Oswald Avery | arts en medisch onderzoeker

Biografie

Oswald Avery werd geboren in Halifax, Nova Scotia. Zijn vader was een Baptistenpredikant. In 1887 werd zijn vader gevraagd naar New York City te verhuizen om een kerk te leiden. Avery behaalde zijn A.B. graad in 1900 aan de Colgate University. Hij behaalde een M.D. graad aan het Columbia College of Physicians and Surgeons in 1904. Hij was arts in New York City tot 1907, toen hij onderzoeker werd in het Hoagland Laboratorium in Brooklyn, New York. Als volwassene had Avery hyperthyreoïdie (ziekte van Graves) en in 1934 onderging hij een schildklieroperatie. In 1936 werd hij verkozen tot lid van de American Academy of Arts and Sciences.

Doorbraak ontdekking

Jarenlang werd gedacht dat genetische informatie zich in celeiwitten bevond. Avery zette het onderzoek van Frederick Griffith uit 1927 voort en werkte samen met MacLeod en McCarty aan het mysterie van overerving. Hij ging in 1943 met emeritaat bij het Rockefeller Instituut, maar bleef nog vijf jaar werken, hoewel hij toen al achter in de zestig was.

In dit vroege experiment werd dode Streptococcus pneumoniae van de virulente stam type III-S samen met levende maar niet-virulente pneumokokken van het type II-R geïnjecteerd. Dit resulteerde in een dodelijke infectie van pneumokokken van het type III-S.

Alfred Hershey en Martha Chase gingen in 1952 verder met het Hershey-Chase experiment. Deze experimenten maakten de weg vrij voor Watson en Cricks ontdekking van de spiraalvormige structuur van DNA, en daarmee de geboorte van de moderne genetica en moleculaire biologie. Over deze gebeurtenis schreef Avery in een brief aan zijn jongste broer Roy, bacterioloog aan de Vanderbilt School of Medicine: "Het is heel leuk om bellen te blazen, maar het is verstandiger om ze zelf te prikken voordat iemand anders dat probeert".

Nobelprijswinnaar Joshua Lederberg verklaarde dat Avery en zijn laboratorium "het historische platform van het moderne DNA-onderzoek" boden en "de moleculaire revolutie in de genetica en de biomedische wetenschap in het algemeen inluidden".

Meer lezen

• René Dubos, De professor, het instituut en het DNA: Oswald T. Avery, zijn leven en wetenschappelijke prestaties, 1976, Paul & Company, ISBN 0-87470-022-1
• Avery O;T Macleod C.M. & McCarty M. 2000 (2000). "Studies over de chemische aard van de stof die transformatie van pneumokokkentypes induceert: Inductie van transformatie door een desoxyribonucleïnezuurfractie geïsoleerd uit Pneumococcus type III. Oswald Theodore Avery (1877-1955)". Clin. Orthop. Relat. Res. 379 (379 Suppl): S3–8. doi:10.1097/00003086-200010001-00002. PMID 11039746. S2CID 8467056.{{cite journal}}: CS1 maint: meerdere namen: auteurslijst (link)
• Austrian, R (juli 1999). "Oswald T. Avery: de tovenaar van York Avenue". Am. J. Med. 107 (1A): 7S-11S. doi:10.1016/S0002-9343(99)00109-6. PMID 10451004.
• Lederberg, J (1994). "The transformation of genetics by DNA: an anniversary celebration of Avery, MacLeod and McCarty (1944)". Genetics. 136 (2): 423–6. doi:10.1093/genetics/136.2.423. PMC 1205797. PMID 8150273.
• Russell, N (december 1988). "Oswald Avery en de oorsprong van de moleculaire biologie". The British Journal for the History of Science. 21 (71 Pt 4): 193–400. doi:10.1017/S0007087400025310. PMID 11621687. S2CID 40622286.
• Pirie, N W (december 1972). "Avery in retrospect". Nature. 240 (5383): 572. Bibcode:1972Natur.240..572P. doi:10.1038/240572a0. PMID 4568407. S2CID 30778901.
• Kay, Alan (1970). "Avery, Oswald T.". Dictionary of Scientific Biography. Vol. 1. New York: Charles Scribner's Sons. pp. 342-343. ISBN 0-684-10114-9.
• Biografisch verslag van de Nationale Academie van Wetenschappen