Coen broers
Joel David Coen en Ethan Jesse Coen zijn filmregisseurs, producenten en scenarioschrijvers. Ze zijn broers en werken altijd samen. Ze hebben veel prijzen gewonnen, waaronder vier keer de Academy Award (Oscar) en de Palme d'Or op het internationale filmfestival van Cannes. Hun films zijn van verschillende genres. Soms maken ze grappige films zoals Raising Arizona of films met veel geweld zoals No Country for Old Men. Ze kunnen ook beide stijlen mixen zoals bijvoorbeeld in Fargo.
Ze schrijven, regisseren en produceren hun films en ze delen de credits. Mensen noemen hen soms "Een tweekoppige regisseur", omdat wanneer acteurs die in hun films werken een vraag hebben, ze ofwel Joel ofwel Ethan kunnen vragen en hetzelfde antwoord krijgen.
Biografie
Joel werd geboren op 29 november 1954 en Ethan op 21 september 1957 in St. Louis Park, Minnesota bij Minneapolis in de Verenigde Staten. Hun ouders waren leraren, hun vader gaf economie en hun moeder kunstgeschiedenis. Joel kocht een camera en daarmee begonnen ze nieuwe versies te maken van de films die ze op televisie zagen.
Na hun middelbare school studeerde Joel film aan het Bard College in Simon's Rock in Massachusetts en Ethan studeerde filosofie aan de Princeton University.
Persoonlijk leven
Ze zijn getrouwd. Joel trouwde in 1984 met actrice Frances McDormand (zij speelde in zes van hun films). Ethan is getrouwd met Tricia Cook, die hun films monteert. Zij wonen in New York met hun gezinnen.
Carrière
Hun eerste film, Blood Simple (1984), volgt het verhaal van een bareigenaar die een detective vraagt om zijn vrouw en haar minnaar te vermoorden. De Cohens regisseerden, maar alleen Joel verschijnt in de credits en hij nam prijzen in ontvangst op Sundance en Independent Spirit.
Zij schreven het scenario voor de Sam Raimi film, Crimewave in 1985.
In 1987 schreven en regisseerden ze Raising Arizona. De film gaat over een echtpaar dat geen baby's kan krijgen en besluit er een te stelen. Nicolas Cage en Holly Hunter speelden het getrouwde stel. De film was niet erg succesvol en bracht niet veel geld op in de kassa's, maar veel mensen beschouwen het als een cultfilm (een film die een relatief klein aantal fans heeft die constant regels uit de dialogen herhalen, merchandise kopen of maken en zich verzamelen om commentaar te leveren).
Hun volgende film was Miller's Crossing. Het gaat over gangsters en werd gemaakt in 1990.
Na Miller's Crossing, Raising Arizona en Blood Simple kregen de broers goede commentaren op hun films en hun regiestijl en de dialogen in hun films. Pas toen ze in 1991 Barton Fink maakten, verwierven de broers internationale faam. De film werd genomineerd voor Academy Awards. Hij won drie prijzen op het Internationale Filmfestival van Cannes (de Palme d'Or, beste regisseur, en beste acteur). Het verhaal gaat over een toneelschrijver (een persoon die toneelstukken schrijft) met de naam Barton Fink en hij verhuist naar Los Angeles om films te schrijven. Fink wordt gespeeld door John Turturro.
Na het succes van Barton Fink kregen de broers de kans om een big-budget film te maken (met meer geld dan de vorige). Die film was The Hudsucker Proxy. Het verhaal gaat over een man die de kans krijgt om directeur te worden van een groot bedrijf omdat de andere mensen in het bedrijf (het bestuur) het willen kopen tegen een lage prijs, dus ze zijn van plan om hem het bedrijf te laten ruïneren. In plaats van het bedrijf te ruïneren, vindt de man de hoelahoep uit en wordt beroemd. De Coens hadden 25 miljoen dollar om deze film te maken, maar hij bracht slechts 3 miljoen op, dus wordt hij beschouwd als een commerciële mislukking (niet succesvol). Volgens de critici was de film niet goed omdat hij de kijkers niets nieuws te bieden had.
De broers maakten nog een film in 1996 met een beetje geld. De naam was Fargo. Hij werd alom geprezen (bijna iedereen zei dat hij goed was). Ze keerden terug naar Minnesota omdat het verhaal zich daar en in North Dakota afspeelt. Het verhaal gaat over een man die geld nodig heeft om zijn eigen zaak te beginnen dus hij betaalt andere mannen om zijn vrouw te ontvoeren en is van plan om zijn rijke schoonvader om het losgeld te vragen (geld dat gegeven wordt in ruil voor de vrouw). Alles gaat mis en een reeks gewelddadige gebeurtenissen begint. Volgens kenners was de film erg goed vanwege de dialogen die de acteurs gebruikten (ze gebruikten verschillende accenten) en de prestatie van Frances McDormand (acteren). Zij won de Oscar voor Beste Actrice. De broers wonnen ook Best Original Screenplay en de Palme d'Or voor Beste Regie voor een tweede keer.
