Justus Liebig
Justus Liebig (12 mei 1803 - 18 april 1873) was een Duitse chemicus die een grote bijdrage leverde aan de agrarische en biologische chemie en werkte aan de organisatie van de organische chemie.
Liebig was een van de grootste scheikundeleraren aller tijden. Op 21-jarige leeftijd werd hij benoemd tot hoogleraar scheikunde aan Giessen, aanbevolen door Alexander von Humboldt. Daar vestigde hij de eerste grote school voor scheikunde ter wereld. Hij vond het scheikundelaboratorium uit en gebruikte het om les te geven. Hij stichtte en redigeerde de Annalen der Chemie, het toonaangevende Duitstalige tijdschrift voor scheikunde.
Liebig vond nieuwe methoden uit voor de analyse van organische materialen. Hij toonde aan dat planten, om te kunnen groeien, naast water en zonlicht ook kooldioxide, mineralen en stikstofverbindingen nodig hebben. Hij ontdekte dat stikstof een essentiële voedingsstof voor planten is en vond de eerste meststof op basis van stikstof uit. Zijn Wet van het Minimum stelde dat de ontwikkeling van een plant wordt beperkt door het ene essentiële mineraal dat in het kortst mogelijke aanbod zit. Hij beschreef het effect van individuele voedingsstoffen op gewassen.
Waar anderen dachten dat organische chemicaliën volledig gescheiden front-anorganische chemicaliën waren, dacht Liebig anders:
"...de productie van alle organische stoffen behoort niet langer alleen tot het organisme. Het moet worden gezien als niet alleen waarschijnlijk, maar ook als zeker dat we ze in onze laboratoria zullen produceren. Suiker, salicine (aspirine) en morfine zullen kunstmatig worden geproduceerd". De leerboeken van Liebig waren jarenlang de norm.
In 1835 vond hij een proces van verzilvering uit dat de kwaliteit van de spiegels sterk verbeterde.
Liebig ontwikkelde ook een productieproces voor rundvleesextracten en richtte een bedrijf op, Liebig Extract of Meat Company, dat later het Oxo-merk runderblokje ging voeren.
Liebigs werk werd in Groot-Brittannië op de voet gevolgd en in 1840 werd hij onderscheiden met de Copley Medal van de Royal Society. Zijn eigen land maakte van hem een Baron in 1845.
Gerelateerde pagina's
- Lijst van wetenschapsboeken#19e eeuw
Vragen en antwoorden
V: Wie was Justus Liebig?
A: Justus Liebig was een Duitse scheikundige die belangrijke bijdragen leverde aan de landbouw- en biologische scheikunde, en werkte aan de organisatie van de organische scheikunde. Hij was een van de grootste scheikundeleraren aller tijden.
V: Wat heeft hij uitgevonden?
A: Liebig vond het chemisch laboratorium uit, en gebruikte het voor het onderwijs. Hij vond ook nieuwe methoden uit voor de analyse van organische materialen, evenals een verzilveringsproces dat de kwaliteit van spiegels sterk verbeterde. Bovendien ontwikkelde hij een productieproces voor rundvleesextracten.
V: Welke ontdekkingen deed hij?
A: Liebig ontdekte dat stikstof een essentiële voedingsstof voor planten was en vond de eerste meststof op basis van stikstof uit. Zijn wet van het minimum stelde dat de ontwikkeling van een plant wordt beperkt door het ene essentiële mineraal dat het minst beschikbaar is. Hij beschreef ook het effect van afzonderlijke voedingsstoffen op gewassen.
V: Wat vond hij van organische chemicaliën?
A: Waar anderen dachten dat organische chemicaliën volledig gescheiden waren van anorganische, dacht Liebig daar anders over - "...de productie van alle organische stoffen behoort niet langer alleen toe aan het organisme. Het moet niet alleen als waarschijnlijk, maar als zeker worden beschouwd dat wij ze in onze laboratoria zullen produceren."
V: Welke invloed had zijn werk?
A: Zijn leerboeken waren jarenlang standaard en zijn werk werd in Groot-Brittannië op de voet gevolgd; hij werd in 1840 onderscheiden met de Copley Medal van de Royal Society en in 1845 door zijn eigen land tot Baron benoemd.
V: Wanneer is Justus Liebig overleden?
A: Justus Liebig overleed op 18 april 1873 op 69-jarige leeftijd.
