Passerine

Een passerine is een vogel van de orde Passeriformes, die meer dan de helft van alle vogelsoorten omvat. Het zijn zitvogels. De meeste zijn klein van stuk, en de meeste kunnen heel goed zingen. Hun belangrijkste onderorde is de Passeri, de zangvogels.

Aanpassingen

De zangvogels hebben een aantal aanpassingen die er samen voor hebben gezorgd dat ze zeer succesvol zijn, met vele soorten over de hele wereld.

Stijgen. Alle zangvogels hebben vier tenen aan elke voet. Drie van de tenen wijzen naar voren. De andere teen wijst naar achteren. Dit betekent dat passerines zich gemakkelijk kunnen vasthouden aan bomen of rotsen. Daarom worden ze ook wel zitvogels genoemd. Een pees aan de achterkant van de poot zorgt ervoor dat de voet omkrult en zich vastgrijpt als de vogel op een tak landt. Dit is meer dan een gemak voor de vogels: het is een vergrendelingsmechanisme zodat ze kunnen slapen zonder eraf te vallen.

Alle kuikens van zangvogels worden geboren in onontwikkelde toestand (altriciaal): ze hebben hulp van de ouders nodig. Hun ogen zijn gesloten en ze zijn kaal, met weinig of geen dons. Ze kunnen het nest niet verlaten en moeten door de ouders worden gevoed. Het voordeel hiervan is dat hun hersenen tijdens het uitvliegen groter worden. Bij vogels die het nest vroegtijdig verlaten, zijn hun hersenen voornamelijk afhankelijk van materiaal in het ei. Passerines hebben aanzienlijk grote hersenen in verhouding tot hun lichaamsgrootte, en veel passerines zijn relatief intelligent.
Het gebruik van zang voor communicatie. Dit is de meest voor de hand liggende aanpassing.
Bijna alle zangvogels hebben 12 staartveren. Dit is een basale eigenschap, een erfenis uit het verleden. Biologen denken dat deze grote groep oorspronkelijk één gemeenschappelijke voorouder had.

Evolutie

Bewijs voor hun evolutie komt van vergelijkende anatomie, het fossielenbestand en moleculaire biologie.

Aangenomen wordt dat de eerste passerines in het Paleogeen op het zuidelijke continent Gondwana zijn geëvolueerd. Dit zou hebben plaatsgevonden rond het Boven-Paleoceen, zo'n 60-55 mya. De laatste mening over de evolutie van de passerines is dat de passerines op de Australische landmassa zijn ontstaan ∼47 mya.

De vroege fossielen zijn slecht bewaard gebleven omdat de eerste Passenachtigen aan de kleine kant waren, en hun kwetsbare botten niet goed bewaard bleven. Twee exemplaren uit Queensland, Australië, zijn fossiele botfragmenten die duidelijk herkenbaar zijn als passeriformen. Het zijn twee soorten van ongeveer 10 en 20 cm in totale lengte. Dit bewijst dat ongeveer 55 mya, nauwelijks in het vroege Eoceen, vroege zangvogels herkenbaar waren. Het suggereert ook dat de oorsprong van deze grote orde van vogels in het zuidelijke continent lag.

Taxonomie

Er zijn drie onderordes: Acanthisitti, Tyranni en Passeri. Er zijn slechts twee vogelsoorten in de onderorde Acanthisitti. Zij staan bekend als Nieuw-Zeelandse winterkoninkjes. De suborde Tyranni staat ook bekend als de suboscines. Veel van deze vogels komen voor in tropische gebieden. De suborde Passeri heeft de meeste vogelsoorten. Ze zijn ook bekend als de oscines.

Suborde Acanthisitti

Acanthisittidae: Nieuw-Zeelandse "winterkoninkjes".

Suborde Tyranni

Suboscines

Infraorde Eurylaimides breedbekken en bondgenoten
Infraorde Tyrannides - Nieuwe Wereld suboscines

Suborde Passeri

Zangvogels of oscines

Basal Passeri - de oudste 'echte' zangvogels. Ze leven in Australië.

Menuridae: liervogels
Atrichornithidae: struikrovers

Superfamilie Meliphagoidea - voornamelijk insecteneters en nectarivoren, verspreiding gecentreerd in Australo-Melanesisch gebied dat zich uitstrekt tot in de omgeving, met name de Stille Oceaan.
Superfamilie Corvida - een zeer diverse groep met wereldwijde verspreiding, maar het talrijkst in de Australische regio en omgeving. Zij zijn de oudste echt wereldwijd succesvolle groep van de passerines en omvatten onder hen misschien wel de intelligentste en spectaculairste van de orde.

