Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen
Het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen is een verdrag en een van de internationale mensenrechtenwetgeving die op 18 december 1979 door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties is aangenomen en op 3 september 1981 in werking is getreden, dat is ingesteld om alle discriminatie van vrouwen te verbieden en hun mensenrechten en vrijheid te waarborgen op basis van gelijkheid met mannen. In 2017 hadden 189 landen dit verdrag geratificeerd, dat wil zeggen dat zij de belofte hebben gedaan om dit verdrag te realiseren. Landen die het niet hadden geratificeerd waren Iran, Somalië, Zuid-Soedan, Tonga, de Verenigde Staten en Vaticaanstad.
Toestand van het verdrag (groen: geratificeerd, geel: alleen ondertekend en rood: geen van beide)
Hoofdinhoud
Artikel 1 Discriminatie van vrouwen betekent het onderscheiden, uitsluiten of beperken van alle soorten mensenrechten en vrijheden van vrouwen.
Artikel 2 Landen moeten elke vorm van discriminatie van vrouwen door wie dan ook, door welke groep dan ook en door welke onderneming dan ook verbieden en elke wet wijzigen om vrouwen tegen discriminatie te beschermen.
Artikel 4 Bijzondere maatregelen ter bevordering van de werkelijke gelijkheid van mannen en vrouwen en ter bescherming van moedervrouwen is geen discriminatie.
Artikel 5 Afschaffing van alle vooroordelen en gewoonten die voortkomen uit het idee dat een van beide geslachten inferieur of superieur is of uit stereotiepe rollen voor mannen en vrouwen.
Artikel 6 Bescherming van vrouwen tegen alle vormen van mensenhandel en prostitutie.
Artikel 7 Stemrecht voor vrouwen en deelname aan het regeringsbeleid.
Artikel 8 Rechten van vrouwen om hun regering te vertegenwoordigen en deel te nemen aan de werkzaamheden van internationale organisaties.
Artikel 9 Rechten van de vrouw om van nationaliteit te veranderen en bij huwelijk met een vreemdeling wordt de vrouw niet automatisch van nationaliteit veranderd naar gelang van die van de echtgenoot en heeft zij hetzelfde recht als mannen over de nationaliteit van haar kind.
Artikel 10 Afschaffing van discriminatie van vrouwen op het gebied van onderwijs;
- a) Dezelfde voorwaarden voor carrière en beroepskeuzevoorlichting
- b) toegang tot hetzelfde onderwijsprogramma, dezelfde toetsen en hetzelfde onderwijzend personeel
- c) Afschaffing van alle stereotiepe opvattingen over de rol van mannen en vrouwen op alle niveaus en in alle vormen van onderwijs.
- d) Dezelfde kans om beurzen te krijgen
- g) Dezelfde kans om aan sport deel te nemen
Artikel 11 1. Afschaffing van discriminatie van vrouwen op het gebied van arbeid
2. Om discriminatie van vrouwen bij het moederschap te voorkomen en hun recht op werk te waarborgen, hebben de landen
- a) sancties of ontslag wegens zwangerschap of moederschapsverlof te verbieden.
- b) zwangerschapsverlof met behoud van loon of sociale uitkeringen toe te kennen zonder verlies van het oude beroep.
- d) zwangere vrouwen te beschermen tegen schadelijke werkzaamheden.
Artikel 12 Afschaffing van discriminatie op het gebied van de gezondheidszorg.
Artikel 13
- a) Het recht op gezinsbijslagen
- b) De rechten op bankleningen en kredietkaarten
Artikel 14 Afschaffing van discriminatie in plattelandsgebieden.
Artikel 15 Gelijkheid van vrouwen en mannen voor de wet, ook in burgerlijke zaken en handelingsbekwaamheid.
Artikel 16
- a) Het recht om een huwelijk aan te gaan
- b) Hetzelfde recht om vrij een echtgenoot te kiezen
- c) Dezelfde rechten en verantwoordelijkheid tijdens het huwelijk
- d) Dezelfde rechten en verantwoordelijkheid als ouders
- e) dezelfde rechten om vrij en met verantwoordelijkheid te beslissen over het aantal kinderen dat zij krijgen en de spreiding daarvan
- g) Dezelfde persoonlijke rechten als man en vrouw, ook het recht om een familienaam te kiezen, een beroep en werk
Van artikel 19 tot 30, over het Comité dat toeziet op de uitvoering van dit Verdrag door de landen. Het Comité bestaat uit 23 leden die door de landen worden gekozen. Zij moeten "van hoog zedelijk aanzien" zijn. De landen moeten ten minste om de vier jaar een nationaal verslag indienen bij het Comité en het Comité brengt verslag uit aan de Economische en Sociale Raad van de Verenigde Naties.
Het comité geeft ook suggesties aan de landen over zaken die te maken hebben met de afschaffing van discriminatie tegen vrouwen.
Facultatief protocol
Dit Verdrag heeft ook het "Facultatief Protocol bij het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen". Het geeft vrouwen wier in dit Verdrag geschreven mensenrechten worden geschonden, de mogelijkheid om zich te wenden tot het Comité van de Verenigde Naties. Tot nu toe, september 2017, hebben 109 landen het geratificeerd, dat wil zeggen, beloofd aan de Verenigde Naties om het te realiseren.
Verwante pagina's
- Vrouw
- Rechten van de vrouw
- Discriminatie
- Recht op onderwijs
- Ontwikkelingsfonds van de Verenigde Naties voor Vrouwen
Vragen en antwoorden
V: Wat is het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen?
A: Het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen is een verdrag en internationale mensenrechtenwetgeving die in 1979 werd aangenomen door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties.
V: Wat was het doel van het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen?
A: Het doel van het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen was het verbieden van alle discriminatie van vrouwen en het waarborgen van hun mensenrechten en vrijheid op basis van gelijkheid met mannen.
V: Wanneer is het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen in werking getreden?
A: Het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen is op 3 september 1981 in werking getreden.
V: Hoeveel landen hebben het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen geratificeerd?
A: In 2017 hadden 189 landen het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen geratificeerd.
V: Welke landen hadden in 2017 het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen nog niet geratificeerd?
A: Iran, Somalië, Zuid-Soedan, Tonga, de Verenigde Staten en Vaticaanstad hadden het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen in 2017 nog niet geratificeerd.
V: Wat betekent het voor een land om het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen te ratificeren?
A: Wanneer een land het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen ratificeert, heeft het een belofte gedaan om het Verdrag te realiseren en alle discriminatie van vrouwen te verbieden en tegelijkertijd hun mensenrechten en vrijheid te waarborgen op basis van gelijkheid met mannen.
V: Hoe belangrijk is het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen voor de rechten van vrouwen wereldwijd?
A: Het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen is een cruciale internationale mensenrechtenwet voor de rechten van vrouwen wereldwijd, omdat het tot doel heeft alle vormen van discriminatie van vrouwen uit te bannen en hun mensenrechten en vrijheid te garanderen op basis van gelijkheid met mannen, door gendergelijkheid te bevorderen en vrouwen mondiger te maken.
