Jean-Paul Sartre

Jean-Paul Charles Aymard Sartre (21 juni 1905 - 15 april 1980) was een Franse existentialistische filosoof, romanschrijver, toneelschrijver, scenarioschrijver en criticus. Hij won de Nobelprijs voor Literatuur in 1964, maar weigerde deze, zeggende "een schrijver moet zich niet laten omvormen tot een instituut". Hij was een marxist en een atheïst.

Sartre's leven

Sartre werd geboren in Parijs, Frankrijk. Hij studeerde filosofie aan de École Normale Supérieure, een élite (hoge kwaliteit) onderwijsinstelling. In 1929 studeerde Sartre af met een doctoraat in de filosofie. Sartre diende in het Franse leger van 1929 tot 1931.

In 1929 ontmoette hij aan de École Normale Simone de Beauvoir, die aan de Sorbonne studeerde. Zij zou een bekend filosofe, schrijfster en feministe worden. De twee werden onafscheidelijke en levenslange metgezellen. In 1938 schreef Sartre de roman La Nausée (Nausea). Dit verhaal verklaart de manier van denken van het existentialisme. Existentialisme is een manier van denken over menselijke vrijheid.

In 1939 werd Sartre opgeroepen voor het Franse leger. Frankrijk was in oorlog met Duitsland, omdat Duitsland Frankrijk was binnengevallen (Tweede Wereldoorlog) Sartre werd in 1940 gevangen genomen door Duitse troepen, en Sartre bracht negen maanden door als krijgsgevangene in een kamp. Sartre werd in 1941 vrijgelaten uit het gevangenkamp (gevangenis). Hij begon toen weer te werken als leraar. Hij sloot vriendschap met andere schrijvers en denkers, zoals Merleau-Ponty, Jean-Toussaint en Dominique Desanti, en Jean Kanapa.

In 1943 schreef Sartre een boek over filosofie (denkwijzen) genaamd L'Être et le Néant, wat betekent Zijn en Niets. In dit boek zei Sartre dat wanneer mensen te hard probeerden zich te conformeren aan de regels van de maatschappij (of van hun land), mensen dan niet echt hun eigen beslissingen namen. En hij concludeerde dat het leven een nutteloze ramp is.

In 1945 begon Sartre een krant genaamd Les Temps Modernes (Moderne Tijden), die artikelen bevatte over politiek, kunst en literatuur. Hij begon ook met het schrijven van een groep romans (verhalen) genaamd Les Chemins de la Liberté (De wegen naar de vrijheid). In 1946 schreef Sartre een boek over filosofie (manieren van denken) genaamd Existentialisme is een Humanisme, waarin het existentialisme wordt uitgelegd.

In de jaren vijftig en zestig raakte Sartre betrokken bij de politiek. Sartre zei dat Frankrijk Algerije moest verlaten, een land waar Frankrijk veel soldaten had. In de jaren 1960 zei Sartre dat de oorlog in Vietnam slecht was. In 1960 schreef hij de Critique de la raison dialectique (Kritiek van de Dialectische Rede). In de jaren zestig had Sartre veel ruzie met Louis Althusser, een man die ook in het communisme geloofde.

Sartre stierf aan longoedeem in 1980 in Parijs. Zijn lichaam is begraven in Cimetière du Montparnasse in Parijs. Zijn begrafenis werd bijgewoond door 50.000 mensen.


AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3