Germanen | taalkundige en etnische tak van Indo-Europese volkeren

De Germaanse volkeren zijn een taalkundige en etnische tak van de Indo-Europese volkeren. Zij kwamen uit Noord-Europa en zijn te herkennen aan het gebruik van de Germaanse talen. Migrerende Germaanse volkeren verspreidden zich over Europa en vermengden zich met bestaande lokale bevolkingsgroepen (zoals Kelten, Slaven/Venen en Romeinen). Zij vormden uiteindelijk de basis van vele naties. Deze naties zijn met elkaar verbonden door vergelijkbare talen, een gemeenschappelijke geschiedenis en cultuur.

Het Latijnse woord Germani werd voor het eerst gebruikt door Julius Caesar.

De Germaanse stammen hadden geen naam voor zichzelf die alle Germaanstalige mensen beschreef. In het Engels wordt German voor het eerst vermeld in 1520, ter vervanging van het eerdere gebruik van Almain of Dutch. Tegenwoordig betekent "Dutch" in het Engels de taal of het volk van Nederland.

In de 1e eeuw na Christus schreven Romeinse auteurs als Caesar en Tacitus dat Germaans sprekende volkeren zich in stamverbanden hadden verdeeld. De verschillende stammen leefden in verschillende gebieden:

• De Oost-Germaanse stammen leefden rond de rivieren Oder en Vistula, in het huidige Polen.
• De Istvaeonen leefden rond de benedenloop van de Rijn.
• De Irminones leefden rond de rivier de Elbe, in wat nu Duitsland is.
• De Ingvaeones woonden op Jutland en andere eilanden die nu tot Denemarken behoren.

De Irminones, Ingvaeones en Zonen van Mannus Istvaeones worden West-Germaanse stammen genoemd. De Germanen die in Scandinavië bleven, worden Noord-Germanen genoemd. Deze groepen ontwikkelden allemaal afzonderlijke dialecten. Deze ontwikkelden zich uiteindelijk tot verschillende Germaanse talen.

Germaanse volkeren noemden zichzelf niet West-Germaans, Oost-Germaans of Noord-Germaans. Deze categorieën ontstonden in de moderne tijd.

De Germaanse stammen waren elk politiek onafhankelijk, onder een erfelijke koning (zie Germaanse koning). Elke stam had een mythe over wie de stam het eerst schiep. Bijvoorbeeld, mythes zeiden dat:

• Angul schiep de Angelen
• Aurvandil schiep de Vandalen (hoewel historici er niet zeker van zijn dat dit werkelijk is gebeurd)
• Burgundus creëerde de Bourgondiërs
• Cibidus schiep de Cibidi
• Dan creëerde de Denen
• Nór schiepen de Noren
• Gothus schiep de Goten
• Ingve creëerde de Ynglings
• Irmin creëerde de Irminones
• Longobardus schiep de Longobarden
• Saxneat schiep de Saksen
• Valagothus schiep de Valagoten
• Suiones schiep de Zweden (Svear)

 Sommige Germaanse koningen beweerden dat zij de macht moesten hebben omdat zij verwant waren aan de mythische stichters van hun stam.

Geschiedenis

Oorsprong

De vroege Germaanse stammen spraken verschillende dialecten, maar konden elkaar verstaan. Ze deelden een gemeenschappelijke cultuur en mythologie (zie Germaanse mythologie). Beowulf en de Volsunga saga maken dit duidelijk.

In die tijd dwongen de Romeinen de verschillende volkeren van Italië om deel uit te maken van één groot rijk. In tegenstelling tot Italië dwong geen enkel groot rijk de Germanen om zich te verenigen. Hierdoor bleven de verschillende stammen vrij, geleid door hun eigen erfelijke of gekozen leiders.

 
Kaart van de Noordse bronstijdcultuur, ca. 1200 v.Chr.  

Vragen en antwoorden

V: Wat zijn de Germanen?

V: Hoe hebben zij zich over Europa verspreid?

V: Wat betekent "German" in het Engels?

V: Hoe waren de verschillende stammen geografisch verdeeld?

V: Wat waren enkele mythen over het ontstaan van elke stam?

V: Wie beweerde de macht op basis van deze mythen?

Zoek op letter