Apocrief

De Apocriefen zijn religieuze teksten die in sommige versies van de katholieke Bijbel staan. In andere versies zijn ze weggelaten. Het woord komt van het oude Grieks ἀπόκρυφα (apokrypha). Apocriefen betekenen degenen die verborgen waren. Over het algemeen wordt de term toegepast op geschriften die geen deel uitmaakten van de canon. Er zijn verschillende redenen waarom deze teksten niet in de canon zijn opgenomen. De teksten zijn misschien maar bij weinig mensen bekend, of ze zijn weggelaten omdat de inhoud ervan niet goed past in die van de andere boeken van de Bijbel. Sommige van de apocriefen zijn later geschreven en zijn daarom niet opgenomen.

De Authorized King James Version noemde deze boeken 'Apocrypha'. Het scheidde hen, omdat de Bijbel dat zei in 2 Esdras 14:46, Maar houd de zeventig laatste, opdat gij hen alleen zult overleveren aan degenen die wijs zijn onder het volk: Want in hen is de bron van begrip, de fontein van wijsheid, en de stroom van kennis.

De rooms-katholieke Bijbels hebben deze boeken in het Oude Testament. Ze noemen ze geen Apocriefen. Ze noemen ze deuterocanonisch, wat betekent dat ze tot het tweede kanon behoren. Kanunnik betekent gewoon een officiële lijst van literaire werken die geaccepteerd worden als zijnde een veld vertegenwoordigend. De eerste lijst is van boeken die voor het eerst in het Hebreeuws zijn geschreven. Deze tweede lijst is van boeken die voor het eerst in het Grieks zijn geschreven.

Sommigen zeggen

Deze boeken werden bewaard in Katholieke Bijbels omdat men gelooft dat de Bijbel die Jezus las een Bijbel was die de boeken van de "Apocriefen", de deuterocanonische boeken, bevatte. Het is bekend dat de meest populaire Bijbel in de tijd van Jezus de Griekse Septuagint versie was - waarin deze extra boeken zijn opgenomen. Daarom citeerden vroege kerkvaders uit Bijbels met inbegrip van deze boeken.

Anderen zeggen

Christenen zijn het niet eens met de 'Apocriefen'. Anderen wijzen erop dat de 'Apocriefen' tot 1828 in elke christelijke Bijbel voorkwamen. In 1828 werden deze boeken uit enkele bijbels gehaald. De vertalers van de King James Bible zeiden dat deze boeken geschreven waren om het volk voor te bereiden op Jezus, op dezelfde manier als Johannes de Doper dat deed. Zij zeiden dat de apostelen deze boeken gebruikten. En de hedendaagse leden van de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen (ook wel mormonen genoemd) hebben ook aanwijzingen in het Boek van Mormon.

Het staat buiten kijf dat deze boeken altijd deel hebben uitgemaakt van de Bijbel in Oosters-orthodoxe kerken, dus ze zijn zeker niet toegevoegd in de jaren 1500. Rond het jaar 80 na Christus besloot het Joodse Concilie (Sanhedrin) de boeken uit de Hebreeuwse Bijbel te knippen, maar ze bleven in de Christelijke Bijbel staan. Toen het christendom in de 4e eeuw de enige religie van het Romeinse Rijk werd, besloten de Romeinen alle boeken die het Sanhedrin had uitgeknipt uit te knippen, en ze verplaatsten een aantal van hen naar de "apocriefen".

Teksten van de Apocriefen

Boeken van de Apocriefen (ze zijn misschien niet in orde):

Opmerking: Andere kandidaten voor Apocriefe geschriften zijn onder andere de zogenaamde verloren gewaande delen van Esther en Sirach.

Er zijn ook Apocrypha-kandidaten voor het Nieuwe Testament:

  • Het Evangelie van Petrus is waarschijnlijk in de 2e eeuw geschreven. Het werd ontdekt in een monniksgraf in Egypte in 1886/1887. Dit graf bevatte een papyrus uit de 9e eeuw.
  • Uittreksels van de Oxyrhynchus Papyri
  • Egerton Evangelie
  • Evangelie van Thomas
  • Een fragment van het Geheime Evangelie van Marcus

Vragen en antwoorden

V: Wat is de definitie van Apocrief?


A: Het woord Apocrypha komt uit het Oudgrieks ἀπόκρυφα (apokrypha) en betekent "die verborgen waren". Het wordt in het algemeen toegepast op geschriften die geen deel uitmaakten van de canon.

V: Waarom zijn deze teksten niet in de canon opgenomen?


A: Deze teksten waren misschien maar bij weinig mensen bekend, of ze zijn weggelaten omdat hun inhoud niet goed past in die van de andere boeken van de Bijbel. Sommige ervan kunnen ook later geschreven zijn, wat zou verklaren waarom ze niet in de canon zijn opgenomen.

V: Hoe verwees de Authorized King James Version naar deze boeken?


A: De Authorized King James Version verwees naar deze boeken als "Apocriefen" en scheidde ze van andere delen van de Bijbel vanwege 2 Esdras 14:46, waarin staat dat alleen wijze mensen toegang tot deze boeken mogen krijgen.

V: Hoe verwijzen Rooms-Katholieke Bijbels naar deze boeken?


A: Rooms-katholieke Bijbels verwijzen naar deze boeken als deuterocanoniek, wat betekent dat zij behoren tot een tweede lijst of canon van literaire werken die worden aanvaard als representatief voor een gebied. Deze tweede lijst bestaat uit boeken die eerst in het Grieks zijn geschreven en niet in het Hebreeuws, zoals de boeken op de eerste lijst.

V: Wat betekent het dat iets deuterocanoniek is?


A: Deuterocanoniek verwijst specifiek naar religieuze teksten die behoren tot een tweede lijst of canon die wordt aanvaard als representatief voor een gebied. Deze tweede lijst bestaat voornamelijk uit werken die in het Grieks zijn geschreven en niet in het Hebreeuws, zoals die op de eerste lijst.

V: Wat betekent "canon" in deze context?


A: In deze context verwijst "canon" gewoon naar een officiële lijst van literaire werken die worden aanvaard als representatief voor een bepaald gebied.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3