Coracle | kleine, lichtgewicht boot

Structuur

Corricles zijn ovaal van vorm en zien eruit als een halve walnootschil. Ze worden gemaakt met een raamwerk van gespleten wilgentakken, in elkaar gedraaid en vastgebonden met wilgenschors. Oorspronkelijk was de buitenste laag een dierenhuid van een paard of os. Deze huiden werden bedekt met een dunne laag teer om het water buiten te houden. Tegenwoordig worden korjalen gemaakt van calico of canvas bedekt met teer, of gewoon van glasvezel. De Aziatische korjaal wordt anders gemaakt. Deze gebruikt bamboe en het water wordt buitengehouden door een laag hars en kokosolie. De korak heeft geen kiel. Door de platte bodem wordt het gewicht van de boot en zijn lading gelijkmatig verdeeld. Dit betekent dat hij niet veel water nodig heeft om te drijven - slechts een paar centimeter, waardoor hij ideaal is voor gebruik op rivieren.

Coracles hebben verschillende ontwerpen, omdat ze zijn ontworpen voor de rivieromstandigheden waarin ze worden gebouwd en gebruikt. De Teifi coracle heeft een platte bodem, omdat hij ontworpen is voor gebruik in de ondiepe stroomversnellingen die 's zomers op de rivier voorkomen. De Carmarthen-corakel is ronder en dieper, omdat hij wordt gebruikt in getijdenwateren op de Tywi, waar geen stroomversnellingen zijn. De Teifi coracles worden gemaakt van lokaal hout. Ze gebruiken wilgentenen voor de romp van de boot, die latten wordt genoemd. Hazelaar wordt gebruikt voor de bovenkant, die in het Welsh Y bleth wordt genoemd. Tywi boten worden al heel lang gemaakt van gezaagd essenhout. Tegenwoordig worden werkboten van glasvezel gemaakt. Bij Teifi coracles worden geen spijkers gebruikt. Het in elkaar draaien van de latten maakt ze sterk. De Carmarthen coracles gebruiken koperen spijkers en zijn niet in elkaar gedraaid.

Coracles zijn goed voor het vissen omdat ze het water of de vis niet verstoren. Ze kunnen gemakkelijk worden bestuurd met één arm, terwijl de andere arm het net beheert; twee korjalen voor een net. De korak wordt voortbewogen met een peddel met breed blad. Deze zijn ook verschillend van ontwerp voor verschillende rivieren. Hij wordt gebruikt bij het scullen. Het blad maakt een achtvormig patroon in het water. De peddel wordt gebruikt aan de voorkant van de korjaal, waardoor de boot vooruit wordt getrokken, met de peddelaar in de vaarrichting.

Een Welshe Coracle kan door een persoon op de rug worden gedragen. Llwyth dyn ei gorwgl' - de last van een man is zijn corakel. (Welsh gezegde).

Geschiedenis

De korak is ontworpen voor gebruik in de snelstromende beken van Wales en delen van de rest van Groot-Brittannië en Ierland. Corakels zijn zeer oud, Julius Caesar zag ze al in de 1e eeuw voor Christus in Groot-Brittannië. Archeologen menen de resten van een korakel te hebben ontdekt in een graf uit de Bronstijd in Barns Farm bij Dalgety Bay. Andere zijn ontdekt in Corbridge en bij Ferriby.

Corakels zijn zo licht dat ze gemakkelijk op de schouders van de visser kunnen worden gedragen. Corakelvisserij wordt uitgevoerd door twee coraclers. Het net wordt over de rivier gespannen tussen de twee korjalen. Deze worden met de ene hand gepeddeld en het net wordt met de andere de rivier afgesleept. Wanneer een vis wordt gevangen, trekt elke visser een uiteinde van het net omhoog totdat de twee korjalen elkaar raken, en de vis wordt gegrepen en in de boot gelegd.

Vandaag

Korjalen worden tegenwoordig niet veel meer gebruikt. Ze zijn te zien in toeristische gebieden in West-Wales, en soms in Shropshire op de rivier de Severn. Er is een café in Sundorne, Shrewsbury dat "The Coracle" heet. Het heeft een bord waarop een man staat afgebeeld die een coracle gebruikt op een rivier. De Welshe rivieren Teifi en Tywi zijn de beste plaatsen om coracles te vinden in Wales. Op de Teifi worden ze meestal gezien tussen Cenarth, Cilgerran en Llechryd.

