Westlothiana
Westlothiana lizziae is een vroege tetrapode. Het is een overgangsfossiel, met een mengeling van amfibie- en vroege amniote-kenmerken. 282 Zijn lichaamsvorm vertoont een oppervlakkige gelijkenis met de hedendaagse hagedissen. Hij leefde in het Carboon, ongeveer 350 miljoen jaar geleden.
Het type-exemplaar werd in 1984 ontdekt in East Kirkton Quarry, Bathgate, Schotland. Het werd genoemd naar het graafschap West Lothian waar het werd gevonden.
Westlothiania in het leven
Deze soort leefde waarschijnlijk in de buurt van een zoetwatermeer, waarschijnlijk op jacht naar andere kleine wezens die in dezelfde habitat leefden. Het was een slank dier, met vrij kleine poten en een lange staart.
Samen met Casineria, een ander overgangsfossiel dat in Schotland is gevonden, is het een van de kleinste terapoda die bekend zijn, met een volwassen lengte van slechts 20 cm.
Door zijn geringe afmetingen is het een belangrijk fossiel geworden in de zoektocht naar de vroegste amniote, omdat men denkt dat amniote-eieren in zeer kleine dieren zijn geëvolueerd. Er zijn afgeleide (geavanceerde) kenmerken die het eerder bij de amniotigen dan bij de amfibieën doen aansluiten. Deze zijn: niet-gecompenseerde enkelbeenderen, geen labyrinthodont-plooiing van het tandbeen in de tanden, geen otische inkeping en een over het algemeen kleine schedel.
Het lange lichaam en de kleine poten waren een mogelijke aanpassing aan het graven, vergelijkbaar met die van de moderne skinken.
Fylogenie
De ideeën over de classificatie van Westlothiana variëren van een basale amniote tot een amfibie Lepospondyl. De werkelijke fylogenetische positie van Westlothiania is onzeker.
