Verdediging in de diepte

Voorbeelden

Hannibal gebruikte deze tactiek in de Slag bij Cannae in 216 voor Christus. Tegenover een veel groter Romeins leger plaatste hij zijn minder ervaren soldaten in het centrum. Aan weerszijden stonden zijn meest ervaren strijders. Toen de Romeinen oprukten, trok zijn centrum zich geleidelijk terug terwijl de troepen op de vleugels de Romeinen begonnen te omsingelen. Het was de grootste slachting van Romeinse soldaten in de geschiedenis van de republiek.

Het klassieke voorbeeld zijn middeleeuwse heuvelforten en kastelen met ringen van verdediging (meestal muren). De binnenste cirkels van verdedigers ondersteunen de buitenste cirkels met raketvuur. De aanvaller moet elke verdedigingslinie doorbreken en zichzelf daarbij uitputten.

Het Duitse leger gebruikte de tactiek in 1917 tijdens de Eerste Wereldoorlog. De Duitsers gebruikten hem met groot effect tegen zowel de Franse als de Britse legers tot juli 1918. De komst van de Amerikaanse troepen die zich bij de Franse en Britse voegden, maakte een einde aan de Duitse tactiek.

Strategie

Een goed geplande verdediging in de diepte kan worden gebruikt om elk voordeel dat een aanvallende macht heeft te verminderen of te elimineren. Dit omvat superieure aantallen. De verdediger plaatst het object van de aanval achter verschillende verdedigingslagen. De verdedigers laten de aanvaller dan zijn troepen uitputten terwijl zij langzaam terrein prijsgeven en teruggaan naar de volgende verdedigingslaag.

Carl von Clausewitz, Sun Tzu en de krijgskunst van Budō waren het er allemaal over eens dat de voorkeursvorm van oorlog verdediging was. Clausewitz stelde dat verdediging de verdedigers extra kansen bood. Een verdediging in de diepte kan voorkomen dat een vijand je positie omsingelt. Het biedt ook een uitstekende gelegenheid voor een tegenaanval. Een verdediging in de ruimte is er niet zijn als de vijand aanvalt. Een verdediging in de tijd is het vertragen of blokkeren van een vijand als die aanvalt.

Uitgestelde actie

Een soortgelijke tactiek heet een vertragende actie. De bedoeling is dat een kleinere troepenmacht een grotere troepenmacht lastigvalt en hun opmars vertraagt. Dit terwijl ze zoveel mogelijk schade toebrengen aan de grotere troepen zonder ze rechtstreeks aan te vallen. Het doel van een vertragende actie is om de hoofdmacht van een leger in staat te stellen een vijand uit te schakelen met behoud van de orde. De hoofdmacht krijgt de nodige tijd om een nieuwe defensieve positie in te nemen. De kleine troepenmacht die de grotere troepenmacht beschermt wordt een achterhoede genoemd. Een beroemd voorbeeld van een achterhoede is het lied van Roland. Roland, neef van Karel de Grote, voerde de achterhoede aan in de Slag bij Roncevaux Pass. Hij en zijn mannen beschermden de achterhoede van het Frankische leger terwijl zij zich terugtrokken naar Frankrijk. Bij deze vertragende actie werden Roland en zijn mannen allemaal gedood in een hinderlaag.