Immanuel Kant

Life

Immanuel Kant werd geboren op 22 april 1724. In 1740 ging hij naar de universiteit van Königsberg en studeerde er de filosofie van Gottfried Leibniz en diens volgeling Christian Wolff. Hij studeerde er tot 1746, toen zijn vader stierf, en verliet toen Königsberg om een baan als tutor te aanvaarden. Hij werd de leermeester van graaf Kayserling en diens familie. In 1755 werd Kant lector en bleef in deze functie tot 1770. In 1766 werd hij benoemd tot tweede bibliothecaris van de Koninklijke Bibliotheek. Kant kreeg uiteindelijk de leerstoel Logica en Metafysica aan de Universiteit van Königsberg. In zijn hele leven reisde Kant nooit verder dan zeventig mijl van de stad Königsberg. Kant stierf op 12 februari 1804 met de laatste woorden "Es ist gut" ("Het is goed").

Universiteit

Na zijn studie aan de universiteit hoopte Kant leraar in de filosofie te worden, maar dat was erg moeilijk. Hij had lange tijd een leven als privaatdocent kunnen leiden. Er werd hem een baan aangeboden als professor in de poëzie aan de universiteit van Königsberg, maar hij wees die af. Later in 1770 werd hij gewoon hoogleraar filosofie aan de universiteit van Königsberg.

De jonge Kant was geïnteresseerd in natuurkunde, zowel in astronomische objecten (zoals planeten en sterren) als in de aarde. Hij schreef hierover enkele verhandelingen, maar hij raakte meer geïnteresseerd in metafysica. Hij wilde de aard van de menselijke ervaring leren kennen: hoe de mens iets kon weten, en waar zijn kennis op gebaseerd was.

Eerste twijfels

Onder de sterke invloed van het filosofische systeem van Leibniz en Wolff, begon Kant te twijfelen aan de fundamentele antwoorden van vroegere filosofen. Toen las Kant een Schotse filosoof, David Hume. Hume had geprobeerd duidelijk te maken wat onze ervaring was, en was tot een zeer sterke mening gekomen, "scepticisme" genaamd, dat er niets was om onze ervaring zeker te maken. Kant was zeer geschokt door Hume, en zag de theorie die hij had geleerd in een nieuw gezichtspunt. Hij begon te proberen een derde weg te vinden naast de twee die Kant "scepticisme" en "dogmatiek" noemde.

Kant las een andere denker, Jean-Jacques Rousseau genaamd. Zijn denken over de mens, vooral over moraal, menselijke vrijheid en eeuwige vrede, maakte indruk op Kant.

Filosofie

Sommige geleerden rekenen Kant graag tot de Duitse idealisten, maar Kant zelf behoorde niet tot die groep.

Het bekendste werk van Kant is de Kritiek van de zuivere rede (Kritik der reinen Vernunft) dat Kant in 1781 publiceerde. Kant noemde zijn manier van denken "kritiek", geen filosofie. Kant zei dat de kritiek een voorbereiding was op het vestigen van echte filosofie. Volgens Kant moeten mensen weten wat de menselijke rede kan doen en welke grenzen zij heeft. In de Kritiek van de zuivere rede schreef Kant verschillende grenzen van de menselijke rede, zowel voor het voelen als voor het denken van iets. Voor het gevoel zijn er twee grenzen binnen de menselijke waarneming: ruimte en tijd. Er zijn geen fysieke objecten, maar de beperkingen van onze geest die werken wanneer we iets voelen via onze zintuigen. Voor het denken zijn er volgens hem twaalf categorieën of zuiver rationele concepten, onderverdeeld in vier gebieden: kwantiteit, kwaliteit, relatie en modaliteit. Kant dacht dat de menselijke rede die ideeën op alles toepaste.

Ideologie

Is wat wij denken alleen maar onze fantasie? Kant zei "Nee", hoewel wij zonder die zintuiglijke en verstandelijke beperkingen niets kunnen denken, toen was Kant ervan overtuigd dat er iets zou zijn wat wij niet direct achter onze beperkingen konden weten, en zelfs met beperkingen kunnen wij iets weten. Het kan ook geen persoonlijke fantasie zijn, want die beperkingen waren gemeenschappelijk voor alle menselijke rede vóór onze bijzondere ervaring. Kant noemde dat wat wij niet direct konden weten Ding an sich -- "ding zelf". Wij kunnen "het ding zelf" denken, maar wij kunnen er geen ervaring over hebben, noch het kennen. God, de eeuwigheid van de ziel, het leven na de dood, zulke dingen behoren tot "het ding zelf", dus waren het geen juiste objecten van filosofie volgens Kant, hoewel mensen er al sinds de oudheid graag over discussieerden.

Boeken

Kant schreef nog twee andere boeken onder de naam Kritiek: Kritiek van de praktische rede (1788) en Kritiek van het oordeelsvermogen (1790). In Kritiek van de praktische rede schreef Kant over het probleem van vrijheid en God. Het was zijn belangrijkste werk over ethiek. In de Kritiek van het Oordeel schreef Kant over schoonheid en teleologie, of het probleem of er een doel was in het algemeen, of de wereld, een levend wezen een reden had om te bestaan, enzovoort. In beide boeken zei Kant dat we die problemen niet konden beantwoorden, omdat ze te maken hadden met "het ding zelf".

Invloed

Kant had een grote invloed op andere denkers. In de 19e eeuw werden Duitse filosofen als Fichte, Schelling, Hegel, Schopenhauer en schrijvers als Herder, Schiller, en Goethe door Kant beïnvloed.

In het begin van de 20e eeuw waren Kants ideeën zeer invloedrijk op een groep Duitse filosofen. Zij werden bekend als de nieuw-Kantianen. Een van hen, Windelband, zei: "elke filosofie vóór Kant stroomde in Kant, en elke filosofie na Kant stroomt uit Kant".

Kant heeft veel moderne denkers beïnvloed, waaronder Hannah Arendt en John Rawls.