Survival of the fittest

Spencer vond de zin uit

Herbert Spencer was een Brits sociaal filosoof die zijn persoonlijke opvatting over evolutie toepaste op vele andere gebieden, van de oorsprong van het zonnestelsel tot de economie. Hij gebruikte de term voor het eerst in zijn boek Principles of Biology, gepubliceerd in 1864. In dat boek (deel 1, blz. 444) schreef hij: "Dit overleven van de sterkste, dat ik hier in mechanische termen heb willen uitdrukken, is wat de heer Darwin 'natuurlijke selectie' heeft genoemd, of het behoud van bevoorrechte rassen in de strijd om het leven".

Spencer publiceerde later een boek getiteld The Man versus the State. Daarin gebruikte hij de uitdrukking om uit te leggen waarom militante samenlevingen zijn theorieën niet zouden overnemen. De manier waarop hij de term gebruikt suggereert dat hij het over een algemeen principe heeft.

Door de overleving van de sterkste wordt het militante type samenleving gekenmerkt door een diep vertrouwen in de heersende macht, gekoppeld aan een loyaliteit die onderwerping aan haar veroorzaakt in alle zaken.

Darwin die de zin

In de eerste vier edities van On the Origin of Species gebruikte Darwin alleen de term natuurlijke selectie. Het was zijn manier om een analogie te maken met kunstmatige selectie (selectief fokken), een praktijk die toen in Engeland goed werd begrepen.

Spencer's Principles of Biology was de eerste die de uitdrukking survival of the fittest in druk gebruikte. Darwin was het ermee eens dat de uitdrukking survival of the fittest beter was dan natuurlijke selectie. Natuurlijke selectie verpersoonlijkte de natuur, maar ging eigenlijk over overleven. Survival of the fittest zou dit probleem vermijden, maar het "verloor de analogie tussen de selectie van de natuur en de liefhebbers" (fokkers). De uitdrukking werd voor het eerst gebruikt door Darwin in de 5e editie van The Origin, gepubliceerd in 1869, waarin hoofdstuk 4 "Natuurlijke selectie, of het overleven van de sterkste" beschrijft.

In de inleiding van de vijfde editie gaf Darwin alle eer aan Spencer, door te schrijven: "Ik heb dit principe, waarbij elke kleine variatie, indien nuttig, behouden blijft, de term Natuurlijke Selectie gegeven, om de relatie met het selectievermogen van de mens aan te geven. Maar de door de heer Herbert Spencer vaak gebruikte uitdrukking "Survival of the Fittest" is nauwkeuriger en soms even handig".

Net als Wallace

De medeontdekker van natuurlijke selectie, Alfred Russel Wallace, gebruikte ook de termen survival of the fittest en struggle for existence. Hij gaf de voorkeur aan de laatste twee termen boven natuurlijke selectie. Aangezien deze beide evolutionisten ze gebruikten, waren de drie metaforen duidelijk nuttig om de toen nog onbekende ideeën over te brengen.

Huidig gebruik van de zin

De uitdrukking survival of the fittest is steno voor het feit dat niet alle leden van een soort in gelijke mate bijdragen aan de volgende generatie. Het is geen waardeoordeel, maar een concept van evolutie dat overeenkomt met natuurlijke selectie. Fitheid wordt nu in zeer technische zin gebruikt in de populatiegenetica, wat niet verward moet worden met het gebruik ervan in het dagelijks taalgebruik.

Tegenwoordig wordt de uitdrukking survival of the fittest veel gebruikt in de populaire literatuur voor vele onderwerpen, niet alleen die welke betrekking hebben op de biologie. Hij wordt veel gebruikt door zowel voorstanders als tegenstanders van het sociaal-darwinisme. Het is ook gebruikt om over allerlei soorten concurrentie te praten. Populaire literatuur gebruikt de uitdrukking vaak als slagzin. Al dergelijke uitbreidingen van een metafoor moeten goed in de gaten worden gehouden. Ze kunnen de oorspronkelijke betekenis behouden, of juist niet.