Seyfert-stelsel
Seyfert melkwegstelsels zijn vernoemd naar Carl Seyfert die ze voor het eerst beschreef in 1943.
Deze melkwegstelsels zijn een van de twee hoofdtypen van actieve melkwegstelsels. De andere grote groep zijn quasars. Seyfert melkwegstelsels hebben quasar-achtige kernen: het zijn zeer verre lichtgevende bronnen van elektromagnetische straling. Hun zeer hoge oppervlaktehelderheid heeft spectra met sterke, hoogioniserende emissielijnen. In tegenstelling tot quasars zijn hun gastmelkwegstelsels echter duidelijk zichtbaar.
Seyfert melkwegstelsels zijn ongeveer 10% van alle melkwegstelsels, en behoren tot de meest intensief bestudeerde objecten in de sterrenkunde. Men denkt dat ze worden aangedreven door dezelfde fenomenen als quasars, hoewel ze dichterbij en minder lichtgevend zijn dan quasars. Deze melkwegstelsels hebben superzware zwarte gaten in hun centrum, die omgeven zijn door accretieschijven van vallend materiaal. De accretieschijven worden verondersteld de bron te zijn van de waargenomen ultraviolette straling. Ultraviolette stralingslijnen en absorptielijnen zijn de beste manier om het omringende materiaal te analyseren.
Gezien in zichtbaar licht, lijken de meeste Seyfert melkwegstelsels op normale spiraalvormigesterrenstelsels. Echter, als je ze onder andere golflengten bestudeert, wordt het duidelijk dat de lichtkracht van hun kernen net zo groot is als de lichtkracht van hele melkwegstelsels ter grootte van de Melkweg.
De Circinus Melkweg, een Type II Seyfert melkwegstelsel...
Een diagram van een actieve galactische kern. Het centrale zwarte gat is omgeven door een accretieschijf, die omgeven is door een torus. Het gebied van de brede lijn en het gebied van de smalle lijn worden getoond, evenals de stralen die uit de kern komen.
Voorbeelden
Hier zijn enkele opmerkelijke voorbeelden van Seyfert sterrenstelsels:
- Circinusmelkwegstelsel heeft ringen van gas dat uit het centrum wordt uitgeworpen...
- CentaurusA, blijkbaar het helderste Seyfert sterrenstelsel gezien vanaf de Aarde. Het is een gigantisch elliptisch sterrenstelsel: een radiostelsel dat bekend staat om zijn relativistische straal die meer dan een miljoen lichtjaren lang is.
- Messier 51a (NGC 5194), de Whirlpool Galaxy, een van de bekendste sterrenstelsels aan de hemel.
- Messier 81 (NGC 3031), een populair doelwit voor amateursterrenkunde en het op één na helderste Seyfert sterrenstelsel aan de hemel na Centaurus A
- Messier 87 (NGC 4486), centraal melkwegstelsel van de Virgo Cluster en het grootste melkwegstelsel in de Lokale Supercluster. Het is een radiomelkwegstelsel dat bekend staat om zijn 4.400 lichtjaarlijkse relativistische straal die wordt aangedreven door een immens groot zwart gat met een massa van (3,5 ± 0,2)-6,3 miljard zonnemassa's.
- NGC 1672 heeft een kern die wordt overspoeld door gebieden met intense sterschokken.
Seyfert melkwegstelsel Messier 51
Seyfert melkwegstelsel Messier 87
Seyfert melkwegstelsel Centaurus A
Vragen en antwoorden
V: Wie beschreef als eerste Seyfert-melkwegstelsels?
A: Carl Seyfert beschreef ze voor het eerst in 1943.
V: Wat zijn de twee hoofdtypes van actieve sterrenstelsels?
A: De twee belangrijkste soorten actieve sterrenstelsels zijn Seyfert-stelsels en quasars.
V: Waarin verschillen Seyfert-stelsels van quasars?
A: In tegenstelling tot quasars zijn bij Seyfert-sterrenstelsels hun gastheerstelsels duidelijk zichtbaar. Zij zijn ook dichterbij en minder helder dan quasars.
V: Hoeveel van alle sterrenstelsels bestaan uit Seyferts?
A: Ongeveer 10% van alle sterrenstelsels bestaat uit Seyferts.
V: Wat is vermoedelijk de bron van de waargenomen ultraviolette straling in deze objecten?
A: Aangenomen wordt dat de accretieschijven die superzware zwarte gaten in hun centrum omgeven, de bron zijn van de waargenomen ultraviolette straling in deze objecten.
V: Hoe kunnen wij het materiaal rond een Seyfert-sterrenstelsel analyseren?
A: Ultraviolette emissielijnen en absorptielijnen kunnen worden gebruikt om het materiaal rond een Seyfert-stelsel te analyseren.
V: Hoe ziet een typisch Seyfert-sterrenstelsel eruit in zichtbaar licht?
A: Gezien in zichtbaar licht lijken de meeste Seyfert-stelsels op normale spiraalstelsels.
