Kettingsnoek
De kettingprik (wetenschappelijke naam Esox niger) heeft een aantal bijnamen, zoals de Grasprik, Jack, en Oostelijke snoek. De Chain pickerel is een zoetwaterspelvis en het kleinste lid van de Esox (snoek) familie. Hij komt van nature voor in zijrivieren van de Atlantische Oceaan en de Golfkust. Chain pickerel is geïntroduceerd in de afwateringsgebieden van het Ontario- en het Eriemeer, en ook op andere plaatsen. Hij komt voor in ondiepe ondiepe plassen met onkruid in meren, beken en rivieren die al dan niet getijgebonden zijn. Het zijn hinderlaag-eters die alles aanvallen wat in hun buurt zwemt. Ze voeden zich hoofdzakelijk overdag.
Esox niger Kettingprik
Fysieke beschrijving
De kettingprik heeft dezelfde torpedovorm als de muskellunge en de noordelijke snoek. Zij hebben andere markeringen dan een van hun familieleden. Ze hebben een kettingvormig patroon van donkere vlekken op een geelachtig tot groenachtig lichaam. Naar dit patroon hebben zij hun naam te danken. Net als andere snoeken hebben ze een gevorkte staartvin en een lange spitse kop. Kettingprikkers hebben een donkere streep onder elk oog. De kleur van de ogen is geel of geelachtig. Ze kunnen tot 10 jaar oud worden.
Habitat en foerageergebied
In wateren die niet gedeeld worden met Northern pike of Muskies, kan de Chain pickerel overvloedig aanwezig zijn. Ze geven de voorkeur aan ondiepe plassen met onkruid en onder water liggende bomen, takken of door de mens gemaakte structuren. Dit kunnen havenpijlers zijn, of richels. De snoekbaars lokt zijn prooi in een hinderlaag. Ze eten andere vissen, kikkers, rivierkreeften en kleine zoogdieren. Jonge snoekbaarzen eten waterinsecten en kleine kreeftachtigen. Tijdens de wintermaanden trekken de volwassen vissen naar dieper water.
Het paaien begint als de watertemperatuur 50°F benadert. In tegenstelling tot andere soorten uit de snoekfamilie zijn de eitjes van de Chain pickerel kleverig en blijven de eierlinten aan het wier onder water kleven. Vrouwtjes leggen tot 50.000 eitjes. In tegenstelling tot andere vissen blijft de snoekbaars niet om zijn jonge pootvis te beschermen.
Hengelsport
Chain pickerel is niet zo populair als andere wildvis. Een groot aantal wordt per ongeluk gevangen tijdens het vissen op andere vissen. Maar ze zijn populair bij ijsvissers in de winter. Chain pickerel is een zeer vechtlustige vis. Wie er een aan de haak slaat, staat een spannend gevecht te wachten. Ze zullen een levende minnow aanvallen of eender welk kunstaas dat er op lijkt. In Canada worden walley's "pickerel" genoemd, wat soms verwarrend is bij de identificatie. Maar een walleye en een snoek zien er heel verschillend uit.
Het wereldrecord voor een ketting pickerel is 9 pond en 6 ons. Het werd in 1961 in Georgia gevangen. De snoekbaars wordt zelden langer dan 36 centimeter.
Vragen en antwoorden
V: Wat is de wetenschappelijke naam van de Kettingbaars?
A: De wetenschappelijke naam van de paling is Esox niger.
V: Wat zijn enkele bijnamen van de Kettingpicker?
A: Enkele bijnamen van de kettingpicker zijn Gras pickerel, Jack, en Oostelijke pickerel.
V: Is de karper een zoet- of zoutwatervis?
A: De pickerel is een zoetwatervis.
V: Wat is het kleinste lid van de Esox-familie?
A: De snoekbaars is het kleinste lid van de Esox-familie.
V: Waar komt de snoekbaars oorspronkelijk vandaan?
A: De kettingpicker komt van nature voor in zijrivieren van de Atlantische Oceaan en de Golfkust.
V: Waar is de snoekbaars nog meer geïntroduceerd?
A: Kettingpikkers zijn geïntroduceerd in de afwateringsgebieden van de meren Ontario en Erie, en op andere plaatsen.
V: Aan wat voor soort omgeving geeft de snoekbaars de voorkeur?
A: Kettingpikkers worden aangetroffen in ondiepe ondiepe plassen in meren, beken, getijdenrivieren en niet-getijdenrivieren.
