Martigny, Zwitserland

Geschiedenis

In de eerste eeuw v. Chr. was het huidige Martigny een oppidum of vicus van een Keltische stam, de Veragri. Het werd toen Octodurus of Octodurum genoemd. Toen Julius Caesar in Gallië was (57-56 v. Chr.), stuurde hij Servius Galba met het twaalfde legioen en wat cavalerie naar het land van de Nantuates, Veragri en Seduni. Zijn doel met het zenden van deze troepen was het openen van de pas over de Alpen, de pas van de grote Sint Bernardus, door welke weg de mercatores gewend waren te reizen met groot risico, en tegen betaling van grote tolgelden. (B. G. iii. 1.) De bewoners van de Alpen lieten de Italiaanse kooplieden passeren, want als zij hen plunderden zouden de kooplieden niet komen; maar zij haalden er zoveel uit als zij konden. Galba, na vele sterke plaatsen te hebben ingenomen, en de onderwerping van het volk te hebben ontvangen, zond twee cohorten het land der Nantuaten in, en besloot met de overige cohorten te overwinteren in Octodurus, dat in een vallei lag, zonder veel vlakke grond in de nabijheid, aan alle zijden begrensd door zeer verheven bergen. Bij Martigny is er enig vlak terrein, en het dal van de Rhône in dit deel is niet erg smal. Caesar zegt dat de stad Octodurus door een rivier in tweeën werd gedeeld, maar hij noemt de naam van de rivier niet. Het is de Dranse. Galba gaf een deel van de stad aan de Galli om er te overwinteren, en wees het andere deel aan zijn troepen toe. Hij versterkte zichzelf met een gracht en een wal, en dacht veilig te zijn. Hij werd echter plotseling door de Galli aangevallen voordat zijn verdediging compleet was of al zijn voorraden in het kamp waren gebracht. Zo begon de Slag bij Octodurus. De Romeinen verdedigden zich hardnekkig in een zes uur durende strijd; toen zij inzagen dat zij de vijand niet langer buiten konden houden, sloegen zij op de vlucht, met succes. De Romeinen schatten de Galli op meer dan 30.000, en Caesar zegt dat meer dan een derde deel werd vernietigd. De slachting onder de vijand was buitensporig, wat als een bezwaar is aangevoerd tegen Caesars waarheidsgetrouwheid, of tegen die van Galba, die zijn rapport aan de commandant uitbracht. Men heeft ook tegengeworpen dat de vallei bij Martigny niet breed genoeg is om de 30.000 man te herbergen. Er kan een fout zijn in het aantal dat aanviel, en ook in het aantal dat stierf. Na deze ontsnapping trok Galba zijn troepen voorzichtig terug, en marcherend door het land van de Nantuaten bereikte hij het land van de Allobroges, waar hij overwinterde.

De regio sloot zich aan bij het Romeinse Rijk. In 47 stichtte keizer Claudius Forum Claudii Augusti, later omgedoopt tot Forum Claudii Vallensium om verwarring te voorkomen met een andere stad die hem dierbaar was. Octodurus was de belangrijkste stad van het gebied tot de verplaatsing van de bisschopszetel naar Sion in de 4e eeuw. Plinius (iii. c. 20) zegt dat de Octodurenses de Latinitas (Latio donati) ontvingen. De stad komt voor in het Itinerarium van de Antonijnen en in de Tabula Peutingeriana. In de Notit. Prov. wordt de plaats Civitas Vallensium Octodurus genoemd. In een latere periode heette het Forum Claudii Vallensium Octodurensium, zoals blijkt uit een inscriptie. Een autoriteit spreekt over de overblijfselen van een Romeins aquaduct in Martigny. In de omgeving van de plaats zijn vele munten en andere getuigenissen uit de Romeinse tijd gevonden.

De naam Octodur is duidelijk Keltisch. Het tweede deel van de naam is Dur, water. Het eerste deel, waarschijnlijk een verbasterde vorm, wordt niet verklaard. De stad lag aan de Romeinse weg van Augusta Praetoria (het huidige Aosta) in Italië.

Huidige situatie

De Romeinen hebben veel ruïnes achtergelaten. De stad is bekend om het amfitheater, dat in 1978 werd gerestaureerd. In het amfitheater worden in de vroege herfst koegevechten gehouden voor de "Comptoir". De stad is ook beroemd om zijn museum, de Pierre Gianadda Stichting, gebouwd bovenop Romeinse ruïnes.

Het gebied heeft enkele abrikozenboomgaarden, en wijngaarden op steile hellingen.

Opmerkelijke Martignerain

• Pascal Couchepin, politicus, was president van de Zwitserse Bondsstaat.