Naam

Namen van mensen

In veel culturen zijn er regels en gebruiken om iemand een naam te geven.

Sommige regels worden bepaald door wetten, andere door tradities (dingen doen zoals ze al heel lang gedaan worden).

Er zijn regels over verschillende aspecten van de namen en de naamgeving:

1. Aantal delen van een naam

In sommige culturen heeft een persoon een eendelige naam, zoals "ShiningWater."

In andere culturen heeft een persoon een tweedelige naam, zoals "John Smith."

In sommige culturen kan iemand een willekeurig aantal naamdelen hebben. In de Verenigde Staten hebben sommige mensen er bijvoorbeeld drie: een voornaam, een tweede naam en een achternaam. Andere mensen hebben er maar twee: een voor- en achternaam.

In Chinese culturen is het typisch voor een persoon om een driedelige naam te hebben, zoals "Cheah Ching San," waarbij "Cheah" de achternaam is. In het Engels wordt een komma toegevoegd, waardoor het "Ching San, Cheah" wordt.

2. Relaties met namen van ouders en andere familieleden

In sommige culturen hebben mensen dezelfde "achternaam" als hun ouders. Bijvoorbeeld, de vader van John Smith kan Mike Smith zijn. En de vader van Mike Smith kan James Smith zijn. Het deel "Smith" is hetzelfde voor de hele familie.

In andere culturen heeft iemand dezelfde naam als zijn of haar vader, maar staat de naam op een andere plaats. De zoon van Shafiq Hanif kan bijvoorbeeld Hanif Kamal heten. Hanif staat zowel in de naam van de vader als in die van de zoon.

3. Naamsveranderingen

In sommige culturen verandert een naam wanneer mensen trouwen, scheiden, een religieuze ceremonie ondergaan, enz. In sommige Spaanstalige landen gebruiken mensen bijvoorbeeld twee achternamen: die van hun moeder en die van hun vader. Als Elena Rodriguez Gomez en Jose Sanchez Soria trouwen, kan zij haar naam veranderen in Elena Rodriguez de Sanchez, en hun kind zou Pilar Sanchez Rodriguez kunnen heten, met de namen van haar beide grootvaders.

4. Oorsprong van de naam

In sommige culturen komen persoonsnamen uit de geschiedenis. In de meeste Europese landen komen sommige voornamen uit de Bijbel. In sommige culturen worden namen ontleend aan een familielid. In andere culturen laat een naam zien hoe de ouders hopen dat hun kind zal zijn. Een baby kan een naam Wisdom krijgen omdat de ouders hopen dat de baby een wijs meisje of jongen zal zijn.

Sommige culturen vermijden om mensen een naam van een dier te geven. In de voornamen van Japanse mensen komen bijvoorbeeld geen namen voor als hond, kat, slang, uil of vis. Maar in sommige culturen kunnen dierennamen goed zijn.

5. Lengtes, uitspraak, spelling, enz.

In sommige talen en culturen kun je zien of een woord de naam van een persoon is of niet door alleen maar naar de spelling te kijken of naar de uitspraak te luisteren. Er zijn nog andere taalkundige patronen. Zo bestaan veel Chinese namen uit drie lettergrepen.

6. Gebruik van namen, titels, bijnamen, enz.

In sommige culturen gebruiken mensen namen als ze elkaar noemen. In andere culturen gebruiken mensen hun bijnamen. In sommige andere culturen gebruiken mensen hun titel ("vader", "professor", enz.) wanneer ze elkaar noemen.

7. Spelling van namen, titels, bijnamen, enz.

8. Naamsbekendheid

Het noteren van namen gaat nog een stap verder door degenen die ervoor kiezen een naam te vieren (bv. "Vier je naam-week"), of het nu gaat om hun eigen naam, de naam van iemand anders, of namen in het algemeen, volledig eigenaarschap van iemands naam zou heel goed het vieren ervan kunnen inhouden.

9. Middelste namen

Sommige mensen kiezen ervoor om hun tweede naam te "verbergen" om allerlei redenen (bijvoorbeeld omdat ze de tweede naam die ze hebben gekregen als een "schande" beschouwen), maar anderen zijn begonnen hun tweede naam te vieren (bijvoorbeeld "Middle Name Pride Day").

In de Engelse taal worden namen meestal uitsluitend in overeenstemming met de spelling uitgesproken, maar kunnen naar wens worden uitgesproken, bijv. John is (jon) maar kan ook (ned) zijn. In de Engelse grammaticaregels wordt dit echter niet waarschijnlijk gehouden.

Voorbeelden van namen

Sarah, Lucy, Ellen, Claire, Ben.

Namen kunnen worden afgekort, bijv. Isabelle kan Izzy of Belle worden.

 

Japanse namen

Hier zijn enkele dingen die tegenwoordig vaak voorkomen in Japanse namen. Vroeger hanteerde men andere regels.

1. Aantal delen van een naam

Japanse namen bestaan uit twee delen. Het ene is de familienaam en het andere is de voornaam.

"Suzuki Ichiro" is een naam van een Japans persoon. Suzuki is de familienaam, en Ichiro is de voornaam. In de Japanse taal komt de familienaam eerst, en de voornaam op de tweede plaats. (Het is alsof je Smith John schrijft, in plaats van John Smith.)

Alleen sommige leden van de koninklijke familie hebben geen familienaam.

2. Relaties met namen van ouders en andere familieleden

Een pasgeboren baby krijgt een achternaam van zijn ouders. De ouders hebben dezelfde familienaam. Dus, een zoon van Ono Yoko (vrouw) en Ono Ken (man) is Ono iets.

De familienaam Ono wordt meestal gedeeld door het vaderlijke (mannelijke) deel van de familie. De ouders van Ono Ken hebben dus de familienaam Ono, maar de ouders van Ono Yoko waarschijnlijk niet.

3. Naamsveranderingen

Namen van mensen veranderen wanneer zij trouwen en scheiden. In vele delen van de wereld is het de gewoonte dat vrouwen hun familienaam veranderen in die van hun nieuwe echtgenoot wanneer zij trouwen. Vooral in Europa en Noord-Amerika doen veel vrouwen dit echter niet meer, hoewel hun moeders en grootmoeders dit misschien wel deden. Soms neemt de man de familienaam van de vrouw aan.

4. Oorsprong van de naam

5. Lengtes, uitspraak, spelling, enz.

6. Gebruik van namen, titels, bijnamen, enz.