Hendrik II van Engeland

Gevolgen voor de openbare orde

Henry had een enorme impact op Law and Order. Henry was ongelukkig met het feit dat de wet niet overal in Engeland op dezelfde manier werd toegepast, en zijn veranderingen hielpen bij de ontwikkeling van het gewoonterecht. Dit was de manier waarop de wetten in alle steden en dorpen op dezelfde manier zouden worden toegepast, zodat iedereen gelijk en eerlijk werd behandeld. Om dit te doen, heeft Henry een aantal veranderingen aangebracht:

• Gemaakte rechters die het land doorkruisen en oordelen over de zaken van mensen die beschuldigd worden van het overtreden van de wet. Dit betekende dat alle misdaden werden beoordeeld door de Koning of zijn rechters, en niet door de plaatselijke bevolking die bevooroordeeld of beïnvloed zou kunnen worden.
• Toegestaan dat de rechters de boetes van de straffen voor kleine misdrijven innen, die dan aan de Koning zouden worden gegeven.
• Proces door de jury gecreëerd. Dit betekende dat een aantal lokale mannen, meestal 12, de zaak van iemand die van een misdrijf wordt beschuldigd, zouden beoordelen. Als ze geloofden dat hij schuldig was, werd hij gestraft en als ze geloofden dat hij onschuldig was, werd hij vrijgelaten.

Trial by Jury werd een veiliger alternatief voor Ordeals, wat kan leiden tot letsel of de dood. In 1215, nadat Paus Innocentius III priesters verbood om toezicht te houden op beproevingen, werden de processen van de Jury de meest gebruikelijke manier om criminelen te veroordelen.

Een van de grote gebeurtenissen die gebeurde terwijl Henry regeerde was de moord op Thomas Becket. Henry en Becket waren oude vrienden die in conflict kwamen toen Becket de aartsbisschop van Canterbury werd. Hun geschil ging over de rol van de kerk in Engeland. Becket probeerde de macht van de kerkelijke rechtbanken te vergroten, die hun macht hadden verloren toen Henry grote veranderingen in het rechtssysteem had aangebracht. Vier ridders doodden Becket in de kathedraal van Canterbury. De legende zegt dat de ridders Henry hadden horen zeggen: "Wie zal mij bevrijden van deze turbulente (opstandige) priester?"

Henry's eerste zoon, William, graaf van Poitiers, stierf als baby. In 1170 werd de vijftienjarige zoon van Henry en Eleanor, Henry, tot koning gekroond (een andere reden voor Henry's ruzie met Thomas Becket, die het niet eens was met de kroning van Henry). De jonge Hendrik heeft nooit geregeerd en staat niet op de lijst van koningen en koninginnen van Engeland; hij werd bekend als Hendrik de Jonge Koning zodat hij niet verward werd met zijn neef Hendrik III.

Henry en zijn vrouw, Eleanor van Aquitaine, hadden vijf zonen en drie dochters: William, Henry, Richard, Geoffrey, John, Matilda, Eleanor en Joan. Henry probeerde Eleanor's land van haar (en van hun zoon Richard) af te pakken. Dit leidde tot een conflict tussen Henry aan de ene kant en zijn vrouw en zonen aan de andere kant.

Henry had ook veel kinderen buiten zijn huwelijk, waaronder William de Longespee, graaf van Salisbury, wiens moeder Ida was, gravin van Norfolk; Geoffrey, aartsbisschop van York, zoon van een vrouw genaamd Ykenai; Morgan, bisschop van Durham; en Matilda, abdis van Barking.

Henry had voortdurend strijd en gevechten tegen de Franse koning Lodewijk VII van Frankrijk, maar ook veel conflicten met zijn eigen vrouw en zonen. Zijn wettige kinderen waren, zei hij, "de echte bastaarden". Toen ze niet met elkaar vochten, vochten ze met Hendrik. Eerst vochten Richard en de jonge Hendrik met hun vader voor het bezit van het beloofde land. Ze werden verslagen en zwaar beboet. Later leidden Eleanor en de jonge Hendrik een burgeroorlog tegen koning Hendrik (1173/74). Deze Henry won ook, net. Richard versloeg uiteindelijk Hendrik in een gevecht om Anjou (1189). Richard had de hulp van Filips II, die nu koning van Frankrijk was.

Zwak, ziek en verlaten door iedereen behalve een onwettige zoon, stierf Henry in 1189 in Frankrijk op 56 jarige leeftijd. Hij regeerde 35 jaar en werd opgevolgd door Richard.