Melanocharitidae: bonte spechten en longbills.
Callaeidae: Nieuw-Zeelandse wielewalen
Stitchbirds
Cnemophilidae: satijnvogels
Neosittidae: sittellas
Vireonidae: vireo's
Campephagidae: koekoeken en trillers
Pachycephalidae: fluiters en bondgenoten
Oriolidae: wielewalen en vijgvogels
Paramythiidae: koolmees en kuifspecht.
Artamidae: boszwaluwen, slagersvogels, wulpen en Australische eksters
Malaconotidae: puffback shrikes, bush shrikes, tchagras en boubous
Platysteiridae: lellenogen
Aegithinidae: ioras
Pityriaseidae: Borneese borstelkop.
Prionopidae: helmetshrikken en bosspitsmuizen
Vangidae: vangas
Dicruridae: drongo's
Monarchidae: monarch vliegenvangers
Rhipiduridae: waaierstaarten
Paradisaeidae: paradijsvogels
Corcoracidae: witvleugelmeeuw en apostelvogel
Laniidae: spitsmuizen
Corvidae: kraaien, raven en gaaien
Corvoidea (?)

Passeri

Ptilonorhynchoidea: Bowerbirds en Australische boomkruipers
Logrunners en pseudobabbelaars
Petroicidae: Australische roodborstjes
Rotsvogels, rotsspringers en spoorzoekers
Regulidae: koninginnen
Hyliotas
Irenidae: fairy-bluebirds.
Chloropseidae: bladvogels

Infraorde Passerida

Superfamilie Sylvioidea - meestal insecteneters, verspreiding geconcentreerd in het Indo-Pacifisch gebied. Er komen er maar weinig voor in het Australische gebied en nog minder in Amerika. Meestal slanke en grauwe vogels, weinig hebben uitgesproken seksuele dimorfie.

Alaudidae: leeuweriken
Hirundinidae: zwaluwen en marters
Phylloscopidae: bladzangers en bondgenoten.
Aegithalidae: staartmezen of bushtits
Cettiidae: Grondlijsters en bondgenoten
Megaluridae: graszangers en bondgenoten
"Bernieridae": Malagasy Warblers. Een nieuwe familie.
Acrocephalidae: moeras- en boomzangers
Pycnonotidae: bulbuls
Cisticolidae: cisticola's en bondgenoten
Sylviidae: "true warblers" en papegaaiachtigen.
Zosteropidae: witogen
Timaliidae: (Oude Wereld) babbelaars.
Sylvioidea (?)

Superfamilie Muscicapoidea - meestal insecteneters, bijna wereldwijde verspreiding geconcentreerd in de tropen van de Oude Wereld. Eén familie is endemisch in Amerika. Bijna afwezig (behalve introducties) in het Australische gebied. De meeste zijn vrij donker en dof, maar Sturnidae zijn vaak iriserend en/of kleurrijk. Seksuele dimorfie is vaak afwezig, soms uitgesproken.

Cinclidae: waterspreeuwen
Muscicapidae: Vliegenvangers van de Oude Wereld en kepen.
Turdidae: lijsters en bondgenoten.
Buphagidae: ossenpikkers. Vroeger gewoonlijk opgenomen in Sturnidae.
Sturnidae: spreeuwen en mogelijk Filippijnse kruipers.
Mimidae: spotvogels en lijsterachtigen

Superfamilie Certhioidea - winterkoninkjes en verwanten

Sittidae: Boomklevers
Tichodromadidae: muurkruipers
Certhiidae: boomkruipers
Salpornithidae: gevlekte kruiper
Troglodytidae: winterkoninkjes
Polioptilidae: vliegenvangers

Superfamilie Passeroidea - voornamelijk planteneters, waaronder veel zaadeters, bijna wereldwijde verspreiding, geconcentreerd op Palearctica en Amerika. Inclusief de negen-primaried oscines (waarschijnlijk een subclade). Zeer veel kleurrijke en sterk seksueel dimorfe vormen.

Passeridae: echte mussen
Prunellidae: accentors
Motacillidae: kwikstaarten en pijpers
Urocynchramidae: Przewalski's vink
Estrildidae: estrildiden (wasvogels, munia's, enz.)
Ploceidae: wevers
Viduidae: indigobirds en whydahs
Negen-primaried oscines:

Peucedramidae: olijffluiter
Fringillidae: echte vinken en Hawaiiaanse honingzuigers
Icteridae: Sperwers, merels uit de Nieuwe Wereld en wielewalen uit de Nieuwe Wereld.
Parulidae: Warblers van de Nieuwe Wereld
Thraupidae: tanagers en bondgenoten
Cardinalidae: kardinalen
Emberizidae: gorzen en Amerikaanse mussen