Harp
De harp is een muziekinstrument. Het is het op één na grootste snaarinstrument in een orkest. Het dateert uit 4000 voor Christus toen de Egyptenaren ze gebruikten op heilige plaatsen. Christelijke kunstenaars tekenen vaak engelen die harpen bespelen in de hemel.
Dame met Harp: Eliza Ridgely , dit schilderij toont een vroeg soort pedaalharp. (Thomas Sully, 1818)
Keltische harpen
Muzikanten van Amun, Graf van Nakht, 18e dyn, West-Thebe. De muzikant rechts bespeelt een oude Egyptische harp.
Hoe harpen werken
Onderdelen van een harp
Harpen hebben snaren die zijn vastgebonden aan het frame, dat meestal een driehoek van hout is. Elke snaar staat strak, en het frame moet sterk zijn zodat de vele strakke snaren het niet breken. De kant van de driehoek die leunt op het lichaam van de speler wordt de "klankkast" genoemd.
In de bovenkant van de driehoek zitten veel haringen. Er is een pin voor elke snaar van de harp. De top van elke snaar is verbonden met één pin, en rond de pin gedraaid. De speler draait de pin om de snaar strakker of minder strak te maken. Zo zorgt de speler ervoor dat elke snaar de juiste toon maakt. De onderkant van elke snaar is gebonden aan de klankkast.
De laatste zijde van de driehoek wordt de pilaar genoemd. Veel van de oudste harpen hadden die niet. Als de snaren te strak stonden, zouden ze de harp breken. Het toevoegen van een pilaar aan een harpframe maakt het frame zeer sterk, zodat de snaren het niet zullen breken.
Een harp spelen
Harpspelers tokkelen met hun vingers op de snaren, vergelijkbaar met een gitaar. Hierdoor gaan de snaren bewegen, zodat de snaren geluid maken. Elk snaargeluid is een andere muzieknoot. Harpspelers spelen muziek door de snaren in de juiste volgorde en op het juiste moment aan te slaan. Meer dan één snaar kan tegelijkertijd getokkeld worden om een akkoord te maken, of ze kunnen snel achter elkaar gespeeld worden om een arpeggio te maken. Wanneer de harpspeler wil dat een noot stopt, raakt hij die snaar zachtjes aan, zodat hij stopt met bewegen.
Soorten harpen
Er zijn veel verschillende soorten harpen. De twee belangrijkste zijn de folkharp en de pedaalharp.
De volksharp is de oudste soort harp, waarvan de oudste dateert van 3000 voor Christus in het oude Egypte. Bij deze harpen kan elke snaar slechts één toon tegelijk maken. Ze zijn meestal zo gestemd dat het spelen van elke snaar in volgorde klinkt als het spelen van alle witte noten op een piano in volgorde. Dit wordt een diatonische toonladder genoemd. Op sommige plaatsen zijn ze zo gestemd dat het spelen van elke snaar in volgorde klinkt als het spelen van alle zwarte noten op een piano in volgorde. Dit wordt een pentatonische toonladder genoemd.
Volksharpen zijn er in vele maten. De kleinste kunnen minder dan een halve meter hoog zijn en slechts 20 snaren hebben. De grootste zijn bijna 1,5 meter hoog, hebben tot 40 snaren en kunnen zelf op de grond staan. Deze harpen zijn te groot om door één persoon te worden opgetild.
De pedaalharp is in de jaren 1800 uitgevonden door een man in Frankrijk. Dit is het soort harp dat in de meeste klassieke muziek te horen is en gebruikt wordt in het moderne symfonieorkest, en daarom wordt ze vaak concertharp genoemd. Pedaalharpen zijn ongeveer twee meter hoog en hebben ongeveer 50 snaren. De laagste en hoogste noten op een pedaalharp zijn dezelfde als de laagste en hoogste noten op een piano. Ze zijn erg zwaar, en er is meer dan één persoon nodig om ze te verplaatsen. Het frame is meestal van metaal.
Net als de volksharp is de pedaalharp gestemd zoals de witte toetsen van een piano. Zij heeft echter zeven pedalen waarmee de harpspeler muziek in verschillende toonaarden kan spelen. Elk pedaal, genoemd naar de verschillende muzieknoten, heeft drie plaatsen. Voor het A-pedaal laat de gebruikelijke plaats alle A-snaren klinken als een normale A (A-natuurlijk). De lagere plaats doet alle A-snaren op de harp klinken als Es, terwijl de hogere plaats alle A-snaren doet klinken als Cis.
Een cross-strung harp is een pedaalharp die chromatisch is en bestaat uit twee rijen snaren. Ze kruisen elkaar in het midden van de snaar zonder elkaar te raken. De snaren staan in de volgorde van de pianotoetsen (7 plus 5) of in de volgorde van het 6-plus-6 systeem.
Dingen die geen harpen zijn
Sommige instrumenten hebben het woord harp in hun naam, maar het zijn geen echte harpen. De harp is zo'n oud muziekinstrument, dat mensen soms harp zeggen als ze een willekeurig instrument bedoelen.
- Een harmonica wordt vaak een bluesharp genoemd (gebruikt om jazz- of bluesmuziek te spelen).
- Een joodse harp is geen harp, en het is niet joods.
- Een eolische harp is gewoon een doos met gestemde snaren erop, en wordt niet door een mens bespeeld. Het wordt gewoon buiten geplaatst waar de wind waait. De wind laat de snaren bewegen zodat ze noten maken.