Tegen 1998 waren ze beroemd om hun stijl en talent en maakten ze nog een film The Big Lebowski, een komedie over een man die niet werkt en zijn tijd doorbrengt met bowlen. De man heet Jeffrey Lebowski en sommige jongens verwarren hem met een miljonair die dezelfde naam heeft. Fans van de film beschouwen het als een cultfilm.
Geïnspireerd door delen van Homerus' Odyssee, O Brother, Where Art Thou? (2000), kreeg veel bijval.
In 2001 maakten ze The Man Who Wasn't There. De film zou zich afspelen in de jaren 40 in Californië.
In 2003 regisseerden ze Intolerable Cruelty. Het is hun meest mainstream film (de film die het dichtst bij de meest gangbare of populaire genres ligt). De hoofdrollen worden gespeeld door George Clooney en Catherine Zeta-Jones.
Ze werkten samen met Tom Hanks in The Ladykillers in 2004. Een eerdere versie was al eens gemaakt (niet door de broers) in 1955.
No Country for Old Men kwam uit in 2007. De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Corman McCarthy.
A Serious Man, dat zich afspeelt in de jaren zestig in de buitenwijken van Minneapolis, kwam uit in 2009.
Awards
Academy Awards
De gebroeders Coen zijn twee van de slechts zeven regisseurs met drie Oscars voor dezelfde film.
1991: Barton Fink
- Beste bijrol (Michael Lerner, genomineerd)
- Beste art direction-decoratie (Dennis Gassner, Nancy Haigh, genomineerd)
- Beste Kostuumontwerp (Richard Hornung, genomineerd)
1996: Fargo
- Beste film (Ethan Coen, genomineerd)
- Beste Regisseur (Joel Coen, genomineerd)
- Beste scenario - origineel (gewonnen)
- Beste Film Editing (als Roderick Jaynes, genomineerd)
- Beste Actrice (Frances McDormand, won)
- Beste bijrol (William H. Macy, genomineerd)
- Beste Cinematografie (Roger Deakins, genomineerd)
2000: O Brother, Where Art Thou?
- Beste scenario - aangepast (genomineerd)
- Beste Cinematografie (Roger Deakins, genomineerd)
2001: The Man Who Wasn't There
- Beste Cinematografie (Roger Deakins, genomineerd)
2007: No Country for Old Men
- Beste film (met Scott Rudin, won)
- Beste Regisseur (gewonnen)
- Beste scenario - aangepast (gewonnen)
- Beste montage (als Roderick Jaynes, genomineerd)
- Beste Bijrol (Javier Bardem, won)
- Beste Cinematografie (Roger Deakins, genomineerd)
- Beste Geluid (Skip Lievsay, Craig Berkey, Greg Orloff, Peter F. Kurland, genomineerd)
- Beste Geluidsbewerking (Skip Lievsay, genomineerd)
2009: A Serious Man
- Beste film (genomineerd)
- Beste scenario - origineel (genomineerd)
2010: True Grit
- Beste film (met Scott Rudin, genomineerd)
- Beste acteur in een hoofdrol (Jeff Bridges, genomineerd)
- Beste actrice in een bijrol (HaileeSteinfeld, genomineerd)
- Beste prestatie in regie (genomineerd)
- Beste script, scenario gebaseerd op eerder geproduceerd of gepubliceerd materiaal (genomineerd)
- Beste Cinematografie (Roger Deakins, genomineerd)
- Beste art direction (Stefan Dechant, genomineerd)
- Beste Kostuumontwerp (Mary Zophres, genomineerd)
- Beste Geluid (Skip Lievsay, Craig Berkey, Greg Orloff, Peter F. Kurland, genomineerd)
- Beste Geluidsbewerking (Skip Lievsay, genomineerd)
BAFTA Awards
1996: Fargo
- Beste Film (genomineerd)
- David Lean Award voor Regie (Joel Coen, gewonnen)
- Beste scenario - origineel (genomineerd)
- Beste Actrice (Frances McDormand, genomineerd)
- Beste Cinematografie (Roger Deakins, genomineerd)
- Beste montage (als Roderick Jaynes, genomineerd)
2000: O Brother, Where Art Thou?