In 1974 stak Bernard Thomas van Llechryd in 13½ uur het Kanaal over naar Frankrijk in een korjaal. De reis liet zien hoe de Bull Boats van de Mandan-indianen in Noord-Dakota gekopieerd zouden kunnen zijn van de korjalen die prins Madog in de 12e eeuw introduceerde.

Gedurende vele jaren tot 1979 werd Shrewsbury coracle maker Fred Davies beroemd onder voetbalfans. Tijdens thuiswedstrijden van Shrewsbury Town FC op Gay Meadow zat hij in zijn rubberboot en haalde hij de voetballen op die in de rivier de Severn terechtkwamen. Hoewel Davies in 1994 overleed, is zijn legende nog steeds verbonden met de club.

De Coracle Society

De Coracle Society is een in het Verenigd Koninkrijk gevestigde organisatie die in 1990 werd opgericht door haar voorzitter, Sir Peter Badge. De vereniging wilde:

• Het vergroten van de kennis van korjalen, prauwen en soortgelijke boten; het maken en gebruiken ervan, en het bestuderen en verzamelen ervan,
• De visserij met korjalen ondersteunen en het houden van regatta's en races met korjalen aanmoedigen,
• Om een nieuwsbrief af te drukken,
• Om materiaal te vinden voor het bouwen van korfschepen, en
• Het vergroten van demonstraties, cursussen, tentoonstellingen, discussies en lezingen met betrekking tot korjalen.

Er zijn veel Society-leden in het hele land die de coracle laten zien op evenementen en/of cursussen coracle building organiseren. Terry Kenny, de huidige voorzitter van de Society, geeft elk jaar verschillende cursussen in het Green Wood Centre. Enkele evenementen van dit jaar staan vermeld op de officiële website van de Coracle Society.

De Society was aanwezig op het Shrewsbury River Festival 2005, waar verschillende korjalen op de Severn stonden. Er is ook een jaarlijkse Coracle Regatta in Ironbridge, elk jaar op de Bank Holiday Monday in augustus. Deze wordt georganiseerd door het Green Wood Centre. Iedereen met een korak kan aan het evenement deelnemen. Elk jaar komen er nieuwe mensen met korreltjes die ze tijdens het Bank Holiday weekend in het Green Wood Centre met de plaatselijke korrelfabrikant Terry Kenny hebben gemaakt.

De derde Coracle Challenge, waarbij geld wordt ingezameld voor Macmillan Cancer Support, vond plaats in Shrewsbury op 19 mei 2009.

Veiligheid

De korjaal is een onstabiel vaartuig. Omdat hij "op" het water ligt, in plaats van "erin", kan het vaartuig gemakkelijk worden meegevoerd door de stroming en de wind. De Coracle Society heeft een gids geschreven voor het veilig gebruik van een korak.

Soortgelijke ambacht

De oudste instructies voor het bouwen van een korjaal staan op een 4000 jaar oud spijkerschrifttablet van klei. Dit werd gedicteerd door de Mesopotamische god Enki aan Atra-Hasis over hoe een ronde "ark" te bouwen. Het tablet is ongeveer 2.250 jaar ouder dan de vloedmythen, die geen van alle dergelijke details bevatten. Het vroegst bekende schriftelijke bewijs van een boot van het coracle-type (quffa), die nog steeds in gebruik is, staat in de Bijbel, Exodus 2:3.

De Ierse curach (ook currach of curragh) is een soortgelijk, maar groter, vaartuig dat vandaag de dag nog steeds in gebruik is. Curachs werden ook gebruikt in het westen van Schotland:

"De curach of boot van leer en riet lijkt voor de moderne mens misschien een zeer onveilig voertuig, om toe te vertrouwen aan onstuimige zeeën, maar onze voorouders vertrouwden zich in deze lichte voertuigen onbevreesd toe aan de genade van het hevigste weer. Ze werden vroeger veel gebruikt op de westelijke eilanden van Schotland, en worden nog steeds gevonden in Wales. Het raamwerk [in het Gaelic] wordt crannghail genoemd, een woord dat nu in Uist wordt gebruikt om een fragiele boot aan te duiden."

De currachs in de rivier de Spey leken sterk op de Welshe korjalen. Andere verwante ambachten zijn:

• India - parisal
• Irak - gufa, guffa of quffa
• Inheemse Amerikaanse samenlevingen - stierenboot
• Tibet - ku-dru en kowas
• Vietnam - thung-chai