Ragtime
Ragtime (of voddenstijd) is een muziekgenre dat tussen 1897 en 1918 een grote populariteit genoot.
Zijn belangrijkste kenmerkende eigenschap is zijn gesyncopeerde, of 'rafelige', ritme. Het begon als dansmuziek in de rosse buurten van Amerikaanse steden als St. Louis en New Orleans voordat het werd gepubliceerd als populaire bladmuziek voor piano.
Ragtime was een aanpassing van de mars die populair werd gemaakt door John Philip Sousa, met extra polyritmes die typisch zijn voor Afrikaanse muziek. De ragtimecomponist Scott Joplin werd beroemd door de publicatie in 1899 van de Maple Leaf Rag en een reeks ragtimehits die daarop volgde. Minstens 12 jaar na de publicatie had de Maple Leaf Rag grote invloed op de daaropvolgende ragtimecomponisten met zijn melodielijnen, harmonische progressies of metrische patronen.
Ragtime viel uit de gratie toen de jazz na 1917 de verbeelding van het publiek opeiste, maar sindsdien zijn er talrijke opwekkingen geweest. Ten eerste begonnen veel jazzbands begin jaren veertig met het opnemen van ragtime in hun repertoire en met het uitbrengen van ragtime-opnames op 78-toerenplaten. In de jaren vijftig van de vorige eeuw vond een belangrijkere revival plaats doordat een grotere verscheidenheid aan ragtimestijlen uit het verleden op platen beschikbaar werd gesteld en er nieuwe lappen werden gecomponeerd, uitgegeven en opgenomen.
In 1971 bracht Joshua Rifkin een compilatie van het werk van Scott Joplin uit die genomineerd was voor een Grammy Award. In 1973 bracht de film The Sting met zijn soundtrack van Joplin-tunes ragtime naar een breed publiek. Vervolgens was de weergave van Joplin's 1902-rag The Entertainer in 1974 een Top 5-hit.
Ragtime (met het werk van Joplin op de voorgrond) is geciteerd als een Amerikaans equivalent van menuetten door Mozart, mazurka's door Chopin, of walsen door Brahms. Ragtime beïnvloedde klassieke componisten als Erik Satie, Claude Debussy en Igor Stravinsky. Ragtime werd opgenomen in de dansstijlen van Vernon en Irene Castle, en beïnvloedde de Engelse stijldansen, de foxtrot en de quickstep.
Tweede editie cover van "Maple Leaf Rag." Het is een van de beroemdste vodden.
Vragen en antwoorden
V: Wat is ragtime?
A: Ragtime (of rag-time) is een muziekgenre dat zijn grootste populariteit kende tussen 1897 en 1918. Het heeft een gesyncopeerd, of "ragged", ritme en begon als dansmuziek in de rosse buurten van Amerikaanse steden als St. Louis en New Orleans voordat het werd gepubliceerd als populaire bladmuziek voor piano.
V: Wie was de beroemdste ragtimecomponist?
A: De beroemdste ragtimecomponist was Scott Joplin, die beroemd werd door de publicatie in 1899 van zijn Maple Leaf Rag en andere latere hits.
V: Hoe heeft ragtime de klassieke componisten beïnvloed?
A: Ragtime beïnvloedde klassieke componisten als Erik Satie, Claude Debussy en Igor Stravinsky. Het had ook invloed op Engelse ballroomdansen zoals de foxtrot en quickstep.
V: Wanneer raakte ragtime uit de gratie?
A: Ragtime raakte uit de gratie rond 1917 toen de jazz meer publieke aandacht kreeg.
V: Wat veroorzaakte een hernieuwde belangstelling voor ragtime na 1917?
A: De belangstelling voor ragtime herleefde eerst in de jaren 1940 toen veel jazzbands het in hun repertoire opnamen, daarna opnieuw in de jaren 1950 toen er opnamen beschikbaar kwamen, gevolgd door de nominatie van Joshua Rifkins compilatiealbum voor een Grammy Award in 1971, en tenslotte door de soundtrack van de film The Sting met nummers van Joplin die in 1973 werd uitgebracht.
V: Hoe heeft John Philip Sousa bijgedragen tot de ontwikkeling van de ragtime?
A: John Philip Sousa maakte marsen populair die werden aangepast tot wat wij nu kennen als ragtime met toevoeging van extra polyritmiek, typisch voor Afrikaanse muziek.
