die geen baan hebben, wil wel een baan, maar kan geen baan vinden. Soms krijgen gehandicapten geen baan, ook al zijn ze er wel toe in staat, omdat de opdrachtgevers (werkgevers) denken dat gehandicapten minder goed zijn dan niet-gehandicapten.

De Engelse taal is bekritiseerd omdat zij 'ableist' zou zijn. Zo zeggen jongeren soms dat iets "retarded" is, terwijl ze bedoelen dat het slecht is. Dit kan beledigend zijn voor gehandicapten.

In de Tweede Wereldoorlog werden vele duizenden gehandicapten door de nazi's vermoord. De nazi's deden dit omdat zij geloofden in niet-vrijwillige euthanasie en gedwongen eugenetica, een filosofie die voortplanting door mensen met "gewenste" eigenschappen bepleit en voortplanting door mensen met "ongewenste" eigenschappen ontmoedigt. Zij dachten dat handicaps slecht zijn en dat gehandicapten een last zijn voor de samenleving. Veel mensen geloven die dingen nog steeds. In 2013 zei een raadslid in Cornwall, Colin Brewer, dat gehandicapte kinderen "moeten worden afgemaakt" om geld te besparen. Hij werd schuldig bevonden aan wangedrag, maar de raad kon hem niet ontslaan.

Gehandicapten worden soms gedwongen gesteriliseerd. Dit is vaak illegaal omdat voortplanting als een mensenrecht wordt beschouwd. Volgens The Telegraph proberen mensen in het Verenigd Koninkrijk een overheidswet te veranderen die een abortus tot 40 weken zwangerschap legaal maakt als de foetus gehandicapt is.

In 2011 verscheen het boek Scapegoat: Why we are failing disabled people. Het boek is geschreven door Katharine Quarmby. Het gaat over haatmisdrijven tegen gehandicapten in het Verenigd Koninkrijk.


 

Sport

Sport is vaak een gebied in de samenleving waar ableism duidelijk aanwezig is. In de sportmedia worden atleten met een handicap vaak als minderwaardig afgeschilderd. Wanneer sporters met een handicap in de media worden besproken, ligt de nadruk vaak op revalidatie en de weg naar herstel, wat inherent een negatieve kijk op de handicap is. Oscar Pistorius is een Zuid-Afrikaanse hardloper die deelnam aan de Paralympics van 2004, 2008 en 2012 en aan de Olympische Spelen van 2012. Pistorius was de eerste dubbelgeamputeerde atleet die deelnam aan de Olympische Spelen. Terwijl de media aandacht besteedden aan inspiratie en competitie tijdens zijn deelname aan de Paralympische Spelen, verschoof de aandacht naar de vraag of zijn prothesebenen hem een voordeel gaven tijdens zijn deelname aan de Olympische Spelen.



 Een loper op de Paralympische Spelen van Rio 2016  Zoom
Een loper op de Paralympische Spelen van Rio 2016  

Vragen en antwoorden

V: Wat is 'ableism'?


A: Ableïsme of ablecentrisme is een vooroordeel tegenover mensen met een handicap.

V: Wanneer werd het woord "ableism" voor het eerst gebruikt?


A: Het eerste bekende gebruik van het woord was in 1981.

V: Kan "ableism" opzettelijk of onopzettelijk zijn?


A: Ja, ableïsme kan zowel opzettelijk als onopzettelijk zijn. Mensen merken misschien niet dat het bestaat omdat het zo gewoon is.

V: Wie heeft zo'n vooroordeel?


A: Iemand die zo'n vooroordeel heeft, wordt een ablecentrist genoemd.

V: Is er overeenstemming over welke dingen als "ableist" worden beschouwd?


A: Niet iedereen die het over ableisme heeft, is het erover eens welke dingen als ableistisch worden beschouwd.

V: Zijn er wetten die gehandicapten beschermen tegen discriminatie?


A: Ja, in sommige landen zijn er wetten die gehandicapten beschermen tegen discriminatie en het Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap verbiedt dergelijke discriminaties ook.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3