Pancuronium bromide

Actie

Normaal sturen de hersenen chemische signalen naar de spieren om ze te laten werken. Pancuronium bromide voorkomt dat deze signalen de spieren bereiken. Zonder signalen van de hersenen kunnen de spieren niet bewegen. Daarom zal iemand die genoeg pancuroniumbromide toegediend krijgt, volledig verlamd zijn totdat het middel is uitgewerkt. Geen enkele spier in het lichaam zal kunnen bewegen.

Een dosis pancuroniumbromide heeft ongeveer 3-6 minuten nodig om een persoon te verlammen. Het effect van de drug houdt ongeveer 100 minuten aan. Een gezonde volwassene heeft meestal 120 tot 180 minuten nodig om de meeste spierbewegingen terug te krijgen. Er bestaan tegengiffen voor pancuroniumbromide die de effecten van het middel sneller ongedaan maken.

Ademhaling

Pancuroniumbromide verlamt de ademhalingsspieren samen met alle andere spieren. Dit betekent dat pancuroniumbromide ervoor zorgt dat iemand niet meer kan ademen. In ziekenhuizen wordt iemand die pancuroniumbromide krijgt toegediend vervolgens geïntubeerd - er wordt een buisje in de keel geplaatst om zuurstof in de longen te pompen. Dit geeft het lichaam de zuurstof die het nodig heeft totdat de medicatie is uitgewerkt, de ademhalingsspieren weer kunnen werken en zij zelf zuurstof kunnen inademen.

De hersenen

Omdat de hersenen geen spieren zijn, verlamt pancuroniumbromide de hersenen niet. Dit betekent dat pancuroniumbromide geen kalmerend middel is (het brengt iemand niet in slaap) en het doodt geen pijn. Als een persoon alleen pancuroniumbromide krijgt toegediend, blijven zijn hersenen normaal werken, ook al is zijn lichaam verlamd. Ze zijn wakker en zich bewust van wat er gebeurt, maar ze kunnen zich niet bewegen.

Gebruik in de geneeskunde

Artsen gebruiken pancuronium bromide tijdens een operatie. Het voorkomt dat het lichaam van de patiënt beweegt en maakt het makkelijker om een beademingsbuis in de keel te plaatsen. Het wordt altijd samen met anesthesie gegeven, zodat de patiënt slaapt en geen pijn voelt.

De meest voorkomende bijwerkingen van pancuroniumbromide zijn:

• Een hoge hartslag, die kan leiden tot hoge bloeddruk en het hart harder laat werken dan normaal.
• Onregelmatige hartslagen
• Extra speekselvorming (dit betekent dat het lichaam meer speeksel aanmaakt dan normaal)

Euthanasie

In België, Luxemburg en Nederland is euthanasie legaal. Artsen mogen medicijnen geven aan terminaal zieke mensen die hun leven willen beëindigen. In deze drie landen is pancuroniumbromide een van de medicijnen die artsen vaak gebruiken voor euthanasie. Eerst geven ze een kalmerend middel zodat de persoon in een diepe slaap valt. Dan geven ze pancuroniumbromide, dat de ademhaling stopt.

Gebruik bij dodelijke injectie

In de Verenigde Staten zijn ter dood veroordeelden door middel van een dodelijke injectie gewoonlijk geëxecuteerd met behulp van drie verschillende medicijnen. Pancuronium bromide is het tweede medicijn. Ten eerste brengt een kalmerend middel, natriumthiopenthal genaamd, de gevangene in een diepe slaap. Vervolgens wordt pancuroniumbromide toegediend om de gevangene te beletten te bewegen en zijn ademhaling te stoppen. Ten derde wordt kaliumchloride gegeven om het hart van de gevangene te stoppen.

Het gebruik van pancuroniumbromide bij dodelijke injecties is controversieel. Sommige artsen en wetenschappers zeggen dat kaliumchloride "extreem pijnlijk" is. Zij zeggen dat als er niet genoeg van het verdovende middel wordt toegediend, niemand kan zien of de gevangene pijn heeft, omdat hij dan verlamd is.

Andere artsen zeggen echter dat als de drie medicijnen correct worden toegediend, de dodelijke injectie geen pijn zou moeten veroorzaken. Omdat artsen geacht worden "geen kwaad te doen", worden veel executies nu uitgevoerd door mensen die geen arts zijn. Voorstanders van dodelijke injecties zeggen dat gevangenen pijn hebben als deze mensen fouten maken, niet vanwege de medicijnen zelf.