Syndroom van Asperger

Het syndroom van Asperger (vaak het syndroom van Asperger) is een vorm van autismespectrumstoornis. Het beïnvloedt de manier waarop een persoon begrijpt, praat en handelt met andere mensen. Iemand met het syndroom van Asperger past misschien niet goed bij andere mensen, en kan zich misschien niet gedragen zoals iedereen in andere sociale situaties. Neurotypisch (of NT) is een term die in de autistische gemeenschap is bedacht als een label voor die andere mensen die niet in het autismespectrum zitten. Het syndroom van Asperger zou zich manifesteren als een ontwikkelingsstoornis en wordt niet beschouwd als een geestesziekte. De meeste volwassenen met het syndroom van Asperger kunnen leren hoe ze vrienden kunnen maken, nuttig werk kunnen doen en een succesvol leven kunnen leiden. Het syndroom van Asperger wordt beschouwd als een van de hoogst functionerende stoornissen van het autismespectrum.

Asperger-syndroom is geen ziekte. Mensen die het hebben, zullen er de rest van hun leven mee te maken krijgen. Ze kunnen echter veel oplossingen proberen om hen te helpen en leren hoe ze de impact in hun leven kunnen verminderen. Een oplossing kan zijn om de verschillende symptomen, zoals agressie, te beperken. Het grote probleem met mensen die getroffen zijn door Asperger's is dat ze de emoties of hoe mensen denken niet kunnen begrijpen. Therapeuten proberen de persoon daarmee te helpen. Ze zullen veel activiteiten doen zoals het uitvoeren van een emotie en de Asperger-mensen laten raden wat het is.

Mensen met het Asperger-syndroom hebben vaak beperkte interesses, zoals de interesse van deze jongen in het stapelen van blikjes.

Oorzaken en beheer

Het syndroom van Asperger kan worden waargenomen en gediagnosticeerd in de vroege kinderjaren. Niemand weet precies wat de oorzaak is, maar men denkt dat het een genetische oorzaak heeft. Het deel van de hersenen dat het "sociale gedrag" van een persoon controleert (het begrijpen en communiceren met andere mensen) kan groeien of anders functioneren in een persoon met het Asperger-syndroom. Een ander deel van de hersenen dat anders kan zijn, is het deel dat een deel van de lichaamsbeweging controleert, zoals het evenwicht. Iemand met deze aandoening kan op een onhandige manier lopen of handelen en moeite hebben met het doen van lichaamshandelingen zoals sport. Ze kunnen ook fysieke handelingen herhalen, zoals schommelen, met de handen wapperen of op de voeten tikken. De aandoening lijkt te lopen in gezinnen. Ouders met het Asperger-syndroom hebben vaak kinderen die het hebben of een ander soort autisme.

Het Asperger-syndroom kan niet worden gevonden door het testen van bloed of het kijken naar iemands lichaam. Een arts moet met de persoon en andere mensen die hem of haar goed kennen praten, kijken hoe de persoon beweegt en zich gedraagt, en leren over het verleden van de persoon. Soms gelooft een arts per ongeluk dat de persoon schizofrenie, obsessief-compulsieve stoornis, ADHD of mentale achterstand heeft. Het Gilles de la Tourette-syndroom met "tics" (herhalende, ongecontroleerde handelingen zoals trillen, knipperen en hoesten) komt soms met het Asperger-syndroom. Veel mensen met het syndroom van Asperger hebben ook ADHD en/of OCD. Men schat dat meer dan de helft van de mensen met het syndroom ook een ander soort syndroom, een aandoening, een handicap, een ziekte of een ziekte heeft. Het MSD-handboek zegt dat "sterk bewijs een genetische component ondersteunt".

Mensen met het Asperger-syndroom hebben een normale tot hoge intelligentie. Als kinderen kunnen ze thuis en op school speciale hulp nodig hebben om sociaal gedrag te leren. Het syndroom kan niet beter worden gemaakt door medicijnen te gebruiken. Mensen met deze aandoening krijgen soms medicijnen om hen te helpen bij een depressie, die vaak wordt ervaren door mensen met het syndroom.

Mensen met het Asperger-syndroom kunnen het moeilijk hebben om zich aan te passen aan andere mensen. Deze sociale onhandigheid wordt "actief maar vreemd" genoemd. Volwassenen die het hebben, leren meestal genoeg "coping skills" om te handelen op een manier die normaal lijkt, maar vaak met een paar verschillen. De meeste mensen met het syndroom kunnen duidelijk communiceren met vrienden en familie. Zij kunnen meer moeite hebben om met nieuwe mensen te communiceren. Mensen die het syndroom dragen kunnen soms onbeleefd of ongeïnteresseerd lijken tijdens gesprekken, zonder dat er iets mis is. Ze kunnen ook gestrest of onrustig worden als het niet goed gaat.

Kenmerken

De kenmerken van het syndroom van Asperger zijn onder andere:

Het aangaan van lange, eenzijdige gesprekken, zonder te merken of de luisteraar luistert of probeert van onderwerp te veranderen.
Het tonen van ongewone non-verbale communicatie, zoals gebrek aan oogcontact, weinig gezichtsuitdrukkingen, of onhandige lichaamshoudingen en gebaren.
Het tonen van een intense obsessie met één of twee specifieke, smalle onderwerpen, zoals honkbalstatistieken, treindienstregelingen, het weer of slangen
Lijken niet te begrijpen, zich in te leven in, of gevoelig te zijn voor de gevoelens van anderen.
Het hebben van een moeilijke tijd "lezen" van andere mensen of het begrijpen van humor...
Spreken met een stem die eentonig, stijf of ongewoon snel is
Kan liever alleen zijn
Komt vast te zitten in hun eigen hoofd
Heeft vreemde gedachten en vooroordelen over de buitenwereld
Toont problemen bij het ontmoeten van nieuwe mensen
Houdt niet van directe veranderingen
Voelt zich ongemakkelijk rond mensen, meestal vreemden...
Heeft oog voor details en merkt de kleine dingen op
Volgt hun eigen gewoontes, routines en tradities, bijvoorbeeld; koopt altijd hetzelfde soort eten en drinken, of luistert steeds weer naar hetzelfde liedje.

