Pakistaanse beweging

De Pakistan-beweging (ook wel Tehrik-e-Pakistan, Urdu genoemd: تحریکِ پاکستان) was een politieke beweging die in de eerste helft van de 20e eeuw actief was. In die tijd behoorde Brits India tot Groot-Brittannië. In Brits India waren de meeste mensen hindoeïstisch of moslim. De mensen die de beweging maakten, vreesden dat ze hun vrijheid zouden verliezen als de Engelsen vertrokken. Ze wilden daarom een aparte staat creëren. Deze strijd werd georganiseerd door de All India Muslim League partij en resulteerde in de opdeling van het Britse Rijk in India. De beweging werd geleid door Quaid-e-Azam Muhammad Ali Jinnah. Andere belangrijke leiders waren Nawab Muhammad Ismail Khan, Raja Amir Ahmed Khan van Mahmudabad, Sir Sikandar Hayat Khan, Nawabzada Liaquat Ali Khan, Fatimah Jinnah, Amjadi Bano Begum, Sir Abdullah Haroon, Khawaja Nazimuddin, Huseyn Shaheed Suhrawardy, Sardar Shaukat Hayat Khan, Chaudhry Khaliquzzaman, A.K. Fazlul Huq, Aurangzeb Khan, Qazi Muhammad Isa en Abdur Rab Nishtar.

Geschiedenis van de beweging

De eerste persoon die het idee had van een aparte staat was niet Allama Iqbal zoals algemeen wordt aangenomen. Hij stuurde de theorie pas door in zijn toespraak in 1930. Het was een heersend idee dat zijn oorsprong vindt in de Verenigde Provincies van India. Mensen als Sir Syed Ahmed Khan en anderen hadden daar al veel eerder gedacht aan een aparte staat. Vanaf 1901 hadden ook veel andere moslimgeleerden het idee van een aparte moslimstaat binnen het subcontinent voorgesteld. Choudhary Rahmat Ali stelde later de naam Pakistan voor in zijn Pakistan Declaration in 1933. Mensen als Mohammed Ali Jinnah hielden vast aan hun geloof in religieuze eenheid. Religieuze vijandelijkheden tussen hindoes en moslims gaven de beweging meer steun.

In 1940 keurde de Moslimliga tijdens haar bijeenkomst in Lahore de resolutie van Lahore (ook wel bekend als de Pakistaanse resolutie) goed, waarin werd gevraagd om een onafhankelijke staat Pakistan. Al snel na de Tweede Wereldoorlog raakte het Verenigd Koninkrijk ervan overtuigd dat ze hun koloniën in Zuid-Azië niet zouden kunnen behouden, omdat het Britse Rijk erg te lijden had onder de oorlog. In 1947 werd Brits India verdeeld in twee landen, een moslimmeerderheid in Pakistan en een hindoeïstische meerderheid in India. Later, in 1971, scheidde Bangladesh zich af van Pakistan.

Werkcomité van de Moslimliga op de zitting van LahoreZoom
Werkcomité van de Moslimliga op de zitting van Lahore

Tijdlijn

  • 1906 Oprichting van de All-India Moslimliga
  • 1909 Minto - Morley Hervormingen
  • 1911 Nietigverklaring van de scheidslijn van Bengalen
  • 1914-18 Eerste Wereldoorlog
  • 1916 Lucknow Pact
  • 1919 Jallianwala Bagh Massacre
  • 1919 Montagu-Chelmsford Hervormingen
  • 1919-23 Khilafat Beweging
  • 1922-29 Hindoeïstische - islamitische rellen
  • 1927 Voorstellen van Delhi-moslims
  • 1928 Rapport Nehru
  • 1929 Veertien punten van Jinnah
  • 1930 Verslag van de Simon-commissie
  • 1930 Allama Iqbal-adres
  • 1930-32 Rondetafelconferenties
  • 1932 Gemeentelijke onderscheiding (1932)
  • 1933 Nu of nooit Pamflet
  • 1935 Wet op de regering van India
  • 1937 Verkiezingen
  • 1937-39 Regel van het Congres in de Provincies
  • 1937 Het beroemde Jinnah-Sikandar-pact dat in oktober in Lucknow werd ondertekend
  • 1938 Pirpur-rapport
  • 1939-45 Tweede Wereldoorlog
  • 1940 22-23 maart, de mijlpaal van de Pakistaanse resolutie
  • 1942 Cripps' missie
  • 1944 Gandhi - Jinnah Talks
  • 1945 De Simla-conferentie
  • 1946 De Kabinetsmissie
  • 1946 Directe actiedag
  • 1946 Tijdelijke regering geïnstalleerd
  • 1946 juni 3 Verdelingsplan
  • 1947 , middernacht tussen 14 en 15 augustus Oprichting van Pakistan/Partitie van India

Gerelateerde pagina's

Vragen en antwoorden

V: Wat was de Pakistan Beweging?


A: De Pakistan Beweging (ook wel Tehrik-e-Pakistan genoemd, Urdu: تحریکِ پاکستان) was een politieke beweging die actief was in de eerste helft van de 20e eeuw. Zij streefde naar een aparte staat voor moslims in Brits India, die vreesden hun vrijheid te verliezen als de Engelsen zouden vertrekken.

V: Wie leidde de beweging?


A: De beweging werd geleid door Quaid-e-Azam Muhammad Ali Jinnah en andere belangrijke leiders waren Nawab Muhammad Ismail Khan, Raja Amir Ahmed Khan van Mahmudabad, Sir Sikandar Hayat Khan, Nawabzada Liaquat Ali Khan, Fatimah Jinnah, Amjadi Bano Begum, Sir Abdullah Haroon, Khawaja Nazimuddin, Huseyn Shaheed Suhrawardy, Sardar Shaukat Hayat Khan, Chaudhry Khaliquzzaman, A. K. Fazlul Huq , Aurangzeb Khan , Qazi Muhammad Isa en Abdur Rab Nishtar .

V: Waarom wilden de mensen een afzonderlijke staat creëren?


A: De mensen wilden een afzonderlijke staat omdat zij vreesden dat zij hun vrijheid zouden verliezen als de Engelsen Brits India zouden verlaten, dat in die tijd voornamelijk hindoes en moslims telde.

V: Welke partij organiseerde deze strijd?


A: Deze strijd werd georganiseerd door de All India Muslim League partij.

V: Wat was het resultaat van deze beweging?


A: Deze beweging resulteerde in de afscheiding van het Britse Rijk in India.

V: Wie waren enkele van de andere belangrijke leiders in deze beweging naast Quaid-e-Azam Muhammad Ali Jinnah?


A: Enkele van de andere belangrijke leiders naast Quaid-e-Azam Muhammad Ali Jinnah waren Nawab Muhammad Ismail Khan , Raja Amir Ahmed Khan van Mahmudabad , Sir Sikandar Hayat Khan , Nawabzada Liaquat Ali Khan , Fatimah Jinnah , Amjadi Bano Begum , Sir Abdullah Haroon , Khawaja Nazimuddin , Huseyn Shaheed Suhrawardy , Sardar Shaukat Hayat Khan , Chaudhry Khaliquzzaman , A. K. Fazlul Huq , Aurangzeb Khan , Qazi Muhammad Isa en Abdur Rab Nishtar .

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3