Ayyavazhi | Hindoe denominatie met één god die begon in Zuid-India in het midden van de 19e eeuw
Ayyavazhi (Tamil: அய்யாவழி, "pad van de meester"), is een hindoegemeenschap met één god die in het midden van de 19e eeuw in Zuid-India is ontstaan. De 'zhi' (ழி) in het woord 'Ayyavazhi' is een retroflex, ri.
Ayyavazhi wordt officieel beschouwd als een tak van het hindoeïsme. Het is wijdverbreid in de zuidelijke districten Kanyakumari, Tirunelveli en Thoothukudi van Tamil Nadu en in sommige delen van Kerala. Als een van de snelst groeiende godsdiensten van Zuid-India werd de groei ervan opgemerkt in de christelijke missierapporten van het midden van de 19e eeuw.
De ideeën en filosofie van de religie zijn gebaseerd op de leer van Ayya Vaikundar en de religieuze teksten Akilattirattu Ammanai en Arul Nool. De meeste volgelingen van Ayyavazhi beschouwen zichzelf niet als verschillend van het hindoeïsme.
Geschiedenis
Ayyavazhi begon voor het eerst gezien te worden door het grote aantal mensen dat zich verzamelde om Ayya Vaikundar te aanbidden in Swamithoppe, wat in die tijd poovandanthoppe is. De meerderheid van de volgelingen van Ayyavazhi kwam uit de arme groep van de samenleving. Voor de christelijke missionarissen was dit vanaf het begin een grote uitdaging in hun bekeringsmissie. Hoewel de meerderheid van deze volgelingen tot de Chanar-kaste behoorde, zeggen behalve Ayyavazhi ook enkele externe bronnen dat een groot aantal mensen van andere kasten deze religie ook volgden.
Tegen het midden van de negentiende eeuw was Ayyavazhi erkend als een aparte religie, die goed groeide in de regio Zuid-T Travancore en Zuid-Tirunelveli. De groei van het aantal volgelingen was vanaf 1840 snel toegenomen. Na de dood van Vaikundar werd de religie verspreid op basis van zijn leer en de religieuze boeken Akilattirattu Ammanai en Arul Nool. De vijf Citars, die de decipelen waren van Ayya Vaikundar, en hun nakomelingen reisden naar verschillende delen van het land en droegen de missie van Ayyavazhi uit. In die tijd begon de Payyan dynastie te heersen over Swamithoppe pathi, terwijl andere Pathis onder controle kwamen van de volgelingen van Ayya. Honderden Nizhal Thangals (gebedshuizen) werden gebouwd in het hele land. Momenteel wordt Bala Prajapathi Adikalar, een van de afstammelingen van de Payyan dynastie, beschouwd als de leider van Ayyavazhi. Hij heeft de basis gelegd voor een groot aantal Nizhal Thangals in heel Zuid-India. Gezien de groei van de religie is de geboortedag van Vaikundar, Ayya Vaikunda Avataram, door de regering uitgeroepen tot een feestdag voor de districten Tirunelveli en Tuticorin vanaf dit jaar, terwijl het district Kanyakumari al eerder als feestdag was uitgeroepen.
Geschriften en heilige plaatsen
De heilige boeken van Ayyavazhi zijn de Akilattirattu Ammanai en de Arul Nool, en zij vormen de bron van de mythologie van de religie. Het heilige boek stelt dat de Akilattirattu Ammanai werd opgeschreven door Hari Gopalan Citar door het horen van de inhoud van Akilam verteld door Narayana aan zijn vrouw Lakshmi. Er was geen definitieve geschiedenis over het begin van Arul Nool; maar de volgelingen geloven dat het werd geschreven door Citars en door hen die bezeten raken door goddelijke kracht. Het bevat de gebeden, hymnen en manieren voor de aanbidding in Ayyavazhi, religieuze praktijken, profetieën en ook vele regels.
Voor de Ayyavazhi toegewijden zijn er vijf heilige plaatsen, Pathis genaamd, met "Panchappathis" als belangrijkste. De tempel van Swamithoppepathi staat aan het hoofd van de Ayyavazhi religie. De Vakaippathi, waar 700 families naar Thuvayal Thavasu werden gestuurd door Vaikundar werd goedgekeurd als een Pathi in Akilam, hoewel deze plaats geen directe associatie heeft met de activiteiten van Vaikundar. Binnen de volgelingen van Ayyavazhi bestaat grote onenigheid over de heiligheid van sommige plaatsen van aanbidding. De Avatharappathi in Thiruchendur werd door het boek Akilam aanvaard als een Pathi, maar omdat sommige volgelingen geloven dat de plaats waar de huidige tempel staat niet de exacte plaats is waar Ayya Vaikundar vanuit de zee incarneerde, zijn zij het niet eens met de andere toegewijden. Er zijn ook enkele volgelingen die Thiruchendur sterk betwisten als Pathi, hoewel zij het accepteren als een secundaire heilige plaats.
| Abrahamitische | Samaritanisme - Jodendom - Wicca - Christendom - Islam - Rastafari beweging |
| Hindoeïsme - Jaïnisme - Boeddhisme - Sikhisme - Ayyavazhi | |
| Perzisch | Ahl-e Haqq - Azali Babisme - Bábisme - Bahá'í-geloof - Manicheïsme - Mazdak - Yazidi - Zoroastrisme |
| Cao Dai - Confucianisme - Falun Gong - Shinto - Taoïsme - Tenrikyo | |
| Afrikaanse | Batuque - Candomblé - Macumba - Umbanda - Vodou - Winti |
| Asatru - Druïdisme - Gnostiek - Thelema - Raëlisme - Unitarisch Universalisme - Eckankar - Mormonisme - Jehova Getuigen - New Age | |
Vragen en antwoorden
V: Wat is Ayyavazhi?
A: Ayyavazhi is een hindoegemeenschap met één god die in het midden van de 19e eeuw in Zuid-India is ontstaan.
V: Wat betekent de 'zhi' (ழி) in het woord 'Ayyavazhi'?
A: De 'zhi' (ழி) in het woord 'Ayyavazhi' is een retroflex, ri.
V: Waar is Ayyavazhi het meest verspreid?
A: Ayyavazhi komt het meest voor in de zuidelijke districten van Tamil Nadu, Kanyakumari, Tirunelveli en Thoothukudi, en in sommige delen van Kerala.
V: Wordt Ayyavazhi beschouwd als onderdeel van het hindoeïsme?
A: Ja, officieel wordt Ayyavazhi beschouwd als een tak van het hindoeïsme.
V: Wat zijn de religieuze teksten die met dit geloof worden geassocieerd?
A: De religieuze teksten die bij dit geloof horen zijn Akilattirattu Ammanai en Arul Nool.
V: Wie heeft dit geloof gesticht?
A: Deze godsdienst werd gesticht op basis van de leer van Ayya Vaikundar.
V: Beschouwen de volgelingen zichzelf als verschillend van Hindoesim?
A: Nee, de meeste volgelingen beschouwen zichzelf niet als verschillend van het Hindoeïsme.
