Triosonate
Een triosonate is een muzieksoort voor vier instrumenten die zeer populair was in de 17e eeuw en het begin van de 18e eeuw: de periode die bekend staat als de barok.
Een triosonate is geschreven voor drie stemmen (drie delen), met andere woorden, ze kan door drie verschillende instrumenten worden gespeeld. De twee bovenstemmen delen dezelfde muzikale thema's. Ze imiteren elkaar vaak. Ze zijn even belangrijk. De derde partij, de laagste partij, wordt gespeeld door basso continuo, dat wil zeggen de begeleiding. Dit continuo wordt meestal gespeeld door twee instrumenten: meestal een cello- of basgamba en een klavierinstrument zoals het klavecimbel. Dat maakt natuurlijk vier spelers. De noten van de klavecimbelspeler zijn echter dezelfde als die van de cello. Dit is de "derde" partij van het trio.
Enkele van de beste triosonates zijn die van Arcangelo Corelli. Zijn collectie triosonates genummerd opus 1 en 3 zijn sonates da chiesa: vier delen (traag-snel-slow-fast) eindigend met een fuga. Zijn opus 2 en 4 sonates zijn sonata da chiesa: elk deel is een soort dans. Corelli's triosonates zijn voor twee violen en continuo.
Johann Sebastian Bach schreef een triosonate in The Musical Offering voor viool, fluit en continuo.
Bach schreef ook zes triosonates voor orgel. Deze worden door één speler gespeeld. De twee handen van de organist spelen elk op verschillende klavieren (klavieren) zodat ze klinken als twee verschillende instrumenten. De voeten van de organist spelen het derde deel op de pedalen. Elke partij is strikt een enkele lijn (geen akkoorden, nooit meer dan drie tonen tegelijk) zodat deze werken ook door andere instrumenten kunnen worden gespeeld (bijv. twee violen en cello met klavecimbel).
Bach schreef ook sonates voor één melodieus instrument en klavecimbel. Deze stukken zijn echt triosonates, hoewel hij ze geen triosonates noemt. Het melodische instrument (normaal gesproken viool of fluit) speelt de bovenste partij, de klavecimbelspeler speelt de tweede partij met zijn rechterhand, en de derde partij is de onderste partij van zijn linkerhand.
Enkele andere componisten die triosonates hebben geschreven zijn Tomaso Albinoni, Henry Purcell, Dieterich Buxtehude, George Frideric Handel, Georg Philipp Telemann, Johann Pachelbel en Antonio Vivaldi.
Vragen en antwoorden
V: Wat is een triosonate?
A: Een triosonate is een soort muziek voor vier instrumenten die zeer populair was in de 17e en 18e eeuw, ook wel bekend als de barokperiode. Het is geschreven voor drie stemmen (drie partijen) en kan worden gespeeld door drie verschillende instrumenten.
V: Hoeveel spelers zijn doorgaans betrokken bij het spelen van een triosonate?
A: Bij het spelen van een triosonate zijn doorgaans vier spelers betrokken - twee bovenstemmen die dezelfde muzikale thema's delen en elkaar vaak imiteren, en een begeleiding die gewoonlijk wordt gespeeld door twee instrumenten zoals een cello of basgamba en een toetsinstrument zoals het klavecimbel. De noten van de linkerhand van de klavecimbelspeler vormen het derde deel van het trio.
V: Wie schreef enkele van de beste triosonates?
A: Arcangelo Corelli schreef enkele van de beste triosonates. Zijn opus 1 en 3 werden "sonata da chiesa" genoemd, met vier delen die eindigen met een fuga, terwijl zijn opus 2 en 4 "sonata da camera" waren, waarbij elk deel een soort dans was.
V: Welke andere componisten schreven triosonates?
A: Andere componisten die triosonates schreven waren Tomaso Albinoni, Henry Purcell, Dieterich Buxtehude, George Frideric Händel, Georg Philipp Telemann, Johann Pachelbel en Antonio Vivaldi.
V: Heeft Bach stukken geschreven die beschouwd kunnen worden als triosonates?
A: Ja - Johann Sebastian Bach schreef een stuk genaamd Het muzikale offer voor viool, fluit en continuo dat kan worden beschouwd als een triosonate. Hij schreef ook zes orgeltrio's die werden gespeeld door één speler die zijn handen op verschillende manualen (klavieren) gebruikte om als twee verschillende instrumenten te klinken, terwijl zijn voeten op pedalen speelden voor het derde deel; deze werken kunnen ook door andere instrumenten worden gespeeld, zoals twee violen en cello met klavecimbel. Daarnaast componeerde hij verschillende stukken voor één melodisch instrument (gewoonlijk viool of fluit) plus klavecimbel die in feite trio's zijn, maar niet zo expliciet worden aangeduid.
