Les noces
Les Noces (Engels: The Wedding) is een ballet in vier scènes, oorspronkelijk voor de Ballets Russes van Sergei Diaghilev. Het ballet werd gechoreografeerd door Bronislava Nijinska en de muziek en de woorden werden geschreven door Igor Stravinsky. De muziek is geschreven voor stemmen, vier piano's en slagwerk.
Het ballet werd voor het eerst opgevoerd op 13 juni 1923 in het Théâtre Gaîte-Lyrîqué in Parijs. Het ballet wordt soms een "danscantate" genoemd, en de muziek wordt soms uitgevoerd als een concertstuk.
Achtergrond
In 1915 wilde balletproducer Sergei Diaghilev een ballet creëren met de naam La Liturgie. De achtergrond ervan zou de Grieks-orthodoxe kerk zijn. Stravinsky was een overtuigd christen, en wilde dit ballet niet schrijven. In plaats daarvan wendde hij zich tot Russische volksliederen voor Les Noces. Hij begon hierover na te denken in 1913. Michel Fokine begon met de choreografie, maar Vaslav Nijinsky nam het over. Leonide Massine viel in voor Nijinsky. Toen Massine vertrok, ontwierp Bronislava Nijinska de dans.
Het ontwerp voor het ballet (decors en kleding) werd gemaakt door Natalia Goncharova. Gontsjarova, een voortreffelijk kunstenares, maakte twee complete ontwerpen voordat haar derde werd geaccepteerd. De eerste twee ontwerpen werden afgewezen omdat zij noch bij de dans noch bij de partituur pasten. Het ballet, hoewel gebaseerd op een volksverhaal, was modernistisch van stijl: Stravinsky en Nijinska vonden het belangrijk dat het ontwerp hiermee in overeenstemming was.
Verhaal
De bruid, Nastasia, laat haar haar doen. Ze klaagt dat het pijn doet als er aan getrokken wordt. Het koor zingt voor haar over hoe mooi haar leven zal zijn met haar man, Fétis. De nachtegalen zullen voor hen zingen in de tuin. Het koor zingt voor de Maagd Maria. Ze zingen over de aanstaande echtgenoot en zijn mooie haar. Ze vragen om een zegen voor het jonge paar. De eigenlijke huwelijksceremonie is niet te zien. In de laatste van de vier scènes, zien we het bruiloftsfeest. De mensen zijn gelukkig en beginnen zich te bedrinken. De man en de vrouw worden naar de slaapkamer geleid.
Revivals
Het ballet staat nog steeds op het repertoire van enkele grote balletgezelschappen, zoals het Royal Ballet. Het werd in 1936 opgevoerd door de Ballets Russes van kolonel de Basil, een van de opvolgers van het gezelschap van Diaghilev. De herneming ervan na de Tweede Wereldoorlog in Londen (1966) stond onder persoonlijk toezicht van Nijinska. Hierdoor wordt het ballet nog steeds gedanst volgens de oorspronkelijke choreografie. Het werd ook opgevoerd in Stuttgart (1974) en Parijs (1976). Jerome Robbins choreografeerde het in de American Ballet Theatre versie van 1965.
