Kerncentrale
Een kerncentrale is een type centrale die elektriciteit opwekt met behulp van warmte uit kernreacties. Deze reacties vinden plaats in een reactor. De centrale heeft ook machines die de warmte uit de reactor halen om een stoomturbine te laten draaien en een generator om elektriciteit te maken. Elektriciteit die door kerncentrales wordt gemaakt, wordt kernenergie genoemd.
Kerncentrales liggen meestal in de buurt van water om de warmte die de reactor maakt af te voeren. Sommige kerncentrales gebruiken hiervoor koeltorens. Kerncentrales gebruiken uranium als brandstof. Als de reactor aanstaat, splitsen de uraniumatomen in de reactor zich op in twee kleinere atomen. Wanneer de uraniumatomen zich splitsen, geven ze een grote hoeveelheid warmte af. Deze splitsing van atomen wordt splijting genoemd.
De meest populaire atomen om te splitsen zijn uranium en plutonium. Die atomen zijn licht radioactief. De atomen die ontstaan bij het uiteenvallen van brandstofatomen zijn sterk radioactief. Vandaag de dag gebeurt de splijting alleen nog maar in kernreactoren. In kernreactoren vindt de splijting alleen plaats als de onderdelen van de reactoren goed gerangschikt zijn. Kerncentrales schakelen hun reactoren uit wanneer ze oude splijtstof vervangen door nieuwe.
Er zijn ongeveer vierhonderd kerncentrales in de wereld, waarvan vele in de Verenigde Staten, Frankrijk en Japan. Enkele beroemde ongelukken in kerncentrales waren de kernramp in Fukushima in Japan in 2011, de ramp in Tsjernobyl in Oekraïne in 1986 en het ongeluk in Three Mile Island in de Verenigde Staten in 1979. Een anti-kernenergiebeweging in Australië verzet zich tegen de bouw van alle kerncentrales in het land.
Een kerncentrale met twee reactoren. (Philippsburg, bij Karlsruhe in Duitsland)
Kerncentrale met een drukwaterreactor.
Tsjernobyl Kerncentrale gedenkteken.