- Anthony Asquith Award voor filmmuziek (T-Bone Burnett, Carter Burwell, genomineerd)
- Beste Cinematografie (Roger Deakins, genomineerd)
- Beste Kostuumontwerp (Monica Howe, genomineerd)
- Beste Productieontwerp (Dennis Gassner, genomineerd)
- Beste scenario - origineel (genomineerd)
2001: The Man Who Wasn't There
- Beste Cinematografie (Roger Deakins, won)
2007: No Country for Old Men
- Beste Film (met Scott Rudin, genomineerd)
- Beste Regisseur (gewonnen)
- Beste scenario - aangepast (genomineerd)
- Beste Bijrol (Javier Bardem, won)
- Beste bijrol (Tommy Lee Jones, genomineerd)
- Beste bijrol (Kelly Macdonald, genomineerd)
- Beste Cinematografie (Roger Deakins, won)
- Beste montage (als Roderick Jaynes, genomineerd)
- Beste Geluid (Peter F. Kurland, Skip Lievsay, Craig Berkey, Greg Orloff, genomineerd)
2008: Burn After Reading
- Beste scenario - origineel (genomineerd)
- Beste bijrol (Brad Pitt, genomineerd)
- Beste Bijrol (Tilda Swinton, genomineerd)
2009: A Serious Man
- Beste scenario - origineel (genomineerd)
2010: True Grit
- Beste Film (met Scott Rudin, genomineerd)
- Beste scenario - aangepast (genomineerd)
- Beste hoofdrolspeler (Jeff Bridges, genomineerd)
- Beste Bijrol (Hailee Steinfeld, genomineerd)
- Beste Cinematografie (Roger Deakins, won)
- Beste Kostuumontwerp (Mary Zophres, genomineerd)
- Beste productieontwerp (Stefan Deschant, genomineerd)
- Beste Geluid (Peter F. Kurland, Skip Lievsay, Craig Berkey, Greg Orloff, genomineerd)
Filmfestival van Berlijn
1998: The Big Lebowski
- Gouden Beer (Joel Coen, genomineerd)
Filmfestival van Cannes
1991: Barton Fink
- Beste Acteur (John Turturro, won)
- Beste Regisseur (Joel Coen, won)
- Palme d'Or (Joel Coen, gewonnen - unaniem)
1994: The Hudsucker Proxy
- Palme d'Or (Joel Coen, genomineerd)
1996: Fargo
- Beste Regisseur (Joel Coen, won)
- Palme d'Or (Joel Coen, genomineerd)
2000: O Brother, Where Art Thou?
- Palme d'Or (Joel Coen, genomineerd)
2001: The Man Who Wasn't There
- Beste Regisseur (Joel Coen, won - gelijkspel met David Lynch voor Mulholland Dr. )
- Palme d'Or (Joel Coen, genomineerd)
2004: The Ladykillers
- Prijs van de Jury (Irma P. Hall, won - voor haar acteerwerk)
- Palme d'Or (genomineerd)
2007: No Country for Old Men
- Palme d'Or (genomineerd)
Filmografie
| Jaar | Film | Directeurcredit | Academy Award | Golden Globe | BAFTA | |||
| Nominaties | Wint | Nominaties | Wint | Nominaties | Wint | |||
| 1984 | Blood Simple | Joel | ||||||
| 1987 | Raising Arizona | |||||||
| 1990 | Miller's Crossing | |||||||
| 1991 | Barton Fink | 3 | 1 | |||||
| 1994 | The Hudsucker Proxy | |||||||
| 1996 | Fargo | 7 | 2 | 4 | 6 | 1 | ||
| 1998 | The Big Lebowski | |||||||
| 2000 | O Brother, Where Art Thou? | 2 | 2 | 1 | 5 | |||
| 2001 | The Man Who Wasn't There | 1 | 3 | 1 | 1 | |||
| 2003 | Ondraaglijke wreedheid | |||||||
| 2004 | The Ladykillers | Joel & Ethan | ||||||
| 2007 | No Country for Old Men | 8 | 4 | 4 | 2 | 9 | 3 | |
| 2008 | Burn After Reading | 2 | 3 | |||||
| 2009 | A Serious Man | 2 | 1 | 1 | ||||
| 2010 | True Grit | 10 | 8 | 1 | ||||
| 2012 | Inside Llewyn Davis | |||||||
| Totaal | 33 | 6 | 17 | 3 | 36 | 6 | ||
Vragen en antwoorden
V: Wie zijn Joel en Ethan Coen?
A: Joel en Ethan Coen zijn filmregisseurs, producenten en scenarioschrijvers die samenwerken en broers zijn.
V: Hoe vaak hebben Joel en Ethan Coen de Academy Award (Oscar) gewonnen?
A: Joel en Ethan Coen hebben vier keer de Academy Award (Oscar) gewonnen.
V: Hebben Joel en Ethan Coen de Palme d'Or gewonnen op het Internationale Filmfestival van Cannes?
A: Ja, Joel en Ethan Coen hebben de Palme d'Or gewonnen op het Internationale Filmfestival van Cannes.
V: Wat voor soort genres hebben de films van Joel en Ethan Coen?
A: De films van Joel en Ethan Coen hebben verschillende genres, variërend van grappige films zoals Raising Arizona tot films met veel geweld zoals No Country for Old Men.
V: Kunnen Joel en Ethan Coen verschillende stijlen in één film combineren?
A: Ja, Joel en Ethan Coen kunnen verschillende stijlen in één film combineren, zoals te zien is in Fargo.
V: Welke rollen spelen Joel en Ethan Coen bij het maken van hun films?
A: Joel en Ethan Coen schrijven, regisseren en produceren hun films en ze delen de credits.
V: Waarom noemen sommige mensen Joel en Ethan Coen "een tweekoppige regisseur"?
A: Sommige mensen noemen Joel en Ethan Coen "Een tweehoofdige regisseur" omdat acteurs die in hun films werken een vraag kunnen stellen aan Joel of Ethan en hetzelfde antwoord krijgen.