Het Asperger-syndroom is merkbaar wanneer de persoon zich anders gedraagt in sociale situaties. Hun sociale handicaps kunnen verschillende niveaus hebben. Niet iedereen met het Asperger-syndroom heeft hetzelfde niveau. Dit kenmerk is niet het enige. Iemand die een hekel heeft aan mensen in het algemeen heeft niet noodzakelijkerwijs Aspergers. Andere kenmerken die kunnen worden geïdentificeerd zijn dat Asperger-mensen een hekel hebben aan veranderingen in hun routine. Ze hebben ook een hekel aan oogcontact. Meestal proberen ze het te vermijden. Ze zullen wegkijken. Meestal hebben mensen die te maken hebben met het Asperger-syndroom minder gezichtsuitdrukking dan wie dan ook. Er zijn veel kenmerken. Als iemand slechts enkele van deze kenmerken heeft, is er waarschijnlijk geen probleem mee. Meestal hebben mensen met het syndroom de neiging om te neuriën of verschillende geluiden voor zichzelf uit te spreken, die ze in hun omgeving hebben gehoord, zoals de stem van een verslaggever, een man op de radio, teksten van liedjes, woorden, dingen die ze hebben gelezen, of wat de mensen om hen heen meestal zeggen. Ze kunnen deze woorden of zinnen steeds opnieuw noemen.

Geschiedenis

In de jaren veertig van de vorige eeuw bestudeerde een arts met de naam Hans Asperger enkele kinderen die anders waren dan de meeste andere kinderen die hij kende, maar die op elkaar leken. Hij noemde ze "kleine professoren" omdat hij ze interessant vond en schreef er een boek over. Dr. Asperger vond dat zijn "kleine professoren" een ander soort persoonlijkheid hadden.

In de jaren tachtig maakte Dr. Lorna Wing na onderzoek naar het werk van Hans Asperger de naam "Asperger-syndroom" voor mensen met een hoog functionerend autisme.

In 1994 werd het Asperger-syndroom toegevoegd aan het Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-IV).

In 2013 is het Asperger-syndroom uit de DSM verwijderd.

Asperger's is een van de vele afzonderlijke ICD Autistische Stoornissen die nog steeds gediagnosticeerd kunnen worden met behulp van de ICD, maar in de DSM kunnen worden gevonden als Autisme Spectrum Stoornis of Autistische Spectrum Stoornis; en wordt vaak aangeduid als Autistische Spectrum Stoornis voor de duidelijkheid. Aanbieders die gebruik maken van de DSM kunnen; uw ICD Autistische Stoornis documenteren en ernaar verwijzen, u de aanvullende DSM Autistische Stoornis geven, en of een combinatie van de twee labels geven (bijvoorbeeld Autistische Spectrum Stoornis "Asperger's" 299,00 (F84,0), Met Specifieke Leerstoornis, Mild).

Statistieken

Het Asperger-syndroom komt veel vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. De statistieken zeggen dat er drie mannetjes per vrouwtje getroffen zijn.

Er wordt veel gediscussieerd over hoe vaak het syndroom voorkomt, omdat er cijfers zijn die zeer uiteenlopende getallen laten zien. Maar, het ligt waarschijnlijk tussen 1 op 250, helemaal tot 1 op 10.000. In een overzicht van epidemiologische studies van kinderen uit 2003 werden autismecijfers gevonden die varieerden van 0,03 tot 4,84 per 1.000, waarbij de verhouding tussen autisme en het Asperger-syndroom varieerde van 1,5:1 tot 16:1.

Vragen en antwoorden

V: Wat is het syndroom van Asperger?

A: Het syndroom van Asperger is een soort autismespectrumstoornis die invloed heeft op de manier waarop iemand begrijpt, praat en handelt met andere mensen.

V: Hoe beïnvloedt het syndroom van Asperger iemands vermogen om met anderen om te gaan?

A: Iemand met het syndroom van Asperger kan zich niet goed aanpassen aan andere mensen, en kan zich in verschillende sociale situaties niet als ieder ander gedragen.

V: Wat is neurotypisch (NT)?

A: Neurotypisch (NT) is een term die werd bedacht in de autistische gemeenschap als een label voor die andere mensen die zich niet in het autismespectrum bevinden.

V: Wordt het syndroom van Asperger beschouwd als een geestesziekte?

A: Het syndroom van Asperger wordt beschouwd als een ontwikkelingsstoornis en niet als een geestesziekte.

V: Kunnen de meeste volwassenen met het syndroom van Asperger leren om vrienden te maken, nuttig werk te doen en een succesvol leven te leiden?

A: Ja, de meeste volwassenen met het syndroom van Asperger kunnen leren vrienden te maken, nuttig werk te doen en een succesvol leven te leiden.

V: Wat is een oplossing die mensen met het syndroom van Asperger kunnen proberen om symptomen zoals agressie te verminderen?

A: Eén oplossing kan medicatie zijn om de verschillende symptomen zoals agressie te beperken.

V: Wat is een methode die therapeuten gebruiken om mensen met het syndroom van Asperger te helpen bij het begrijpen van emoties?

A: Therapeuten doen veel activiteiten zoals het uitbeelden van een emotie en laten de Asperger-mensen raden wat het is om hen te helpen emoties te begrijpen.