Slag bij Fulford
De Slag bij Fulford vond plaats op 20 september 1066 bij York. De strijd ging tussen invallers van de Vikingen en Engelse graven. Hij werd uitgevochten door, aan de ene kant, koning Harald III van Noorwegen (Harald Hardrada (Oud Noors, wat "harde heerser" betekent) en zijn Engelse bondgenoot Tostig Godwinson. Aan de andere kant stonden twee graven, Edwin en Morcar. Tostig was de verbannen broer van de Engelse koning Harold Godwinson. De slag werd uitgevochten aan de rand van het dorp Fulford, dicht bij York.
De slag was een beslissende overwinning voor het Vikingleger. De graven van York hadden zich achter de muren van hun stad kunnen verschuilen. In plaats daarvan ontmoetten zij het Vikingleger aan de overkant van een rivier. De hele dag probeerden de Engelsen de schildmuur van de Vikingen te doorbreken, maar dat mislukte.
Edwin en Morcar hadden de slag overleefd. York gaf zich over aan de Noren. Harald had de slag gewonnen. Een oorzaak van de slag was dat graaf Morcar Tostig had vervangen als graaf van Northumbria.
Achtergrond
De Angelsaksische koning Edward the Confessor stierf op 5 januari 1066 zonder erfgenaam. De enige overlevende van de koninklijke familie was Edgar, de jonge zoon van Edward Ætheling. Op de dag van de begrafenis van koning Edward, 6 januari, haastte Harold Godwinson, de graaf van Wessex, zich naar Londen, waar hij in de abdij van Saint Peter van Westminster tot koning werd gekroond door Ealdred, aartsbisschop van York. Harold Godwinson werd tot koning gekozen door de Witenagemot, die in Westminster bijeen waren gekomen om het feest van Driekoningen te vieren.
Twee machtige graven, de broers Edwin van Mercia en Morcar van Northumbria, betwistten echter zijn gezag. Bronnen geven aan dat Harold naar het noorden trok om hen te confronteren; uiteindelijk kreeg hij echter hun loyaliteit door te trouwen met hun zuster, Edith, de weduwe van Griffith van Wales. Door zich van de loyaliteit van Edwin en Morcar te verzekeren, vergrootte Godwinson zijn macht in het noorden. Deze mannen vormden in feite de eerste barrière tussen Harald Hardrada en Harold Godwinson.
De nederlaag van de graven had grote gevolgen. Omdat zijn vijanden wonnen, moest koning Harold Godwinson zijn troepen met geweld 190 mijl (310 km) van Londen naar York laten marcheren. Hij deed dit binnen een week na Fulford. Hij verraste het Vikingleger en versloeg hen in de Slag bij Stamford Bridge. Ondertussen was Willem, hertog van Normandië, met zijn leger geland in Sussex aan de zuidkust.
Waarschijnlijk hebben de gevechten bij Fulford Gate en de Slag bij Stamford Bridge de kracht van Harold bij de Slag bij Hastings, zo'n drie weken later, ernstig beïnvloed. Het lijdt geen twijfel dat als Harold niet was afgeleid door de gevechten in het noorden, hij beter voorbereid zou zijn geweest om Willem bij Hastings te bestrijden en het resultaat misschien anders zou zijn geweest.
Vragen en antwoorden
V: Wat was de datum van de Slag om Fulford?
A: De Slag bij Fulford vond plaats op 20 september 1066.
V: Wie waren de twee partijen in deze slag?
A: De twee partijen in deze slag waren koning Harald III van Noorwegen en zijn Engelse bondgenoot Tostig Godwinson, en twee graven, Edwin en Morcar.
V: Waar vond de slag plaats?
A: De slag vond plaats bij York, aan de rand van het dorp Fulford.
V: Wie won de Slag bij Fulford?
A: Het Vikingleger won de Slag bij Fulford.
V: Wat gebeurde er nadat York zich aan de Noren had overgegeven?
A: Nadat York zich aan de Noren had overgegeven, had Harald de slag gewonnen.
V: Waarom verving graaf Morcar Tostig als graaf van Northumbria?
A: Een van de oorzaken van deze slag was dat graaf Morcar Tostig had vervangen als graaf van Northumbria.
